கதம்பம் – ஸ்ரீகண்ட் – நடைப்பயிற்சி – தூய்மை இந்தியா

நடைப்பயிற்சி:

நெடுநாட்களுக்குப் பிறகு மாலை மாடியில் நடைப்பயிற்சி செய்து விட்டு, இயற்கையான குளிர்ந்த காற்றை உள்வாங்கிய படியே குடியிருப்பு நட்புகளுடன் பேசுவதில் ஒரு இன்பம் இருக்கத் தான் செய்கிறது!

பட உதவி -மகள்

தூய்மை இந்தியா

தூய்மை நகரங்கள் பட்டியலில் அகில இந்திய அளவில் திருச்சிக்கு 13 வது இடமும், தமிழகத்தில் முதலிடமும் கிடைத்துள்ளது.. இது மிகவும் பெருமை கொள்ள வேண்டிய விஷயம்.. இதில் திருச்சி மாநகராட்சியின் பங்கு சிறப்பானது..

மகளுக்கு பள்ளியில் தந்திருக்கும் தூய்மை அட்டை..குப்பைகளை பிரித்துத் தந்து அன்றாடம் மாநகராட்சி ஊழியரிடம் கையொப்பம் பெற வேண்டும்..

எங்கள் குடியிருப்புக்கென துவங்கிய வாட்ஸப் க்ரூப்பிலும் பெரும்பாலானவர்களின் ஒத்துழைப்பு கிடைத்துள்ளது.."எனக்கு வேற வேலையில்லையா!!! நான் ஏன் பிரித்துத் தர வேண்டும், ஒரே குப்பை புராணமாக இருக்கு, தினமும் இதையேவா போடுவீங்க! , நேர விரயம்" எனக் சொன்னவர்கள் கூட மாறி வருகின்றனர்..:) பெயரைக் குறிப்பிடாமல் மாற்றி போட்டிருந்த பொருட்களை குறிப்பிட்டு எழுதுவேன்..சந்தேகம் இருந்தால் கேட்கலாம் என சொல்வேன்.. இப்படி ஆரம்பித்தது தான்..:)

இப்போது எங்கள் பகுதியில் இருந்த மாநகராட்சியின் குப்பைத் தொட்டியையே எடுத்து விட்டனர்.. இனி வீட்டிலேயே பிரித்து குடியிருப்பில் அகற்றித் தான் ஆக வேண்டும்..வெளியே போய் போட வழியில்லை..:) நல்லதொரு முயற்சி இல்லையா???

#தூய்மை_இந்தியா

மாம்பழம்:

ரொம்ப நாளா இப்படி கட் பண்ணிப் பார்க்கணும்னு நினைச்சுகிட்டேயிருந்தேன்.. இன்னிக்கு ஞாபகமா சாப்பிடும் முன்பு செய்து பார்த்துட்டேன்...:)

மாம்பழ ஸ்ரீகண்ட்!!

டெல்லிக்கு ரயிலில் போகும் போது, எப்போதும் போபாலில் பால் நன்றாக இருக்கும் என்று ஸ்ரீகண்ட் வாங்கி கொடுப்பார் என்னவர்..அப்படி ருசித்தது தான்..

நம்மூர் ஆவின் போல டெல்லியில் மதர் டெய்ரி... அங்கே "மிஷ்டி தோயி" என்று சாக்லேட் ஃப்ளேவரில் ஸ்ரீகண்ட் ருசித்திருக்கிறேன்..

இவ்வளவு வருடங்களுக்குப் பிறகு, இந்த வருடம் மாம்பழத்தைப் பார்த்ததும் இணையத்தில் தேடி செய்துள்ளேன். தண்ணீர் முற்றிலும் வடித்த தயிருடன், பொடித்த சர்க்கரை, மாம்பழ விழுது, ஏலக்காய் பொடி சேர்த்து கலக்கி சில்லென்று சாப்பிடலாம்.

ரசித்த பாடல் – என்னைத் தொட்டு அள்ளிக்கொண்ட:

எப்போது கேட்டாலும் மனதை வருடும் பாடல்.. ஸ்வர்ணலதாவின் குரலில் அற்புதமான பாடல்..

பாவாடை தாவணி என்னை பின்னோக்கி அழைத்துச் செல்கிறது.. நான் திருமணத்திற்குப் பிறகு கூட ஒரு சில நாட்கள் இரட்டைப் பின்னலும், பாவாடை தாவணியுமாய் இருந்திருக்கிறேன்..:))

கதை மாந்தர்கள்:

தோல் மருத்துவரைப் பார்க்க வரிசையில் உட்கார்ந்திருக்கேன்.. மருத்துவர் இன்னும் வரலை..

அதுக்குள்ள வரிசையில் உட்கார்ந்திருக்கும் ஒரு நபர்.."ஹலோ!! நான் சுரேஷ் பேசறேன்!! என்று வரிசையாக யார் யாருக்கோ ஃபோன் பண்ணிக் கத்திக் கொண்டிருக்கிறார்.

என் மைண்ட் வாய்ஸ் - அடேய்!! நீ சொல்லாமயே ஊருக்கே தெரிஞ்சிருக்கும்...:))

இது ஒரு குறுகலான இடம்.. இதில் ஒரு கடைக்காரர் வேறு தன் வியாபாரத்தை முடித்து விட்டு, கடையின் பதாகையை வேகவேகமாக உட்கார்ந்திருக்கும் எல்லோர் மீதும் இடித்துக் கொண்டு செல்கிறார்...:) இதற்கு முன்பு வந்த போதும் இப்படித்தான்...:) அடுத்தவர் மேல் படுமா என்று இம்மியளவும் யோசிக்கவில்லை..:))

இன்னொருவர் வரிசையில் தன்னுடைய இடத்தை ரிசர்வ் செய்ததை உறுதி செய்து கொண்டிருக்கிறார்..:))

இவற்றையெல்லாம் ரசித்துக் கொண்டும், சிரிப்பை அடக்கிக் கொண்டும் கொசுக்கடியோடு நான்..:))

மருத்துவர் வந்ததும் சிரித்து தொலைக்காமல் இருக்க வேண்டும்..:))

விரைவில் வேறு சில கதம்பச் செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்