நதிக்கரை நகரங்கள் - பயணத் தொடர் - அதிகாலையில் நீண்ட ஆட்டோ பயணம் - பகுதி இரண்டு

 

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட யாரிவள் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

பயணம் இன்றி வாழ்க்கையும் இல்லை; பணம் இன்றி உறவுகளும் இல்லை… 

 

******

நதிக்கரை நகரங்கள் - பகுதி ஒன்று இங்கே.

புது தில்லி இரயில் நிலையம் பதாகை 

இரயில் நிலையத்தின் வாயிலில் மாதிரி இன்ஜின்

 

புது தில்லி இரயில் நிலையத்திலிருந்து இரவு 10 மணிக்கு புறப்படும் லக்னோ மெயில் (12230) Gகாஜியாபாத், ஹாபூர், மொராதாபாத், ராம்பூர், பரேலி, ஷாஜஹான்பூர் ஆகிய ஆறு நிறுத்தங்களில் நின்றபிறகு தொடர்ந்து பயணித்து, அதிகாலை 04.43 மணிக்கு ஹர்தோய் நகரை வந்தடையும்.  அங்கே இரண்டே இரண்டு நிமிடங்கள் மட்டுமே இந்த இரயில் நிற்கும் என்பதால் கவனமாக இறங்குவது நல்லது!  நடுவில் இறங்கும் சக பயணிகள் பலரும் இறங்கும்போது ஏற்படுத்தும் சப்தங்கள் உங்களை தூங்க விடாது என்பது உங்களுக்கும் புரிந்திருக்கும்.  நாங்கள் பயணித்த போதும் எங்களால் நன்றாக உறங்க இயலவில்லை.  ஆங்கிலத்தில் சொல்வது என்றால், Disturbed Sleep தான். நான்கு பெரியவர்கள், மூன்று குழந்தைகள் என அனைவரும் பேசிக் கொண்டு இருந்ததோடு, எங்களுக்குக் கிடைத்த இருக்கைகள் வேறு அந்தப் பெட்டியின் கடைசி இருக்கைகள் என்பதால் தொடர்ந்து கதவை திறப்பதும் மூடுவதுமாக இருந்தார்கள்.  அதனால் சரியான உறக்கம் இல்லை.  

 

அதிகாலை 04.43 மணிக்கு தான் நாங்கள் இறங்க வேண்டிய இரயில் நிலையமான ஹர்தோய் வரும் என்றாலும் காலை நான்கு மணிக்கே எழுந்து வேலைகளை முடித்துக் கொண்டு தயாராக இருந்தோம்.   ஹர்தோய் இரயில் நிலையத்திலிருந்து நைமிசாரண்யம் செல்ல எல்லா நேரங்களிலும் பேருந்து வசதிகள் இல்லை.  இரயில் நிலையத்திலிருந்து பேருந்து நிலையம் (ஹிந்தியில் Bus Adda) சென்று அங்கே காத்திருந்து பேருந்து வழி நைமிசாரண்யம் சென்று சேரலாம்.  இல்லை என்றால் இரயில் நிலையம் வாயிலில் காத்திருக்கும் ஆட்டோ அல்லது கார் மூலம் நீங்கள் பயணிக்கலாம் என்று ஏற்கனவே தெரிந்து வைத்திருந்தோம்.  இங்கே உங்களுக்கு பயனுள்ள ஒரு செய்தியும் சொல்கிறேன்.  இது போன்ற இடங்களுக்கு பயணிக்க, அதுவும், தகுந்த துணையுடன் - ஹிந்தி தெரிந்த தமிழ் நபர் ஒருவருடன் பயணிக்க விருப்பம் இருந்தால், எனது நண்பர் - திரு சாய்ராம் என்பவரை நீங்கள் தொடர்பு கொள்ளலாம்.  பல வருடங்களாக பயண ஏற்பாடுகள் செய்து வருகிறார் அவர்.  வடக்கில் எந்த பயணம் என்றாலும் - குறிப்பாக ஆன்மீக பயணம் என்றால் நிச்சயம் அவரை தொடர்பு கொள்ளலாம்.  அவரை தொடர்பு கொள்ள அலைபேசி எண் - 0-9868260622.  

ஆட்டோவிற்கு டீசல் போட்ட போது…

இந்தப் பயணம் குறித்து முடிவு செய்ததும் நண்பர் சாய்ராம் அவர்களுடன் பேசியபோது, அன்று கூட அவர் நைமிசாரண்யத்தில் தான் இருந்தார்.  இரயில் நிலையத்திலிருந்து எப்படி வருவது, எங்கே தங்கலாம் என்பது போன்ற பல தகவல்களை எங்களுக்குத் தந்தார். அவர் சொன்னபடி, நாங்கள் இரயில் நிலையத்தில் இறங்கியதும் வெளியே வந்து பார்க்க ஒரு ஆட்டோ தயாராக இருந்தது. ஒரு கார் கூட இருந்தது.   ஆனாலும், ஆட்டோ ஓட்டியிடம் பேச, அங்கிருந்து நைமிசாரண்யம் வரை (கிட்டத்தட்ட 44 கிலோ மீட்டர்) செல்ல 800 ரூபாய் கேட்டார்.  நண்பர் சாய்ராம் சொன்னதை விட அதிகம் என்பதால், சரியான கட்டணம் சொல்லுங்கள் என்று கேட்க, அவரிடம் பேசி, கடைசியாக 600 ரூபாய் கடடணத்திற்கு எங்களை அழைத்துச் செல்ல ஒப்புக் கொண்டார்.  இங்கே ஒரு விஷயத்தினை தெளிவு படுத்தவேண்டும் - இந்த அளவு தொலைவு நம் ஊரில் ஆட்டோவில் பயணிக்க வேண்டும் என்றால் நிச்சயமாக ஒப்புக் கொள்ள மாட்டார்கள் - அப்படியே ஒப்புக் கொண்டாலும் குறைந்தது 1500 ரூபாய் கேட்கலாம்! இன்னும் அதிகம் கூட கேட்கலாம்!   

 

காலை நேரம் இப்படி நீண்ட தொலைவு பயணிக்க வேண்டும் என்பது அவருக்கு தெரிந்திருக்க வேண்டும் - இப்படியான சவாரிகள் அங்கே அடிக்கடி கிடைக்கும் என்பதால் தேவையான அளவு டீசல் போட்டு வைத்திருக்கலாம்.  ஆனால் அந்த ஓட்டுநர் காலை நேரம் ஹர்தோய் நகரின் ஒவ்வொரு இடமாக சுற்றி பெட்ரோல் நிலையம் எங்கே திறந்திருக்கும் என்று தேடிக்  கொண்டிருந்தார்.  நான்கு ஐந்து பெட்ரோல் நிலையங்கள் மூடி இருக்க, ஐந்தாவது இடத்தில் தான் அவரால் வண்டிக்கு டீசல் பிடிக்க முடிந்தது.  அவரிடம் “ஏண்டாப்பா, முதலிலேயே டீசல் போட்டுக் கொள்ள வேண்டியது தானே?” என்று கேட்டால் ஏதேதோ காரணம் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தார்.  எல்லா ஓட்டுனர்கள் போல, டீசல் பணம் சவாரியிடமே கேட்பதை இவரும் தொடர்ந்தார்.  பாதி பணம் (300 ரூபாய்க்கு) டீசல் போட்டுக் கொண்ட பிறகு நைமிசாரண்யம் செல்லும் பாதையில் எங்கள் பயணம் தொடர்ந்தது.  இதற்கே அரை மணி நேரம் வீணாகி விட்டது.  இல்லை என்றால் பாதி தூரம் சென்றிருக்கலாம்.  

   

ஏப்ரல் மாதம் ஐந்தாம் தேதி என்பதால் கோடை ஆரம்பித்து குளிர் எல்லாம் முடிந்து இருக்கும் என்பதால் கோடைக்கான உடைகளை அணிந்தே சென்றிருந்தோம்.  ஆனால் அதிகாலை நேரம், அதுவும் சென்ற சாலையின் இரு புறமும் வெட்டவெளி மட்டுமல்லாது கோதுமை விளையும் வயல்கள் என்பதால் நல்ல குளிர் காற்று அடித்துக் கொண்டிருந்தது.  எங்களால் தாங்கிக் கொள்ள முடிந்தாலும் நண்பரின் இல்லத்தரசியால் அந்தக் குளிர்க் காற்றை தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை.  பையிலிருந்து நண்பரின் இரண்டு வேஷ்டிகளை எடுத்து போர்வை போல போற்றிக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது.  அந்த அளவு குளிர் காற்று.  என்ன தான் அவர்களும் தில்லியில் இருந்து குளிர் பழகியவர்களாக இருந்தாலும் காலை நேர காற்றும், சில்லென்ற தட்பவெப்பமும் அவருக்கு தாங்கவில்லை.  அந்த சமயத்தில் காரில் சென்றிக்கலாமோ என்ற யோசனை எனக்கு வந்தது. 

 

தொடர்ந்து பயணித்து நாங்கள் நீம்சர்/மிஸ்ரிக் என்றெல்லாம் அழைக்கப்படும் நைமிசாரண்யம் சென்றடைந்தோம்.  அங்கே கிடைத்த அனுபவங்களென்ன, எங்கே தங்கினோம், எங்கெல்லாம் பயணித்தோம் போன்ற விவரங்களை தொடர்ந்து வரும் பகுதிகளில் எழுதுகிறேன்.  அடுத்த பகுதியில் சந்திக்கலாம்.  தொடர்ந்து பயணத்தில் இணைந்து இருங்கள் நண்பர்களே. 

 

*****

 

இன்றைய பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து….