கடனுக்கு ஒரு கடன்…

 

அனைத்து நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம். இன்றைய பொழுதை, நல்லதொரு வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

 

*****

 

இந்த தீதுண்மி நாட்கள் பலரையும் கஷ்டத்திற்கு ஆளாக்கிக் கொண்டிருக்கிறது. இன்னும் எத்தனை நாட்கள் இப்படியே இருக்கப் போகிறது என்பதை அறிந்தவர் யாருமில்லை! ஒவ்வொரு நாளும் சந்திக்கும் மனிதர்கள் பலரும் தங்களது கஷ்டங்களை, நான் கேட்காமலேயே பகிர்வதுண்டு – ஏனோ என் முகத்திற்கு அப்படி ஒரு ராசி! – தானாகவே வந்து என்னிடம் எதையாவது கஷ்டங்களைச் சொல்லி புலம்பிச் செல்வது பலமுறை நான் பார்த்திருக்கிறேன் – எத்தனை வேலைகள் இருந்தாலும், நானும் கவனமாக அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்டு, முடிந்த வரை தீர்வுகளைச் சொல்லுவதுண்டு! “எவ்வளவு சொன்னாலும் இவன் கேட்கிறாண்டா!” என்று பலரும் நினைக்க, “நான் சொல்லி நீங்க என்னிக்குக் கேட்டு இருக்கீங்க!” என்று எங்கிருந்தோ ஒரு குரலும் கேட்கிறது! அது ஒரு புறம் இருக்கட்டும்! விஷயத்திற்கு வருகிறேன்.

 

மூன்று மாதங்களுக்கு முன்னர் அலுவலகத்தில் இருக்கும் ஒரு வாகன ஓட்டுனர் தன்னுடைய குறைகளைச் சொல்லி நீண்ட நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தார். அவருக்கு முடிந்த வரை தைரியம் சொல்லி அனுப்பி வைத்தேன். தற்காலிக ஊழியர் என்பதால் மாத சம்பளமாக 15000 ரூபாய் தான் அவருக்குக் கிடைக்கும், சில பல தில்லுமுல்லுகள் (பெட்ரோல்/டீசல் விற்பது) மூலம் ஒன்றிரண்டு ஆயிரம் ரூபாய் கிடைக்கலாம். தவிர Overtime பார்ப்பதில் சில ஆயிரங்கள் வருமானம் வரும்! மொத்தத்தில் இருபது இருபத்திரண்டு ஆயிரம் சம்பாதித்து விடுவார்.  ஆனாலும் அந்த வருமானம் அவருக்குப் போதவில்லை – திருமணம் ஆகாதவர் – வீடு வாடகை கிடையாது – அண்ணனுடன் தங்கி இருப்பதால்! ஆனால் பழக்க வழக்கங்கள் அப்படி இப்படி என்று இருப்பதால் இந்த மாதாந்திர வருமானம் போதவில்லை என்று நீண்ட நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தார். தேவையில்லாத பழக்கங்களை விட்டுவிடுவது நல்லது என்று சொல்லி அனுப்பி வைத்தேன்.

பேசிச் சென்ற சில நாட்களில் மாதக் கடைசி! அலைபேசியில் அழைத்து உடனடியாக 1000/- ரூபாய் Google Pay வழியே அனுப்பித் தாருங்கள் – அண்ணனுக்கு உடல் நிலை சரியில்லை மருந்து வாங்க வேண்டும் என்று கேட்க, சரி என அனுப்பி வைத்தேன் – ஏதோ ஒரு உதவியாக இருக்கட்டுமே என! மூன்றாவது நாள் அலுவலகத்திற்கு நான் செல்லவில்லை. அலைபேசியில் அழைத்து, பணம் தருவதற்காகக் கேட்க, நான் அலுவலகத்தில் இல்லை என்று சொல்லி, சக ஊழியரிடம் கொடுத்து விடச் சொன்னேன்.  அவரிடம் கொடுத்த போது, “என்ன அவசரம், நாளைக்கு அவரைப் பார்க்கும்போது கொடுக்கலாமே என்று சொல்ல, “இல்லை இல்லை, இருக்கும்போது கொடுத்து விடவேண்டும், இல்லையெனில் மறந்து விடலாம், கூடவே அடுத்த முறை பணம் கேட்டால் அவர் கொடுக்க வேண்டுமே” என்றெல்லாம் சொல்லிச் சென்றிருக்கிறார்.  நண்பரும் வாங்கிக் கொண்டு எனக்கு Google Pay வழி அனுப்பினார்.

 

பத்துப் பதினைந்து நாட்கள் கழித்து மீண்டும் ஒரு அழைப்பு – அதே ஓட்டுனரிடமிருந்து.  “சாப் ஜி, எனக்கு உடனடியாக ஆறாயிரம் ரூபாய் வேண்டும் - Google Pay மூலம் அனுப்பி வையுங்கள். ஊரில் உறவினர் இறந்து விட்டார் என்பதால் ஊருக்குச் செல்ல வேண்டும், இரண்டு நாட்களில் தலைநகர் திரும்பியதும் உங்களுக்குத் தந்துவிடுகிறேன்” என்றார். எனக்கு ஏதோ சரியாகத் தோன்றவில்லை! உதவி செய்வது நல்லது தான் என்றாலும், இப்படி அடிக்கடி பணம் கேட்பது எனக்கு சரியாகத் தோன்றவில்லை.  தன்னிடம் பணம் இல்லாதபோது ஊருக்குச் செல்வது அவசியமாகவும் தோன்றவில்லை.  “என்னிடம் அவ்வளவு பணம் இல்லையே! நீ வேறு ஏற்பாடு செய்து கொள்!” என்று சொல்லி இணைப்பினைத் துண்டித்து விட்டேன். சில நிமிடங்களில் மீண்டும் அழைப்பு அவரிடமிருந்து.  ”பாதி பணம் தாருங்கள், மீதி வேறொருவரிடம் ஏற்பாடு செய்து விட்டேன்” என்றார். சரி உறவினர் இறந்து விட்டாரே, என்ற எண்ணத்துடன் பணம் அனுப்பி வைத்தேன்.  அது ஆயிற்று இரண்டு மாதங்களுக்கும் மேல்!

இன்று வரை அந்தப் பணம் வரவே இல்லை! வழியில் பார்க்கும்போது தலையைத் திருப்பிக் கொண்டு வேகவேகமாக கடந்து விடுவார், அலைபேசியில் அழைத்துக் கேட்டால் இதோ இன்றைக்கு அனுப்பி விடுகிறேன் என்பார் ஆனால் இதுவரை பணம் வரவில்லை! இந்த வாரத்தில் ஒரு நாள் எதிரேயே பார்த்துவிட, அவருக்கும் வேறு வழியில்லை, என்னாலும் கேட்காமல் இருக்க முடியவில்லை!  அந்தப் பணம் என்னைப் பொறுத்த வரை மிகவும் அதிகம் இல்லை! கடனாகக் கேட்டிருந்தவருக்கு கடன் கொடுத்திருக்கிறேன் – அதனால் கேட்காமல் இருக்க முடியவில்லை! அண்ணனுக்கு விபத்து, உடல் நலம் சரியில்லை, ஊருக்குப் போய் வந்தேன் என்று ஏதேதோ காரணங்கள் சொல்கிறாரே தவிர தருவதாக இல்லை. அவர் உங்கள் பணத்தினை என்னால் முடியவில்லை என்று சொல்லி விட்டால் விட்டு விடுவேன் என்பதையும் இங்கே சொல்ல வேண்டும்! முதல் முதலில் ரொம்பவே நல்லவர் போல ”வாங்கினால் கொடுக்க வேண்டும்” என்றெல்லாம் பேசிவிட்டு இப்படிச் செய்வது நன்றாக இல்லையே! அதையே அவரிடம் “கொடுக்க முடியலைன்னா சொல்லி விடு” என்று சொன்ன போது, “இல்லை நிச்சயம் தருவேன். அப்படித் தந்தால் தானே அடுத்த முறை உங்களிடம் பணம் கேட்க முடியும்!” என்கிறார்! 

 

ஏதோ உதவி கேட்கிறாரே என பணம் கொடுத்தால், இவர்களைப் போன்றவர்களால் யாருக்குமே கொடுக்க நமக்கு மனம் வராமல் போய் விடுகிறது! பணக் கஷ்டங்கள் எல்லோருக்கும் வருவது தான் என்றாலும், “சொன்ன சொல்லை காப்பாற்றாமல் இருப்பது நல்லதல்ல! இது வரை நான் அப்படி நடந்து கொண்டதில்லை. யாரிடமாவது வாங்கினால் அதனைக் கொடுக்கும் வரை மனதிற்குள் ஒரு சிந்தனை ஓட்டம் ஓடிக் கொண்டே இருக்கும்! கொடுத்த பிறகு தான் நிம்மதியாக இருக்கும்! எல்லோரும் இப்படியே இருப்பார்கள் என நினைப்பது தவறு தான்! என்றாலும் இந்த விஷயத்தினை இங்கே பகிர்ந்து கொள்ளாமல் இருக்க முடியவில்லை!  சந்திக்கும் ஒவ்வொரு மனிதர்களும் ஏதோ ஒரு விஷயத்தினை நமக்குக் கற்றுக் கொடுக்கிறார்கள் – இந்த ஓட்டுனரும் தான் – யாருக்கும் கடன் கொடுக்கக் கூடாது என்று கற்றுக் கொடுத்திருக்கிறார் – திரும்ப வராது என்ற எண்ணத்துடன் கொடுக்க முடிந்ததை மட்டுமே கொடுப்பது தான் நல்லது என்று புரிய வைத்திருக்கிறார்!

 

நண்பர்களே, இன்று உங்களுடன் பகிர்ந்து கொண்ட பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு ஒரு பதிவுடன் மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்...

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லி