அலுவலக அனுபவங்கள் – ஹர்ஷத் மேஹ்தாவும் சாக்லேட் கிருஷ்ணாவும்

அனைத்து பதிவுலக நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம். இன்றைய பொழுதை சமீபத்தில் படித்து ரசித்த ஒரு வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

உனக்கு இன்று ஏற்பட்ட துன்பங்களுக்காக வருந்தாதே. ஏனெனில் அது தான் உனக்கு வருங்காலத்தில் எதையும் தாங்கும் இதயத்தை அளிக்கப் போகிறது – யாரோ.

சாக்லேட் கிருஷ்ணா: எங்கள் அலுவலகத்தில் நான் பணிபுரிந்த பிரிவிலேயே கணக்கியல் உதவியாளராக பணிபுரிந்தவர் திரு கபூர் – செல்லமாக சாக்லேட் கிருஷ்ணா! எல்லோருக்கும் பிடித்தவர் – ஆங்கிலப் புத்தாண்டு வந்தால் போதும் – நீட்டாக கோட்-சூட்டில் அலுவலகம் வருவார். கோட் பாக்கெட்டில் நிறைய சாக்லேட்டுகள் வைத்திருப்பார். அனைவருக்கும் – பதவி, யார் எவர் என்ற வித்தியாசங்கள் இன்றி பார்க்கும் அனைவருக்கும் கை கொடுத்து புத்தாண்டு வாழ்த்துகள் சொல்வார் – கைகொடுக்கும்போதே இவர் கையிலிருக்கும் சாக்லேட் அடுத்தவர் கைக்கு மாறும்! வருடம் தவறினாலும் தவறும் இவர் இப்படி சாக்லேட் கொடுப்பது தவறியதே இல்லை! கூடவே கணினியில் மெனக்கெட்டு புத்தாண்டின் பன்னிரெண்டு மாதங்களுக்குமான படங்களுடன் சேர்த்து ஒரே காகிதத்தில் நாட்காட்டியைத் தயாரித்து அனைவருக்கும் வழங்குவார். அரசு விடுமுறை நாட்கள் எவை என்ற குறிப்பும் அதில் இருக்கும்.

ஹர்ஷத் மேஹ்தா:  1954-இல் குஜராத்தில் பிறந்தவர் – மும்பையின் லஜ்பத் ராய் கல்லூரியில் B.Com மட்டுமே படித்தவர். The New India Assurance Company-ல் விற்பனையாளராக வேலைக்குச் சேர்வதற்கு முன்னர் பல வேலைகளைச் செய்துள்ளார் – பனியன் விற்பதிலிருந்து வைரங்களை தரம் பிரிப்பது வரை! 1981-ல் விற்பனையாளர் வேலையை விட்டு ஒரு ஷேர் ப்ரோக்கரேஜ் கம்பெனியில் பணிக்குச் சேர்ந்தார். பத்து வருடங்களில் இந்திய ஸ்டாக் மார்க்கெட்டில் ஒரு நிலையான இடத்தினையும் புகழையும் பெற்றார். வங்கித் துறையில் இருக்கும் சில ஓட்டைகளைப் பயன்படுத்தி நிறைய விளையாட்டுகள் விளையாடினார் – 200 ரூபாய்க்கு விற்றுக் கொண்டிருந்த சில கம்பெனி பங்குகள் மூன்றே வருடங்களில் ரூபாய் 9000/- வரை விற்றது – அவற்றில் ACC, Apollo Tyres, TISCO, Reliance, Hero Honda போன்ற கம்பெனி பங்குகளும் அடக்கம். இந்தச் சமயத்தில் பங்குகளில் முதலீடு செய்த பலருக்கும் நல்ல லாபம் – இன்னும் அதிகமாகும் என்ற ஆசையில்லாமல் நல்ல லாபத்திற்கு பங்குகளை விற்றிருந்தால்!   

சாக்லேட் கிருஷ்ணா: எல்லோருக்கும் சாக்லேட் அளிக்கும் திரு கபூர் அவர்களுக்கும் பங்குச் சந்தை மீது கொஞ்சம் ஈடுபாடு உண்டு. அவ்வப்போது பங்குகளை வாங்கி விற்று என ஒரு குறிப்பிட்ட தொகை வைத்து விளையாடி லாபம் ஈட்டி வந்தார். ஹர்ஷத் மேஹ்தா பங்குச் சந்தையில் நிறைய லாபம் ஈட்டிய காலத்தில் இவரும் சில பங்குகளில் லாபம் ஈட்டினார். தினம் தினம் எகனாமிக் டைம்ஸ் போன்ற நாளிதழ்கள் படித்து பல்வேறு நிறுவனங்களின் பங்குகளில் தன் முழுச் சேமிப்பையும் முடக்கினார். அவர் பங்குச் சந்தையில் பங்களிப்பது இல்லாமல் பலருக்கும் யோசனைகள் வழங்கி வந்தார். நல்ல நிலையில் தான் போய்க் கொண்டிருந்தது வாழ்க்கை. வந்த லாபத்தில் ஒரு வீடும், வாகனமும் கூட வாங்கினார். இப்படியாக இருந்த சமயத்தில் தான் பேரிடி விழுந்தது. லக்ஷக் கணக்கில் முதலீடு செய்திருந்த பங்குகளின் விலை மளமளவென சரியத் துவங்கியது.

ஹர்ஷத் மேஹ்தா: இவர் எதைத் தொட்டாலும் பொன்னாக மாறிய காலம். 12000 சதுர அடியில் கடல் பார்த்த மாதிரி வீடு, இரண்டு டஜன் வாகனங்கள் என அசுர வளர்ச்சி. பங்குச் சந்தையின் அமிதாப் பச்சன் என்ற பட்டம் வைத்து அழைக்கும் அளவிற்கு வளர்ச்சி. 26 கோடி ரூபாய் அட்வான்ஸ் டேக்ஸ் கட்டி அந்த நாட்களில் அதையும் பிரபல செய்தியாக்கினார் ஹர்ஷத். 1992 – அந்த நாட்களில் ரூபாய் 40 லட்சம் மதிப்புள்ள Toyoto Lexus வாகனத்தில் ஸ்டேட் பாங்க் வாசலில் வந்து இறங்கியவரைப் பார்த்த சுசேதா தலால் என்ற பத்திரிகையாளருக்கு “எங்கோ தவறு நடக்கிறது” என்று பொறி தட்டியது. என்ன தவறு, எங்கே ஓட்டைகள் எனத் துருவித் துருவி விசாரித்து டைம்ஸ் ஆஃப் இந்தியா பத்திரிகையில் 23 ஏப்ரல் 1992 அன்று ஒரு கட்டுரை வெளியிட்டார். பங்குச் சந்தை மளமளவென சரிந்தது. ஒரு வருடத்திற்குள் 2000 புள்ளிகளுக்கு மேலாக சரிவு. ஹர்ஷத் மேஹ்தாவின் மிகப் பெரிய சாம்ராஜ்யம் வீழ்ந்தது. நவம்பர் 1992-ல் அவரது சகோதரர்களுடன் சிறை வைக்கப்பட்டார். Bail-ல் வெளி வந்தும் பங்குச் சந்தையில் சில காலம் இருந்தார். 2001-ல் மீண்டும் கைது செய்யப்பட்டு அதே வருடத்தில் தில்லியின் திஹார் சிறையில் மாரடைப்பினால் இறந்தார்.

சாக்லேட் கிருஷ்ணா: பங்குச் சந்தை சரிய ஆரம்பித்த போதே தன் முதலீடுகளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியே எடுத்திருந்தால் கூட திரு கபூர் அவர்கள் தப்பித்து இருக்கலாம். ஆனால் நஷ்டத்திலிருந்து தப்பிக்க எண்ணி, ப்ரேக் ஈவன் செய்வதற்காக இன்னும் கொஞ்சம் பணம் பங்குகளில் போட பலத்த அடி. அந்த அடியிலிருந்து மீள்வது ரொம்பவும் கடினம் என்ற நிலைக்கு ஆளானார்! சில மாதங்கள் பித்து பிடித்தது போல இருந்தார் – சரியான உடை அணியாமல், தலை கலைந்து எதையோ பேசிய படியே அலுவலகத்திற்கு வந்து போவார். அவர் உண்டு அவர் வேலை உண்டு என இருந்தார். நல்ல வேளையாக திரு கபூரின் இல்லத்தரசி வீட்டினர் கொஞம் பணம் படைத்தவர்கள் என்பதால் கொஞ்சம் சமாளிக்க முடிந்தது. மொத்தமாக அந்த அதிர்ச்சியிலிருந்து அவர் மீள்வதற்கு கிட்டத்தட்ட இரண்டு ஆண்டுகள் ஆனது! ரொம்பவே பாதிப்பு அவருக்கு என்பதால் அலுவலகத்தில் இருந்த பலரும் அவருக்கு கனிவான வார்த்தைகள் சொல்லித் தேற்றினோம்!

அளவுக்கு அதிகமா ஆசைப்படுற ஆம்பளையும், அளவுக்கு அதிகமா கோபப்படுற பொம்பளையும் வாழ்க்கையில நல்லா வாழ்ந்ததா சரித்திரமே இல்லை! என்ற ரஜினி பட பஞ்ச் டயலாக் தான் நினைவுக்கு வருது. சில வருடங்களுக்கு முன்னர் பணி ஓய்வு பெற்ற திரு கபூரை அதற்குப் பிறகு நான் சந்திக்கவில்லை!

நண்பர்களே, இந்தப் பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். நாளை வேறு ஒரு பதிவில் மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி