ஆணிகளுக்கு நடுவில் – ஊக்கம் தந்த சில விஷயங்கள்

அனைத்து நண்பர்களுக்கும் இனிய மாலை வணக்கம். இன்றைய பதிவை, நல்லதொரு வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம். 

சொல்லில் ”இனிமை” இருந்தால் “வேப்ப” எண்ணையும் விற்று விடலாம்! சொல்லில் “கடுமை” இருந்தால் தேன் கூட விற்க முடியாது! 

சென்ற சனிக்கிழமையில் காஃபி வித் கிட்டு பதிவில் சொன்னது போல, அலுவலகத்தில் பிடுங்க வேண்டிய ஆணிகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துக் கொண்டே இருப்பதால், சனி, ஞாயிறில் கூட என்னால் இந்த வாரத்திற்கான பதிவுகளை எழுதி வைத்து Schedule செய்து வைக்க முடியவில்லை. சனிக்கிழமை நான் தொடரும் சில வலைப்பூக்களில் விடுபட்ட பதிவுகளை படித்து, நான் படித்ததின் அடையாளமாக பின்னூட்டம் இடமுடிந்தது. ஞாயிறு அன்று வேலைகள் அதிகரிக்க, எனது இந்த வாரத்திற்கான பதிவுகளை எழுதி வைக்க முடியவில்லை! இரவு பத்து மணி வரை அலுவலக வேலைகளைச் செய்து விட்டு, அதன் பின்னர் இந்த வாரத்திற்கான பதிவுகளை தட்டச்சு செய்யும் எண்ணம் இருந்தாலும், செயலாக்க இயலவில்லை.

காலையில் எழுந்து அலுவலகம் செல்ல தயாராகவே சரியாக இருந்தது. இதோ மாலையில் தான் இன்றைக்கான பதிவினை எழுதி வெளியிட முடிந்தது. எனது மின்னூல்கள் நிறைய பேரால் படிக்கப்பட்டு வருகின்றது என்பதை, KDP அமேசான் தளம் வழியே தெரிந்து கொள்ள முடிந்ததோடு, ஒன்றிரண்டு மின்னஞ்சல்களும் வந்தது – மின்னூல்களை படித்த சிலர் மின்னஞ்சல் வழி தொடர்பு கொண்டு தங்களது கருத்துகளைத் தெரிவித்தார்கள். அப்படி வந்த இரண்டு மின்னஞ்சல்களை கீழே தருகிறேன். 

நேரில் பார்த்தது போன்ற ஒரு அனுபவம். எனக்கு சிறியவயதில் இருந்தே பயணக்கட்டுரைகள் படிப்பதில் ஆர்வம். பின்பு அதுவே, நம்மால் நேரில் காண முடிய வில்லையே என்ற ஏக்கமே! படிப்பதை நிறுத்தினேன்! நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு உங்கள் கட்டுரையால் மகிழ்ச்சி – வித்யா சுகி. 

வைஷ்ணவி தேவி கோயிலுக்கு சென்று வந்தது குறித்த பயணக்கட்டுரை படித்தேன் அருமை. தங்களுடன் எழுத்துக்களின் வழியே நானும் பயணித்தேன் என்றால் மிகையில்லை. ஒரே ஒரு வேண்டுகோள், தங்கள் பயணக் கட்டுரைகளில் பயணம் சார்ந்த ஏராளமான தகவல்கள் தருகிறீர்கள். பயணம் செய்த ஆண்டு தேதி எங்கேயும் இல்லை. ஏனெனில் தங்களின் பயண தேதி தெரிந்தால் விலைவாசி, பயணக் கட்டணங்களின் ஏற்ற இறக்கங்களை சற்று யூகித்து அறியலாம். மற்றபடி தங்களின் கட்டுரைகள் பயணம் செய்வோருக்கு நல்லதொரு வழிகாட்டி ஆகும். நன்றி – ஜெயராஜ். 

வலைப்பூவில் எழுதும்போதும் சரி, இப்படி மின்னூல்களாக வெளியிடும்போதும் சரி, நமது எழுத்தினை படிப்பவர்கள் தங்களது எண்ணங்களை பகிர்ந்து கொள்ளும்போது, எழுதியவர்களுக்கு ஊக்கம் தருவதாக அமைந்து விடுவது வழக்கம் தானே! சில வலைப்பூக்களில் பார்க்கும்போது எழுதி வெளியிட்டு சில நாட்கள் ஆகியிருந்தாலும், ஒரு பின்னூட்டம் கூட இல்லாமல் இருக்கும்! இத்தனைக்கும் அவர் பலரது பதிவுகளை படித்து பின்னூட்டம் இட்டிருப்பார்! ஆனாலும் அவரது தளத்தில் ஒருவரது கருத்தும் இருக்காது! முடிந்தவரை பதிவுகளைப் படித்தால், பின்னூட்டம் இடாமல் வருவதில்லை என்பதை நான் தொடர்ந்து செய்து வருகிறேன் – அந்தப் பதிவர் எனது வலைப்பூவினை படிக்கிறாரோ இல்லையோ, பின்னூட்டம் இடுகிறாரோ இல்லையோ, ஆனாலும் தொடர்ந்து என் வருகையை பதிவு செய்து வருகிறேன்! 

ஒரு பதிவர் அவர் பதிவுகளில் நான் தொடர்ந்து பின்னூட்டம் இட, “நான் உங்கள் பதிவுகளுக்கே வருவதே இல்லை! என்றாலும் தொடர்ந்து பின்னூட்டம் அளித்து, மேலும் எழுத ஊக்குவிப்பதற்கு நன்றி!” என்று எழுதியிருந்தார் பதிலாக! பலருக்கும் ஒரு எண்ணம், நான் எழுதுவதை எழுதிவிட்டு நகர்ந்து விடுவேன் – பின்னூட்டங்கள் வந்தால் சரி! அடுத்தவர்களுடைய பதிவுகளை, நான் ஏன் படிக்க வேண்டும் என்று இருக்கிறார்கள்! இதை ஒரு குறையாகச் சொல்ல வரவில்லை! பல பிரபல பதிவர்களும் அப்படியே! நேரம் இல்லை என்று சொல்லக்கூடும்! முயன்றால் முடியாதது இல்லை! 

வலைப்பூவில் எழுத ஆரம்பித்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன! தொடர்ந்து எழுதுவதற்கு அவ்வப்போது கிடைக்கும் ஊக்கங்களே காரணமாக இருக்கின்றன – இப்போது வெளியிட்டு வரும் மின்னூல்களுக்கும் இன்றைய பதிவில் சொல்லி இருக்கும் சில உற்சாக வார்த்தைகள் போன்றவை மட்டுமே காரணமாக இருக்கின்றது. எழுதும் வரை, எழுத முடியும் வரை எழுதிக் கொண்டே இருப்போம்! படிக்க முடியும் வரை படித்துக் கொண்டே இருப்போம்! கிடைக்கும் நேரத்தினை நல்ல வழியில் பயன்படுத்திக் கொள்வோம்! 

நண்பர்களே, இன்றைய பதிவில் உங்களுடன் பகிர்ந்து கொண்ட விஷயங்கள் பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு ஒரு பதிவுடன் மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்... 

நட்புடன் 

வெங்கட் நாகராஜ் 

புது தில்லி