கல்லூரி நாட்கள் பகுதி பத்து - சேமிப்பு - ஆதி வெங்கட்

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட கதம்பம் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

எப்படி உழைப்பதென்று பிள்ளைகளுக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள்; ஏன் சேமிக்க வேண்டும் என்பதை அவர்களாகவே கற்றுக் கொள்வார்கள்.

******

கல்லூரி நாட்கள் என்ற தலைப்பில் இது வரை ஒன்பது பதிவுகள் எழுதி வெளியிட்டு இருக்கிறேன்.  அந்த பகுதிகளுக்கான சுட்டி கீழே!

கல்லூரி நாட்கள் - முதல் பகுதி 

கல்லூரி நாட்கள் - இரண்டாம் பகுதி  

கல்லூரி நாட்கள் - மூன்றாம் பகுதி  

கல்லூரி நாட்கள் - நான்காம் பகுதி

கல்லூரி நாட்கள் - ஐந்தாம் பகுதி

கல்லூரி நாட்கள் - ஆறாம் பகுதி

கல்லூரி நாட்கள் - ஏழாம் பகுதி

கல்லூரி நாட்கள் - எட்டாம் பகுதி

கல்லூரி நாட்கள் - ஒன்பதாம் பகுதி

சென்ற பகுதியில் கல்லூரிக்கு பேருந்தில் சென்ற அனுபவங்களைப் பற்றி எழுதியிருந்தேன் அல்லவா! அதை எழுதிய போது ஏதோ நானே பேருந்தில் என் கல்லூரிக்கு ஒரு ரவுண்ட் அடித்த உணர்வைத் தந்தது..:) இந்தப் பகுதியில் இன்னும் சில விஷயங்களைப் பற்றிப் பார்க்கலாம்.

கல்லூரியில் படித்த போது அப்பா என் செலவுகளுக்காக மாதம் 100 ரூ கொடுப்பார். பேருந்துக் கட்டணம், எப்போதாவது தேநீர் குடிக்க என அதை பயன்படுத்திக் கொள்வேன்.. மீதி  சேமிப்பு..:) இது போன்று சிறுவயதிலிருந்தே சேமிக்கும் பழக்கம் எனக்கிருந்தது..:) சமயத்தில் அப்பாவுக்கே செலவுக்கு கொடுத்து அதை அவர்  திருப்பித் தரும் போது பத்து, இருபது கூடுதலாக தரும் படி கேட்டு வாங்கிக் கொள்வேன்..:) அப்பாவும் சந்தோஷமாகத் தருவார்...:) 

கல்லூரியில் பயின்ற போது தான் அப்பா எனக்காக ஸ்டேட் பாங்கில் கணக்கு துவங்கிக் கொடுத்தார். அப்போது அவினாசி சாலைக்கு செல்லும் வழியில் கிளை அலுவலகம் ஒன்று இருந்தது. வங்கி பரிவர்த்தனைகள் தெரிய வேண்டுமென்பதற்காக என்னையே அதில் பணத்தைப் போடவும், எடுக்கவும் சொல்வார். திருமணத்திற்கு ஒரு மாதம் முன்பு 'இனி எல்லாமே அவர் தான்! உனக்காக இனிமே தனியா எதுவும் இருக்கக்கூடாது' என்று சொல்லி கணக்கை முடித்து விட்டார்..:) அப்போது என் சேமிப்புக் கணக்கில் இருந்த பணத்தில் திருமணத்திற்காக வெள்ளியில் தட்டு, கொலுசு மற்றும் மெட்டியும் வாங்கிக் கொண்டேன்..:)

1000 ரூக்கு 4 ட்ரஸ்!

கல்லூரியில் சேரும் சமயம் அப்பா என் உறவினர் ஒருவரிடம் 1000 ரூபாய் பணத்தைக் கொடுத்து என்னை அழைத்துச் சென்று கல்லூரிக்கு அணிந்து செல்ல சுடிதார்கள் வாங்கித் தரச் சொன்னார். அப்போது உறவினர் பணிபுரிந்த இந்தியன் வங்கியிலேயே என்னை விட்டுவிட்டு வாங்கிக் கொண்டு வரும்படி சொல்லி விட்டுச் சென்றார். அப்போதைய விலையில் 1000 ரூபாய்க்கு நல்லதாக நான்கு சுடிதார் செட்கள் வாங்க முடிந்தது. வெள்ளையில் பச்சையும், ஆரஞ்சு நிறத்திலுமாக  பெரிய பூக்கள் போட்டு ஒன்றும், மெஜந்தா நிறத்தில் சின்ன சின்ன பூக்கள் போட்டு ஒன்றும், lavender நிறத்தில் ஒன்றும் (நான்காவது நினைவில் இல்லை..:) என நான்கு செட்கள் வாங்கிக் கொண்டேன். முன்பே என்னிடம் இரண்டு சுடிதார்கள் இருந்தது..:) இவை தான் என் கலெக்‌ஷன்ஸ்..:)

பள்ளிநாட்களில் எங்கள் வீட்டுக்கு எதிரே டெல்லிக்கு வாக்கப்பட்டு போன ஒரு அக்கா இருந்தார். நல்ல உயரமாகவும், தலைமுடி நீளமாகவும் அழகாக இருப்பார்..:) அவரிடம் சொல்லி இரண்டு, மூன்று சுடிதார் செட்கள் டெல்லியிலிருந்து வாங்கித் தந்தார் அம்மா. பச்சையில் எம்ப்ராய்டரி செய்தது, வெள்ளையில் தங்க நிற பிரிண்ட் போட்டது, க்ரீம் கலரில் பெரிய பூக்களால் எம்ப்ராய்டரி செய்தது என ஒவ்வொன்றும் அழகாக இருந்தன. ஆனால்! உயரம்?? சுடிதார் bottom என் கனுக்காலில் முடிந்து விடுமளவு தான் இருக்கும்..:) Alter செய்தாலும் சரியாக இருக்காது. அதனால் கல்லூரிக்கு போகும் போது என்னிடம் இரண்டு செட்கள் மட்டும் தான் இருந்தன..:)

அரசுக் கல்லூரி என்பதால் திங்கள் முதல் வெள்ளி வரை தான் எங்களுக்கு வகுப்புகள் இருக்கும்! கல்லூரிக்கென வாங்கிய உடைகளை வகுப்புகளுக்கு தகுந்தாற் போல் போட்டுக் கொள்வேன். வொர்க்‌ஷாப் இருக்கும் நாட்களில் Dark colour உடைகளும், மற்ற நாட்களில் மற்றதுமாக அணிந்து செல்வேன். மூன்றாண்டு கல்லூரி நாட்களின் இடையே இரண்டு தீபாவளி வந்ததில் இரண்டு புது சுடிதார்கள்  கிடைத்தது..:) மூன்றாண்டு கல்லூரிப் பருவத்தில் பாவாடை தாவணி அல்லது புடவை அணிந்து சென்றது மிகவும் அரிது..:) இரண்டு, மூன்று முறை இருக்கலாம்..:) ஏனென்றால் எங்களின் துறை அப்படி..:) 

முதலாம் ஆண்டு மட்டும் ஓவர்கோட்டை அன்றாடம் வீட்டிற்கு கொண்டு வந்து கொண்டிருந்தேன்! அதன் பிறகு பெண்கள் அறையில் எங்களுக்கென ஒரு இடத்தை பிடித்துக் கொண்டு விட்டோம்..:) இப்போ சீனியர் ஆகிவிட்டோமல்லவா! வெள்ளியன்று கல்லூரியின் பெண்கள் அறையில் வைத்திருக்கும் ஓவர்கோட்டையும் வீட்டிற்கு கொண்டு வந்து விடுவேன். சனிக்கிழமை காலை  உடைகளையும், ஓவர்கோட்டையும் சோப்பில் ஊறவைத்து துவைத்து போடுவேன்! ஞாயிறன்று மதியம் வானொலியில் ஒலிச்சித்திரம் கேட்டவாறு அதை அயர்ன் செய்து கொள்வேன்! 

இப்படியாக அப்போதிருந்த ஒரு கல்லூரியில் படிக்கும் பெண்ணுக்கு உண்டான தேவைகளும், செலவுகளும், சேமிப்பும் இருந்தன...:) அதை இன்றைய காலத்தோடு  ஒப்பிட்டால்?? இன்னும் உங்களிடம் பகிர்ந்து கொள்ள விஷயங்கள் இருப்பதால் அடுத்த பகுதியில் சொல்கிறேனே..:)

பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்