பீஹார் டைரி – கயாவில் ஒரு அன்னதாதா…

லச்சா பராட்டா-லபாப்தார் பனீர்

பீஹார் பயணத்தின் போது Gகயா நகரில் இரு இரவும் ஒரு பகலும் இருக்க நேர்ந்தது. Gகயா மற்றும் Bபோத் Gகயா இரண்டு இடங்களும் சுற்றிப் பார்க்க வேண்டுமெனில் ஒரு நாளாவது அங்கே தங்க வேண்டியிருக்கும் என்பதால் நண்பர் மூலம் அங்கே தங்க ஏற்பாடு செய்திருந்தேன். 

ஒரு அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் மூன்று அறைகள், ஹால், இரண்டு கழிப்பறைகள், சமையலறை என சகல வசதிகளுடன் கொண்ட வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து, அதை தங்கும் விடுதியாக மாற்றி இருக்கிறார்கள். அங்கே தங்குபவர்களுக்கு உணவுப் பிரச்சனை இருக்கக் கூடாது என்பதற்காக, ஹைதையில் கேட்டரிங் படித்த ஜார்க்கண்ட் இளைஞர் ஒருவரையும் அங்கேயே நியமித்து இருக்கிறார்கள்.

Gகயா நகரை நாங்கள் நெருங்குவதற்கு முன்பிருந்தே அவர் எங்களை அழைத்து எங்கே இருக்கிறீர்கள் என்பதைக் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தார். தலைநகர் பட்னாவிலிருந்து வழியில் பாவாபுரி, நாளந்தா, ராஜ்கீர் போன்ற இடங்களைப் பார்த்து விட்டு நாங்கள் Gகயா நகரம் நெருங்கும்போது இரவு ஏழரை மணிக்கு மேல்! இந்தப் பகுதிகளில் இரவு நேரப் பயணம் அவ்வளவு சரியானதல்ல என்பதால் கொஞ்சம் பதட்டத்துடன் எங்களிடம் பேசினார். கவலைப் பட வேண்டாம் எனச் சொல்லி தங்குமிடத்தின் முகவரியைச் சொல்லும்படிக் கேட்க, எனக்கு WhatsApp மூலம் தனது Location அனுப்பினார். எனது அலைபேசி மூலம் நான் எனது Location அனுப்ப, சுலபமாக அலைபேசியின் GPS மூலம் தங்குமிடத்தினைச் சென்று அடைந்தோம். இப்படியான வசதிகள் அலைபேசியில் இருப்பதும் நல்ல விஷயம் தானே.

தங்குமிடச் சுவற்றில் ஓர் ஓவியம்!

நாங்கள் அங்கே சென்று சேர்ந்து கொஞ்சம் ஓய்வெடுத்த பிறகு இரவு உணவு சமைத்துக் கொடுத்தார். சப்ஜி, தால், சப்பாத்தி, கொஞ்சம் சாதம் என சிம்பிள் உணவு என்றாலும் மிகவும் சுவையான உணவு. அனில் என்பது அவருடைய பெயர். ஜார்க்கண்ட் மாநிலத்தினைச் சேர்ந்தவர். ”ஹைதையில் தான் படித்தேன். இங்கே நிரந்தரப் பணி என்றாலும் எங்கள் ஊர் மாதிரி இந்த ஊர் இல்லை என்பதால் இங்கே தொடர்ந்து இருக்க விருப்பம் இல்லை” என்று சொல்லி, ஊரிலேயே ஏதாவது உணவகம்/தங்குமிடம் தொடங்க விருப்பம் என்பதை நாங்கள் அங்கே இருந்தபோது எங்களிடம் தெரிவித்தார். ஒவ்வொரு வேளையும் எங்களுக்குத் தேவையான உணவைக் கேட்டு பாசத்துடன் பரிமாறினார்.

காலை உணவும் அங்கே சாப்பிட்ட பிறகு தான் நகர்வலம் சென்றோம். மதிய உணவு அனைவரும் சாப்பிட்ட பிறகு தான் எங்களுடன் வந்திருந்த தில்லி நண்பரும் அவரது துணைவியும் பட்னா திரும்பினார்கள். நானும் நண்பர் பிரமோத்-உம் அன்றைய இரவும் அங்கேயே தங்கினோம். மாலை மீண்டும் Bபோத் Gகயா சென்று கொஞ்சம் உலவி வந்தோம். கடைத்தெருக்களில் கொஞ்சம் உலா. காலை மஹாபோதி கோவில் சென்றபோது கடைத்தெருவில் உலவ முடியவில்லை. நண்பருக்கு அங்கே இருந்து வெண்கலத்தில் புத்தர் சிலை வாங்கிக் கொண்டு போக வேண்டும் என்ற எண்ணம் இருந்ததால், மாலை மீண்டும் Bபோத் Gகயாவிற்கு உள்ளூர் ஷேர் ஆட்டோவில் பயணித்தோம். எப்படிச் செல்ல வேண்டும் என்பதையும் அனில் தான் சொல்லி அனுப்பினார்.

உல்லாசமாகப் பயணிக்கும் பிள்ளையார்!

Bபோத் Gகயா பகுதியில் நிறைய கடைகள் இருக்கின்றன. விதம் விதமான பொருட்களை அங்கே விற்பனைக்கு வைத்திருக்கிறார்கள். வெளிநாட்டவர்கள் அதிகம் வரும் பகுதி என்பதால் கைவினைப் பொருட்கள் நிறையவே இருந்தன. எத்தனை எத்தனை பொருட்கள் விற்பனைக்கு வைத்திருக்கிறார்கள் என்று பார்க்கும்போதே மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. வெண்கலச் சிலைகள் விலை நிறையவே சொல்கிறார்கள். பேரம் பேச வேண்டியிருக்கிறது! ஒரு சில கடைகளில் எடைக்குத் தகுந்த விலை! நண்பர் அப்படி இப்படி என சில ஆயிரங்கள் கொடுத்து ஒரு புத்தர் சிலை வாங்கி விட்டார். நான் ஒரு பிள்ளையார் சிலை பார்த்தேன் – மிகவும் பிடித்திருந்தது அச்சிலை! மஞ்சத்தில் கால் நீட்டி அமர்ந்து இருக்கும் பிள்ளையாரை இரண்டு பேர் தூக்கிச் செல்வது போன்ற அந்த சிலை மிகவும் பிடித்திருந்தது – ”விலை அதிகமில்லை! 5000 ரூபாய் மட்டுமே!” என்று கடைக்காரர் சொல்ல, “ரொம்ப நல்லா இருக்கு! ஆனா ஃப்ளைட்ல எடுத்துப் போறது கஷ்டம்னு” சொல்லி அங்கேயே வைத்து விட்டு விட்டேன்!

நிறைய நேரம் அங்கே சுற்றிப் பார்த்து விட்டு, மீண்டும் ஷேர் ஆட்டோ மூலம் தங்குமிடம் வந்த பிறகு, அனில் சுடச் சுட லச்சா பராட்டாவும், லபாப்தார் பனீர் சப்ஜியும் செய்து தந்தார். ரொம்பவே சுவையாக இருந்தது. அன்றைய நாள் முழுவதும் அலைந்து திரிந்து திரும்பிய எங்களுக்கு அந்த உணவு ரொம்பவும் மகிழ்ச்சியைத் தந்தது. அடுத்த நாள் காலை Gகயாவிலிருந்து நாங்கள் புறப்பட வேண்டும். அதற்கும் இரயில் நிலையம் செல்ல எங்களுக்கு ஒரு ஷேர் ஆட்டோவை ஏற்பாடு செய்து தந்தார். எங்களைத் தவிர வேறு யாரையும் ஏற்றாமல் செல்லும்படி ஏற்பாடு செய்தார்! அப்படிச் செல்லும் போது யாராவது கை நீட்டி நிற்கச் சொன்னால், “ரிஜர்வ்!” என்றார் ஆட்டோ ஓட்டுனர்! காலையிலும் புறப்படும் முன்னர் காலை உணவாக பால், ப்ரெட் மற்றும் கார்ன் ஃப்ளேக்ஸ் தருகிறேன் என்று சொன்ன அனிலிடம் வேண்டாம் எனச் சொன்னது எவ்வளவு தவறு என்பது இரயிலில் உணவு கிடைக்காமல் திண்டாடியபோது தான் தெரிந்தது!

Gகயாவிலிருந்து புறப்படும் முன்னர் அனிலுக்கு கொஞ்சம் பணமும் கொடுத்து அவரது வாழ்க்கையில் மேலும் சிறப்புற வாழ்த்துகளைச் சொல்லி புறப்பட்டோம். இப்போதும் WhatsApp மூலம் புத்தாண்டு, ஹோலி என பண்டிகை சமயங்களில் வாழ்த்துகளை பரிமாறிக் கொள்கிறோம்! நான்கு வேளை எங்களுக்கு அன்னதாதாவாக இருந்த அனிலுக்கு நன்றி! எல்லா இடங்களிலும் இப்படி உணவுக்கு கவலை இல்லாமல் இருந்தால் மகிழ்ச்சி தானே ததும்பும்! ”அன்னதாதா சுகிபவ!”

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி