கோலாட்டம் ஆடலாமா – படங்களின் உலா

Photo of the day Series – Part 4

கடந்த வாரத்தில் #Photo_of_the_day என்ற தலைப்பில் முகநூலில் பகிர்ந்து கொண்ட படங்களின் தொகுப்பு இந்த ஞாயிறில் இதோ உங்களுடன்…. இங்கேயும் ஒரு சேமிப்பாக…

படம்-1: எடுத்த இடம் – ராஜஸ்தான் மாநிலத்தின் ஒரு நெடுஞ்சாலை.

நகைகள் – ஐஸ்க்ரீம் மாதிரி… எவ்வளவு சாப்பிட்டாலும்/போட்டிருந்தாலும், இன்னும் கொஞ்சம் இடம் இருக்கற மாதிரியே இருக்கும்!

கொலுசும் கவிதையும் பிரிக்க முடியாதவை. எத்தனை எத்தனை கவிதைகள், சினிமா பாடல்கள் கொலுசு சம்பந்தப்பட்டவை. காதலியின் கொலுசை வைத்துக் கொண்டு சோக கீதம் பாடும் காதலர்கள்! யாருக்கும் தெரியாமல் காதலிக்கு கொலுசு வாங்கித் தரும் காதலன்! விதம் விதமாகக் காண்பித்து விட்டார்கள், இன்னும் காண்பிக்கிறார்கள்.

கொலுசு வைத்து எத்தனை கவிதைகள்.

“மேகத்திற்கு யார் பூட்டு போட்டது –

கால் கொலுசு!” என்று கூட ஒரு கவிதை படித்த நினைவு.

இந்தப் பெண்மணியின் கால்களில் மூன்று அணிகலன்கள். அனைத்திற்கும் வேறு வேறு பெயர்கள் உண்டு – அவரிடம் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.

படம்-2: எடுத்த இடம் – திருவரங்கம், மே 2018 – சித்திரைத் தேர் திருவிழா.

திருவரங்கத்தின் சுற்று வட்டார கிராமங்களிலிருந்து தேர் திருவிழா சமயத்தில் இப்படி வருவார்கள். அரங்கனின் வீதி உலா நடக்கும் சித்திரை வீதியில் ரப்பர் பைகளிலிருந்து தண்ணீர் தெளித்தபடியே வருவது அவர்கள் வழக்கம். அப்படி ஒரு குழு வந்தபோது எடுத்த படம்….

படம்-3: எடுத்த இடம் – ராஜஸ்தான் மாநிலத்தின் புஷ்கர் அருகே ஒரு நெடுஞ்சாலை. [ஒரு ஓவியத்தின் படமும் சாலையில் தண்ணீர் கொண்டுசென்றபோது எடுத்த படமும் இணைக்கப்பட்டது!] 

கிணறு வற்றும்வரை, தண்ணீரின் அருமையை நாம் உணர்ந்து கொள்வதில்லை…..

லோகேஷ் நாகராஜன் என்பவர் எழுதிய கவிதை நினைவுக்கு வருகிறது…. இணையத்திலிருந்து எடுத்துத் தந்திருக்கிறேன்.

வளம் காப்போம்

தாகம் தீர்த்த கிணறுகள் தவித்து

நிற்கிறது தண்ணீருக்காய்...

பரந்து பரவிய ஏரிகளோ மாறி

நிற்கிறது குடியிருப்பாய்...

அசைந்து ஓடிய ஆறுகளும் இங்கு

அழுது தீர்கிறது வறுமையினால்...

அன்பு அலை பேசிய கடலும் கூட

அழிந்து போகிறது கழிவுகளால்...

எட்டும் தொலைவில் நீரின்றி

ஏங்கி தவிக்கிறது ஒரு பாதி...

வற்றிய நிலையில் நீரிருந்தும்

வாரி இறைக்கிறது மறு பாதி...

சொட்டும் நீரின் வழித்தேடி

சுற்றும் காலம் தூரமில்லை...

வளங்கள் காக்க தவறிவிட்டால்

வாழ இனி வழியுமில்லை...

படம்-4: எடுத்த இடம் – திருவரங்கம், மே 2018 – சித்திரைத் தேர் திருவிழா.

தேர் திருவிழாவிற்கு வந்திருந்தவர்களைப் பார்க்கலாம் என வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்த பெண்மணியின் குழந்தை – கூட்டத்தில் யாரையோ பார்த்து அழ ஆரம்பித்தது…..

அழாதடா குட்டிச் செல்லம்….

அந்த கேமராவோட இருக்கற,

பூச்சாண்டி மாமாவை விரட்டிடலாம்!

என்று சொல்லி இருப்பாரோ குழந்தையின் அம்மா!

படம்-5: எடுத்த இடம் – திருவரங்கம், மே 2018 – சித்திரைத் தேர் திருவிழா.

அம்மாவின் இடுப்பிலும், அப்பாவின் தோள்களிலும் இருப்பது ஒரு சுகானுபவம். இந்த அனுபவம் திரும்பக் கிடைத்திடாதா? என்ற ஏக்கம் வளர்ந்த ஒவ்வொருவருக்கும் நிச்சயம் இருக்கும்….

படம்-6: எடுத்த இடம் – திருவரங்கம், மே 2018 – சித்திரைத் தேர் திருவிழா.

அரங்கனின் வீதி உலா – சித்திரைத் தேரில்.  அவனுக்கு முன்னால் கோலாட்டம் ஆடுகின்ற சிறுமிகள். தேரில் இருக்கும் சாமிக்கு இவர்கள் ஆட்டம் பிடிக்கிறதோ இல்லையோ, இப்படி ஆடுவது இச்சிறுமிகளுக்குப் பிடித்திருக்கிறது! கோலாட்டம் ஆடி முடிந்த சமயத்தில் தங்களது மகிழ்ச்சியை அனுபவிக்கும் சிறுமிகள் – நெற்றிச்சுட்டி காதருகே வந்திருப்பதைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல் புன்னகை புரிந்தபடி இருக்கும் சிறுமியின் சிரிப்பு உங்களுக்கும் மகிழ்ச்சியைத் தரும்….. 

படம்-7: எடுத்த இடம் – திருவரங்கம், மே 2018 – சித்திரைத் தேர் திருவிழா.

கிராமத்து மிட்டாய் கடைகளில் கிடைக்கும் இனிப்புகள் – நம்மைத் தூண்டும் விதத்தில் தான் எப்போதுமே – “என்னைக் கொஞ்சம் சாப்பிடேன் என அழைப்பது போலவே இருக்கும்! என்ன தான் பெரிய பெரிய கடைகளில் அலங்கார விளக்குகளோடு அமைந்திருக்கும் கடைகளில் கிடைக்கும் இனிப்புப் பண்டங்கள் சாப்பிட்டாலும், அவ்வப்போது இப்படியான கடைகளில் விற்பவர் பாசத்துடன் தரும் இனிப்பைச் சாப்பிடுவதில் கிடைக்கும் மகிழ்ச்சி அங்கே கிடைப்பதில்லை.

பகிர்ந்து கொண்ட படங்கள் உங்களுக்குப் பிடித்திருந்ததா என்பதைச் சொல்லுங்களேன். படங்களில் உங்களுக்குப் பிடித்த படம் எது, படம் பார்த்த போது தோன்றிய எண்ணம் என்ன என்பதையும் சொல்லுங்கள் – முடிந்தால் கவிதையாகவும் எழுதலாமே – பின்னூட்டத்தில்….

மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்…

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.