முட்டிக்கு முட்டி தட்டிய கதை – சுதா த்வாரகநாதன்

சில வாரங்களுக்கு முன்னர் என் மகன், மருத்துவப் படிப்பு படிக்கும்போது மண்டையோடு மற்றும் எலும்புகளை வீட்டிற்குக் கொண்டு வந்தது பற்றி எழுதி இருந்தேன். இன்றைக்கு அதே சமயத்தில் என் மகன் என்னை முட்டிக்கு முட்டி தட்டிய கதையைப் பற்றி பார்க்கலாம்!

என் மகனின் இரண்டாம் வருட மருத்துவப் படிப்பு படித்துக் கொண்டிருந்த போது நடந்த சம்பவம் இது.  வார இறுதி என்பதால், எனக்கு அலுவலகம் விடுமுறை. வீட்டு வேலைகளை முடித்து விட்டு, தொலைக்காட்சியில் ஏதோ திரைப்படம் ஒன்றினைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். என் மகன் வேறு ஒரு அறையில் படித்துக் கொண்டிருந்தான். கையில் ஏதோ ஒரு பொருளையும் புத்தகத்தினையும் எடுத்துக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்து நான் அமர்ந்து இருந்த சோஃபாவின் அருகே வந்து கீழே அமர்ந்து கொண்டான். அவன் கையிலிருந்த பொருளைப் பார்த்து, “இது என்னடா, இதன் பெயர் என்ன?” என்று கேட்க, “அம்மா, இது Knee Hammer” மா. “சரிப்பா, நீ படி... நான் வேணும்னா டி.வி.யை நிறுத்திடறேன்” என்று சொல்ல, “இல்லைம்மா, நீ பாட்டுக்கு பார்த்துட்டு இரு!” என்று சொல்லி விட்டான். திரைப்படமும் சுவாரஸ்யமாக இருக்க, நானும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது, என் மகன், “அம்மா, இந்த Knee Hammer வைத்து உன்னை டெஸ்ட் செய்யவா?” என்றான். “எப்படி டெஸ்ட் செய்வாய்?” என்று கேட்க, “இதோ இந்த Knee Hammer-ஆல் தசையும் எலும்பும் இணையும் TENDON என்ற இடத்தில் அடித்தால் ஏற்படும் Reflex வைத்து நரம்புகள் ஒழுங்காய் இருக்கிறதா எனத் தெரிந்து கொள்ளலாம்” என்று சொல்லி, உதாரணமும் சொல்ல ஆரம்பித்தான். “முழங்காலில் Knee Hammer வைத்து அடிக்க, கிடைக்கும் Reflex வைத்து L2, L3 லெவல் பற்றித் தெரிந்து கொள்ளலாம்” என ஏதோ மருத்துவ மொழியில் எங்கெங்கே அடித்தால் எந்தெந்த லெவல் தெரியும் என்று அடுக்கிக் கொண்டே சென்றான். “அம்மா, ப்ளீஸ்... உன்னை டெஸ்ட் செய்யறேனே...” என்று ஆர்வமாய் கேட்ட போது, “வலிக்கற மாதிரி அடிக்கக் கூடாது” என்ற கண்டிஷன் உடன் சரி என்று சொன்னேன்.

“சேச்சே, வலிக்கற மாதிரி அடிக்க மாட்டேன் மா... நீ பாட்டுக்கு டி.வி. பார்த்துட்டு இரு, நான் உன்னை சோதனை செய்து பார்க்கிறேன்” என்று சொல்லி, சோதனையைத் தொடர்ந்தான். நான் டி.வி. பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவன் முழங்காலில் தட்டித் தட்டிப் பார்ப்பதும், புத்தகத்தினைப் படிப்பதுமாக இருந்தான். சில சமயங்களில், அடித்து விட்டு, “அம்மா வலிக்குதா?” என்று கேட்டு, முட்டியில் தட்டுவதைத் தொடர்வான். முட்டியில் தட்டுவதும் படிப்பதும் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது. முட்டியில் தட்டுவது பலமாக இருந்து, முட்டி வலித்தால், “டேய் வலிக்குது....” என்று சொல்ல, “சாரிம்மா, சாரி... எனச் சொல்லி, முட்டியில் தடவிக் கொடுத்து, நீ பாட்டுக்கு டி.வி. பாரு” என்று சொல்லி தட்டுவதைத் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தான்.

முழங்கால்களில் தட்டியது முடிந்த பிறகு, அம்மா, உன் முழங்கைகளில் இப்போது சோதனை செய்யப் போகிறேன் என்று சொன்ன போது, எனக்கு “மைல்டா” ஒரு டவுட்! நம்மால முடியலையே என்று என் வீட்டுக்காரர் மகனிடம் சொல்லி இப்படி முட்டிக்கு முட்டி தட்டுகிறாரோ என்று! மகனிடம் கேட்டே விட்டேன்! “அப்படியெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லைம்மா, நான் ரொம்ப மெதுவா, உங்களுக்கு வலிக்காத மாதிரி தானே தட்டுகிறேன். “முழங்கையில் முன்புறம் தட்டினால் C2, C3, C4 லெவலும் பின்னால் தட்டினால், C5, T1 லெவலும் தெரியும்மா, உனக்கு வலிக்காத மாதிரி தட்டறேன்...” எனச் சொல்லி தட்டுவதைத் தொடர்ந்தான். நான் திரைப்படம் பார்த்து முடிக்கும் வரை இந்த முட்டிக்கு முட்டி தட்டுவதும் தொடர்ந்தது! அடி பலமாக விழும்போது மட்டும் எச்சரிப்பதும் தொடர்ந்தது! அன்றைக்கு அவனிடம் மாட்டிக்கொண்ட சோதனை எலி நான் தான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

மற்றொரு நாள் காலை வேளை நான் சமையல் அறையில் மும்மரமாக சமைத்துக் கொண்டிருக்க, என் கணவர் சோதனை எலியாக ஆனார்! ஆனால் அவரை முட்டிக்கு முட்டி தட்டவில்லை! [அட... அப்படி அவரையும் தட்டி இருந்தால் நல்லா இருந்திருக்கும்! என்று மனது சொல்கிறது] அவருக்கு வேறு சோதனை! Opthalmoscope வைத்து அவரின் கண்களை சோதித்துக் கொண்டிருந்தான். அவ்வப்போது இந்த மாதிரியான சோதனைகள் எங்களை வைத்துச் செய்வதும் தொடர்ந்தது! முட்டிக்கு முட்டி தட்டிய மகன் இப்போது, MD முடிக்கப் போகிறார்! இந்த நிகழ்வுகளை இப்போது நினைத்தால் சிரிப்பு தான்!

இந்த இனிய நினைவுகளை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டதில் மகிழ்ச்சி.  மீண்டும் வேறு சில நினைவுகளுடன் சந்திக்கும் வரை....

நட்புடன்

சுதா த்வாரகநாதன்

புது தில்லி