காஃபி வித் கிட்டு – மயில் நடனம் – ஓவியம் – வடிவேல் டப்ஸ்மாஷ் – ஒற்றைத்துண்டுடன்…

காஃபி வித் கிட்டு – பகுதி - 2

“காஃபி வித் கிட்டு” – சுதந்திர தின ஓவியம்

என்ன நண்பர்களே, சென்ற வாரத்திலிருந்து ஆரம்பித்திருக்கும் இந்த பகுதி உங்களுக்குப் பிடித்திருந்ததா? உங்கள் எண்ணங்களைச் சொல்லுங்கள்.  இந்த வாரத்தினை ஒரு ஓவியத்துடன் ஆரம்பிக்கிறேன். மூன்று நாட்கள் முன்னர் இந்தியாவின் சுதந்திர தினம். அதற்காக மகள் வரைந்த ஒரு ஓவியம் தான் மேலே கொடுத்திருப்பது. கீழேயும் சில படங்கள் கொடுத்திருக்கிறேன் – சென்ற திங்களன்று ஒரு இடத்திற்குச் செல்ல வேண்டியிருந்தது – அப்போது நண்பர் எடுத்த படங்கள் அவை. அது எந்த இடம் என்பதைச் சொன்னால் உங்களுக்கு ஆச்சர்யமாக இருக்கலாம் – கடைசியில் சொல்கிறேன்.

இந்த வார காணொளி – போக்குவரத்து காவலதிகாரி

தான் செய்யும் பணியை மிகவும் ரசித்து, ஈடுபாடுடன் செய்பவர்கள் சிலர் மட்டுமே. இந்தியாவின் இந்தோர் பகுதியில் இருக்கும் ஒரு போக்குவரத்து ஊழியர் பற்றிய காணொளி முன்னரே பகிர்ந்த நினைவு. அப்படி ஈடுபாட்டுடன் செயல்புரியும் சில போக்குவரத்துக் காவலதிகாரிகள் பற்றிய தொகுப்பு – ஆனால் அவர்களுக்கு, மக்கள் கொடுக்கும் பட்டம் – முதல் அதிகாரி பற்றி காணொளி எடுத்த தமிழர் சொல்வதைக் கவனியுங்கள் – 20-வது நொடியில் வருகிறது!

ஒற்றைத் துண்டுடன் 18 கிலோமீட்டர் நடை:

நண்பர் பத்மநாபன் அவர்கள் என்னுடைய பதிவுகளில் ஈஸ்வரன் என்ற பெயரில் கருத்துகள் எழுதுவதுண்டு. தில்லி வந்த நாளிலிருந்து நான் அறிந்த நல்ல நண்பர்களில் அவரும் ஒருவர். தில்லி வருவதற்கு முன்னர் சில வருடங்கள் விவேகாநந்தா கேந்திராவில் பணி புரிந்தவர். அப்படி பணிபுரியும் கிடைத்த அனுபவங்கள் பற்றி அடிக்கடிச் சொல்வார். மிகவும் ஸ்வாரஸ்யமான அனுபவங்கள் அவருக்கு உண்டு. அவரின் ஒரு அனுபவம் ஏற்கனவே ”தொடர்ந்து வந்த பேய்” என்ற தலைப்பில் எழுதி இருக்கிறேன். அவரையே வலைப்பூவில் எழுதச் சொன்னால் பிடிகொடுக்க மாட்டேன் என்கிறார். இல்லை என்றால் என் பக்கத்திலாவது எழுதுங்கள் எனச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன். பார்க்கலாம்.  ஒரு முறை குற்றால அருவியில் குளித்து விட்டு உடம்பில் வெறும் துண்டோடு நடக்க வேண்டிய நிலை வந்தது பற்றி சமீபத்தில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார் – அதுவும் கையில் காசே இல்லாமல், குற்றாலத்திலிருந்து கடையம் எனும் ஊர் வரை…. கிட்டத்தட்ட 18 கிலோமீட்டர்! யோசித்துப் பாருங்கள்! இந்த நிகழ்வு பற்றி விரைவில் அவரே எனது வலைப்பூவில் எழுதுவார்! இல்லை என்றால், அவர் சொன்னதை நானே எழுதுவேன்!

இந்த வாரத்தின் குறும்படம் - Unvoiced

தில்லியில் எங்கள் அலுவலகத்தில் பணிபுரியும் தோழி ஒருவரின் மகள் சமீபத்தில் வெளியான குறும்படம் ஒன்றில் நடித்திருக்கிறார். படத்தின் பெயர் Unvoiced. 2016-ஆம் ஆண்டு மட்டுமே 38947 பெண்கள் கற்பழிக்கப்பட்டதாக புகார் செய்யப்பட்டிருக்கிறது. அதில் 36859 பெண்கள் அவர்களுக்குத் தெரிந்தவர்களாலேயே – குடும்பத்தினர் [அ] உறவினர்கள், பக்கத்து வீட்டில் இருப்பவர்கள், தெரிந்தவர்கள் மற்றும் நண்பர்கள்! என்ன கொடுமை. பெண்களுக்கு இருக்கும் ஆபத்துகளைப் பற்றிய புரிதல் அனைவருக்கும் வேண்டும் – ஒவ்வொரு பெற்றோரும் தங்களது மகன்களையும் சரியான விதத்தில் வளர்க்க வேண்டும் என்பதையும் சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது. குறும்படம் பாருங்களேன்.   

இந்த வார Character:

சென்ற வார கதைமாந்தர் போலவே இந்த வாரத்தின் கதை மாந்தரும் எங்கள் அலுவலகத்தில் பணிபுரியும் ஒரு சகமனிதரைப் பற்றியது தான். நாம் பார்க்கும் பலருக்கு Inferiority Complex இருப்பது வழக்கம். ஆனால் இந்த மனிதருக்கு இருப்பது – அதுவும் அதிகமாகவே இருப்பது Superiority Complex! எப்போது பார்த்தாலும் தன்னைப் பற்றி உயர்வாகவே பேசுவார் – இந்திய அரசாங்கத்தில் இருக்கும் அதிகாரிகளிலேயே நான் தான் தலைசிறந்தவன் – எனக்குத் தெரிந்தது வேறு யாருக்கும் தெரியாது – என் கண்பார்வையில் பட்டுச் செல்லும் எந்த கடிதத்திலும்/கோப்பிலும் ஒரு தவறு கூட இருக்காது – என்னுடைய திறமைக்கு நான் இருக்க வேண்டிய இடமே வேறு – நான் ஜமீந்தார் பரம்பரை – நிறைய சொத்து இருக்கிறது என்று அவர் விடும் அலப்பறைகளுக்கு அளவே கிடையாது.

இது அத்தனையும் அவரைப் பற்றிய அவரது எண்ணம் – உண்மையில் அப்படியே உல்டா! போகட்டும் தன்னைப்பற்றிய மேலான அபிப்ராயம் கொள்வது அவர் உரிமை. ஆனால் எப்போது பார்த்தாலும் அவருடன் பணிபுரிபவர்களையும், அவருக்குக் கீழே பணிபுரிபவர்களையும் ரொம்பவே மட்டமாகப் பேசுவார் என்பதால் அவரைக் கண்டாலே யாருக்குமே பிடிப்பதில்லை. பல முறை வாக்குவாதங்கள் அனல் பறக்கும். என் கண்ணில் பட்டால் Scan செய்தது போன்று – தப்பே இருக்காது என்று சொல்லும் பல கோப்புகளில் தவறுகளைக் கண்டுபிடித்து – அதைச் சரி செய்வதற்குள் நான் படாத பாடு பட்டிருக்கிறேன்! எத்தனை முறை அடிபட்டாலும், தன்னைப் பற்றிய உயர்வான அபிப்ராயத்தினை மாற்றிக் கொள்ளவே இல்லை! தினம் தினம் அவர் இருக்கும் இடத்தில் பிரச்சனைகள் தொடர்கின்றன. அவருக்கு இருக்கும் இன்னுமொரு கெட்ட பழக்கம் – வாரம் முழுவதும் ஒரே பேண்ட் – ஒரே சட்டை – அதுவும் தலைநகர் வெய்யிலுக்கு! வியர்வைக்கு! நினைத்தாலே குமட்டல்!  

சிலரை மாற்றவே முடியாது என்பது போல இவரை மாற்ற முடியாது என அனைவருக்கும் தெரிந்து விட்டது – அதனால் அவர் பேசுவதை யாருமே கேட்பதில்லை – பொருட்படுத்துவதுமில்லை இப்போது!

இந்த வார வாட்ஸப் – ம்யூசிக்கலி - டப்ஸ்மாஷ்

டப்ஸ்மாஷ் – உங்களுக்கும் தெரிந்திருக்கும். நம் நண்பர் ஆரண்யநிவாஸ் ராமமூர்த்தி கூட டப்ஸ்மாஷ் செய்து அவ்வப்போது வெளியிடுவார். இந்த டப்ஸ்மாஷ் செய்ய நிறைய App இருக்கிறது – அவற்றில் ஒன்று ம்யூசிக்கலி! இது போன்ற App பயன்படுத்தி நிறையவே செய்கிறார்கள் – நம்மை ”வைத்து” செய்கிறார்கள் – அவ்வப்போது இந்த மாதிரி டப்ஸ்மாஷ்களை வாட்ஸப்-பிலும் முகநூலிலும் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள். அபர்ணா சுந்தர்ராமன் என்ற பெண்ணின் டப்ஸ்மாஷ் நிறையவே இருக்கிறது – குறிப்பாக வடிவேல் காமெடி. நண்பர் ஒருவர் அடிக்கடி இவரின் வீடியோக்களை அனுப்பி வைப்பார். இன்னும் வேறொரு பெண்மணி – அவரது காணொளிகள் ஐய்யயோ ரகம்.  இது வரை அபர்ணாவின் டப்ஸ்மாஷ் பார்க்காதவர்களுக்காக, ஒரு சாம்பிள்!

கடைசியில் இங்கே தான் வரணும்….

பதிவின் ஆரம்பத்தில் கொடுத்திருக்கும் படங்கள் பார்த்தீர்களல்லவா? அந்தப் படங்கள் எடுக்கப்பட்ட இடம் – ஒரு சுடுகாடு. ஆமாம் மிகவும் அழகாக பராமரிக்கப்பட்ட சுடுகாடு – பூந்தோட்டம், மரங்கள், புல்வெளிகள், மிகப் பெரிய சிவன் சிலை [10 அடிக்கு மேல் இருக்கலாம்], அந்திமக் காரியங்கள் செய்ய கைலாயகிரி போன்ற அலங்கரிக்கப்பட்ட இடம், தோட்டத்தில் நடனமாடும்/நடமாடும் மயில்கள் என மிகவும் அழகான சுடுகாடு. எனக்குத் தெரிந்தவர் ஒருவர் – எனக்கு மேலதிகாரியாக இருந்தவர் – கடந்த ஞாயிறன்று இறைவனடி சேர்ந்தார். அவரது அந்திமக் காரியங்களில் கலந்து கொள்ள நோய்டா செக்டார் 94-ல் இருக்கும் சுடுகாட்டுக்குச் சென்றிருந்தோம். இறந்தவரின் குடும்பத்தினர் அங்கே வருவதற்கு தாமதமானதால், நாங்கள் அங்கேயே ஒரு மணி நேரத்திற்கும் மேலாகக் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது.

பொதுவாகவே இங்கே இருக்கும் சுடுகாடுகள் நன்கு பராமரிக்கிறார்கள். நமது ஊர் மாதிரி இல்லை – நம் ஊரில் சுடுகாடுதானே என்று ஒரு அலட்சியப் போக்கு உண்டு. இங்கே அப்படிக் கிடையாது. பராமரிப்பு சரியாக இருக்கும். அதுவும் இந்த இடத்தில் பூங்காவும், ரோஜாப் பூக்களும், மயில்களின் நடமாட்டமும், என சிறப்பாக வைத்திருக்கிறார்கள். தொடர்ந்து சுத்தம் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். ஒரே சமயத்தில் இருபது பேரை எரிக்க இங்கே வசதி இருக்கிறது – கூடவே ஒரு CNG Crematorium-உம்! நாங்கள் சென்றபோது கூட அங்கே சில உடல்கள் எரிந்து கொண்டிருந்தன. ஒரு பக்கம் உடல்கள் எரிந்து கொண்டிருக்க, மறு பக்கத்தில் மயில்கள் நடனம்! எரிந்து சாம்பலாகும் சிலரின் உறவினர்கள் தங்களை மறந்து மயில் நடனம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவ்வளவு தான் வாழ்க்கை! காத்திருந்த நேரத்தில் நண்பர் எடுத்த படங்கள் தான் மேலே தந்தவை.

என்ன நண்பர்களே, இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறதா? உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு சில செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி