கிண்டில் வாசிப்பு – மாஞ்சோலை டு குதிரைவெட்டி – ஸ்ரீனிவாசன் பாலகிருஷ்ணன்

அன்பின் இனிய நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம்.  இந்த நாளை நல்லதோர் வாசகத்துடன் துவங்கலாம் வாருங்கள்.

Never measure the height of a mountain until you reach the top.  Then you will see how low it was – Dag Hammerskjold.

 

இந்த வாரத்தின் கிண்டில் வாசிப்பு அனுபவமாக வலைப்பதிவர் – முகநூலில் மூழ்கிவிட்ட முந்தைய வலைப்பதிவர் என்று கூடச் சொல்லலாம் – சீனு என நான் அழைக்கும் ஸ்ரீனிவாசன் பாலகிருஷ்ணன் – அவர்களின் எழுத்தில் உருவாகியிருக்கும் ஒரு மின்னூல் – மாஞ்சோலை டு குதிரைவெட்டி! நண்பர் சீனு தென்காசியைச் சேர்ந்தவர்.  தென்காசியை அடுத்த மலைப்பிரதேசங்களுக்குச் சென்று வருவதைப் பற்றி இந்த மின்னூலில் மிகவும் சிறப்பாகச் சிலாகித்து எழுதி இருக்கிறார்.  வாருங்கள் அந்த மின்னூல் பற்றிய சில தகவல்களை இந்த வாரத்தின் கிண்டில் வாசிப்பில் படிக்கலாம் – அவரது வார்த்தைகளிலேயே…

****

மாஞ்சோலை – எங்கே இருக்கிறது? 

திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் இத்தனை அழகானதொரு மலைப்பிரதேசம் இருக்கிறது என்பதும் இயற்கை தன்  ஆதி அழகுடன் அங்கே உயிர்ப்புடன் இருக்கிறாள் என்பதும் நெல்லையில் வசிக்கும் மக்களிலேயே பெரும்பான்மை-யானவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. காரணம் மாஞ்சோலை ஒரு சுற்றுலாத் தலம் கிடையாது. 

மாஞ்சோலை சுற்றுவட்டார மக்கள் சென்று வருவதற்காக திருநெல்வேலி, பாபநாசம், தென்காசியில் இருந்து ஒரு நாளைக்கு மொத்தமாகவே ஐந்து அல்லது அதற்கும் குறைவான எண்ணிக்கையிலான பேருந்துகள் மட்டுமே இயக்கப்படுகின்றன.

மாஞ்சோலையைச் சுற்றி மொத்தம் ஐந்து சிறிய கிராமங்கள் அமைந்துள்ளன. மாஞ்சோலை, காக்காச்சி, நாலுமுக்கு, ஊத்து, குதிரவெட்டி, கோதையாறு. ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் மொத்தமே நூறு அல்லது அதற்கும் குறைவான அளவிலான குடும்பங்களே வசிக்கின்றனர்.

கல்லிடைக்குறிச்சி மலையடிவாரத்திலிருந்து சுமார் முப்பது கி.மீ. தொலைவில் அமைந்துள்ளது மாஞ்சோலை தேயிலைத் தோட்டம் மணிமுத்தாறு நீர்த்தேக்கப் பகுதியிலிருந்து கரடுமுரடான மலைப்பாதைகளின் வழியே ஆரம்பமாகிறது மாஞ்சோலை எனும் மலைப்பயணம்.  பெரும்பள்ளம், பள்ளங்களுக்கு இடையில் கைகளால் அமைக்கப்பட்ட ஆங்கிலேயர்கள் காலத்து தார்சாலைகள், அதிலும் ஒரே ஒரு வாகனம் மட்டுமே செல்லக்கூடிய வகையிலான, அபாயகரமான கொண்டை ஊசி வளைவுகளை தன் அத்தனை திருப்பங்களிலும் கொண்ட மலைவழிச்சாலை. 

மணிமுத்தாறு நீர்த்தேக்கம் அருகே அமைந்திருக்கும் செக்போஸ்ட்தான் மிக முக்கியமானது. கடுமையான சோதனைகளுக்குப் பிறகே வனத்துறை அனுமதி உடன் அனுமதி கிடைக்கும். அரசுப் பேருந்துகள் மூலம் செல்வதாக இருந்தால் சோதனைகள் எதுவும் கிடையாது. ஆனாலும் பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் தவிர்ப்பது நலம்.  தங்குமிடங்கள் எதுவும் அங்கே கிடையாது என்பதால் காலையில் சென்று  மாலைக்குள் திரும்பிவிடுவது நலம். 

என்ன பார்க்கலாம்?

“அட்லீஸ்ட் ஒரு புலிய கூட பார்க்கமுடியலையே” என்ற அவன் ஆதங்கத்தினை மட்டும் என்னால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை. புலியைப் பார்ப்பதில் என்னவொரு அசால்ட்டான தைரியம் அவனுக்கு. அதைக் கூட பொறுத்துக் கொள்ளலாம் – இந்த அட்லீஸ்ட் புலியையாவது என்ற வார்த்தையைத்தான் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமல் நடந்து கொண்டிருந்தேன்.  ஒரு வேளை எவ்வித முன்னறிவிப்பும் இன்றி எந்த புலியை கற்பனையில் பார்த்து வியக்கிறோமோ அதே புலி மிகக் கம்பீரமாக நம்முன் வந்து நின்றுவிட்டால்? “படுவா என்னைப் பார்த்தா அட்லீஸ்ட் புலின்னு சொன்ன”, என்ற கோவத்தில் ஏதேனும் அசம்பாவிதத்தில் இறங்கிவிட்டால்? உள்ளுக்குள் அந்த பயம் இல்லாமல் இல்லை. காரணம் நாங்கள் நடந்து கொண்டிருப்பது புலிகளும் சிறுத்தைகளும் சர்வசாதாரணமாக நடமாடக்கூடிய மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் புலிகள் சரணாலயத்தின் ஒரு பகுதி.

இயற்கை அழகு: ஆங்காங்கு வெளிப்படும் காட்டருவிகளும் ஓடைகளும் சலசலத்துக் கொண்டிருந்தன. சுற்றிலும் அமைதி கானகத்தின் தெளிவான குரல்களைத் தவிர மனித சஞ்சலங்கள் அற்ற மனித கண்டுபிடிப்புகள் அற்ற பேரமைதி. சில பெயர் தெரியாத பறவைகள் தங்கள் இணையோடு காதல் பேசிக்கொண்டிருந்தன. வண்டுகள் கவி பாடிக்கொண்டிருந்தன. யாருமற்ற அந்த சாலைகளின் வழியே மெல்ல நடந்து கொண்டிருந்தோம். பேசுவதற்கு ஏராளமான கதைகள் இருந்தன. எதையும் பேசவில்லை. மிக மௌனமாக மிக கவனமாக மிக தீவிரமாக அந்த சூழலை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தோம்.

செந்நாய்:  நாங்கள் செந்நாய் பார்த்த தகவலையும் உயிரோடு திரும்பி வந்த கதையையும் சொல்லிச் சொல்லி வியப்படைந்து கொண்டிருந்தார்கள். “வெறும் ரெண்டு செந்நாய் போதும் தம்பி நம்மள கொல்ல”.  இதைக் கேட்டபோது முத்துவுக்கு அல்லு இல்லை. காரணம் அதில் ஒரு நாயை அவன் தான் தைரியமாகத் துரத்திச் சென்றிருந்தான். மாஞ்சோலை வனப்பேச்சி அம்மன் கோவிலுக்கு தினமும் ஒரு கரடி வந்து செல்வதாகக் கூறினார் அதே பெரியவர்.  புலி சிறுத்தை யானைக் கதைகள் என்று அவர்களிடம் கதைகளுக்குப் பஞ்சமே இல்லை. தேயிலைத் தோட்டத்தில் தேயிலை பறிக்கச் சென்ற தொழிலாளர்களை யானைகளும் புலிகளும் அடித்துப் போட்ட சம்பவங்கள் அவர்களுக்குள் இயல்பாகிப் போயிருந்தது. ஓர் அடர் வனத்தின் அத்தனை மிரட்சிகளையும் மாஞ்சோலை மலைப்பகுதியும் அங்கிருக்கும் மக்களும் தங்களுக்குள் ஒளித்து வைத்தபடிதான் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். 

*****

இப்படி ஸ்வாரயஸ்மாக தனது ஊரின் அருகே இருக்கும் மாஞ்சோலை, குதிரவெட்டி பகுதிகளைப் பற்றி சீனு தனது மின்னூலில் எழுதி இருக்கிறார்.  வடக்கே பல வனங்களிலும், மலைப்பிரதேசங்களில் பயணித்திருந்தாலும், தெற்கே இப்படி ஒரு வனப்பயணம் எனக்கு வாய்த்ததில்லை.  எப்போதாவது தென்னிந்தியாவின் வனப்பகுதிகளில் பயணம் செய்ய வாய்ப்பு அமையாதா? அமைத்துக் கொள்ள முடியாதா என்ற ஏக்கம் எனக்கு எப்பொழுதும் உண்டு.  என் நினைவு சரியாக இருந்தால், சீனு இந்த மாஞ்சோலை பற்றி வலைப்பூவில் எழுதும்போது என்னையும் அப்படி ஒரு மாஞ்சோலை பயணத்தில் அழைத்துச் செல்லும்படி கேட்டதாக நினைவு.  சென்னையில் அவர் இருந்தவரையாவது இப்படி ஒரு வாய்ப்பு அமைந்திருக்கக்கூடும். ஆனால் அவரோ இப்பொழுது இருப்பது அமெரிக்காவில்! அவர் இந்தியா வரும்போது எனக்கும் சூழல் சரியாக இருக்க வேண்டுமே!  பார்க்கலாம் ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்காமலா போகப் போகிறது!  அந்த வாய்ப்புக்காக நான் காத்திருக்கிறேன்.

உங்களுக்கும் ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால் மாஞ்சோலைக்குச் சென்று வாருங்கள். வாய்ப்பு இல்லையென்றாலும் நண்பர் சீனுவின் அனுபவங்களைப் படித்து ரசிக்க அவரது “மாஞ்சோலை டு குதிரவெட்டி” மின்னூலை அமேசான் தளத்திலிருந்து தரவிறக்கம் செய்து படிக்கலாம்.  Kindle Unlimited கணக்கு இருப்பவர்கள் இலவசமாகத் தரவிறக்கம் செய்து படிக்கலாம்.  மற்றவர்கள் தரவிறக்கம் செய்ய நினைத்தால் ரூபாய் 70/- செலுத்த வேண்டியிருக்கும்.  இந்தப் புத்தகத்தினை தரவிறக்கம் செய்து கொள்ள கீழேயுள்ள சுட்டியினைச் சுட்டலாம்!

மாஞ்சோலை டூ குதிரைவெட்டி: இதுவரை பயணித்திராத பாதைகளின் வழியாக (Travel) (Tamil Edition) Kindle Edition

என்ன நண்பர்களே, இந்த வாரத்தின் கிண்டில் வாசிப்பு அனுபவம் உங்களுக்குப் பிடித்திருந்ததா? பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைப் பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். நாளை வேறு ஒரு பதிவின் வழி சந்திப்போம்… சிந்திப்போம்…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லி.