நூற்றாண்டு உறக்கம் - கவிதைகள் – கிண்டில் வாசிப்பு

அனைத்து பதிவுலக நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம். இன்றைய பொழுதை ஒரு இனிமையான வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

ஒரு நூலகத்தையும், ஒரு தோட்டத்தையும் வைத்திருக்கும் ஒருவருக்கு வேறெதுவும் தேவையில்லை – சிசரோ.

சுந்தர்ஜி, மோகன்ஜி, பத்மநாபன், ரிஷபன் ஜி, சிவகுமாரன் என பலரும் வலைப்பூவில் எழுதிக் கொண்டிருந்த நாட்கள் எவ்வளவு இனிமையானவை. மோகன்ஜி அவர்கள் பதிவில் வரும் கருத்துரைகள், பதில்கள் என அனைத்துமே படிக்கப் படிக்க ஆனந்தம் தந்தவை. சிறப்பான உரையாடல்களும், கவிதைகளும் இடம் பெறும் அந்தப் பதிவுகள் இப்போது வருவதில்லை என்பதில் எனக்கு ஆதங்கம் உண்டு. சுந்தர்ஜி வேறு வேலைகளில் இறங்கி விட்டார். மோகன்ஜி மற்றும் ரிஷபன்ஜி இருவருமே முகநூலில் மூழ்கிவிட்டார்கள். பத்மநாபன் அவர்கள் எங்கே இருக்கிறார் என்பதே தெரியவில்லை. நான் முகநூலிலிருந்து வெளிவந்து விட்டதால் இப்போது அவர்களுடைய பதிவுகளைப் படிக்கவும் வாய்ப்பிருப்பதில்லை. சமீபத்தில் சுந்தர்ஜி அவர்களின் “நூற்றாண்டு உறக்கம்” கவிதைகள் தொகுப்பினை கிண்டிலில் தரவிறக்கம் செய்து கொண்டேன். தொகுப்பிலிருந்து சில கவிதைகள் இங்கே ஒரு புத்தக அறிமுகமாக…

மாய இசை

வீணை உருவாக்கும் ஒரு தச்சுப்பட்டறையை

இப்போது நீங்கள் கடக்கிறீர்கள்.

வாருங்கள்.

உங்களுக்கு அவகாசம் இருப்பின்

என்னுடன் அமர்ந்து கொள்ளலாம்.

எங்கோ என்றோ வளர்ந்த

ஒரு பலா மரத்தின் நீள்துண்டு அது.

ஒளிந்திருக்கும் வீணையை

இழைப்புளியால் தேடி எடுத்துவிடுவோம்

என்று சிரித்தபடியே சொல்கிறார் தச்சர்.

செதில் செதிலாக மரத்தை இழந்து

நளின லாவகமாகப் பிறக்கிறது வீணை.

தன்னை மீட்ட இருக்கும் விரல்கள் எதுவென

தந்திகளுக்குக் காத்திருக்கும்

அந்த வீணைக்கு இப்போது தெரியும்

தன்னில் ஒளிந்திருக்கும் மாய இசையை

அப்போது அந்த விரல்களுக்குப் பரிசளிக்கும்.

அந்த வீடு

மறைந்து போனது

யாருமில்லா அவ்வீட்டின் ஆதிநிறம்

நிச்சயம் மகன் வருவான்

அவனின் வர்ணத்துடனோ

வீட்டை அழிக்கும் வரைபடத்துடனோ

  

ஒரு யானை என்பது

ஒவ்வொரு தலையிலும்

துதிக்கை

பதிக்கும்போதும்

யானை

தன் காட்டை

நினைக்கிறது.

பாகன்

தன் வீட்டை

நினைக்கிறான்.

பொம்மைகளின் அம்மா

முதலாவது சொன்னபடிக்குப்

பாடம் படிக்கவில்லை.

அடுத்ததோ

சாப்பிடுவதற்குப் பிடிவாதம்.

‘இரண்டையும்

வைத்துக் கொண்டு

எப்படித்தான்

சமாளிக்கப் போகிறேனோ?’

அலுத்துக் கொண்டது

அம்மா வெளியில்

போயிருந்தபோது –

பொம்மைகளின்

அம்மாவாகியிருந்த

குட்டிப் பெண்.

பலூனுள்

கடற்கரை பலூன்களில்

ஒளிந்திருக்கிறது

குழந்தைகளின் கனவு.

மறுக்கப்பட்டவற்றில்

விற்பவனின் உயிர் மூச்சு.

மலர்ந்த சருகு

உறக்கமற்ற நள்ளிரவில்

புரட்டிக் கொண்டிருந்த அந்தப் புத்தகத்தின்

இடையில் இருந்தது

நீ சூடித் தந்த மலர்.

ஓர் உயிரின் கூடு போல

ஒரு நினைவின் சாட்சி போல

சருகாகிக் கிடக்கிறது அந்த மலர்.

உன் இதழில் பதித்த ஈரம்

உறைந்து கிடக்கிறது

அதன் நினைவில்.

கரைந்து போன காலம்

ஒளிந்து நிற்கிறது அதன் மடியில்.

நீ மட்டுமே உணர்ந்த

முத்தம் ஒன்றை

நான் அதன் சருகில் மெல்லப் பதிக்க

மீண்டும் மலரானது அந்தச் சருகு.

இந்த மின்னூலில் இருக்கும் பல கவிதைகள் ஆழ்ந்த சிந்தனைகளை உருவாக்குபவை. ஒவ்வொன்றும் உங்களது எண்ண ஓட்டங்களை அதிகரிக்கச் செய்யும் கவிதைகள் – நின்று நிதானித்து வாசிக்க வேண்டிய கவிதைகள்.  அமேசான் கிண்டில் தளத்தில் இந்தப் புத்தகம் கிடைக்கிறது. விலை ரூபாய் 390/-.  Kindle Unlimited [மாதத்திற்கு ரூபாய் 169/-] கொடுத்து சந்தாதாரராக இருந்தால் விலையில்லாமல் கிடைக்கும். தன்னைப் பற்றிய அறிமுகமாகச் சொல்லி இருக்கும் வரிகளை இங்கே அப்படியே கொடுத்திருக்கிறேன்.

தமிழில் நல்ல கவிதைகளை எழுத முயற்சித்திருக்கிறேன். என் கவிதைகளின் தரம் உங்களுக்கு மிக நெருக்கமானதாகவும், செறிவானதாகவும் இருக்குமாயின், அதற்கு தமிழின் சங்க காலம் தொடங்கி, சமய இலக்கியம், நீதி இலக்கியம் போன்ற கடந்த கால சாதனை எழுத்துக்களே ஆதாரம். அதே நேரத்தில் நான் செல்ல வேண்டிய தொலைவு அதிகம் என் நீங்கள் உணரக்கூடுமாயின், கவிதை குறித்த எனது ஞானத்தின் போதாமையே. கடந்த முப்பதாண்டுகளாக இடைவெளிகளுடன் எழுதி வரும் என் எழுத்தும், என்னுடைய பரிணாம வளர்ச்சியை ஒத்து, பல தளங்களில் இயங்குவதை நீங்கள் உணர முடியும். இந்த எழுத்து, அரிசியை உள்ளடக்கிய நெல்லா, வெறும் சாவியா என்பதை நீங்களே முடிவு செய்யுங்கள்.

நண்பர்களே, இந்தப் பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். நாளை வேறு ஒரு பதிவில் மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி