சாப்பிடலாம் வாங்க – விதம் விதமாய் இனிப்பு

கடந்த வியாழன் அன்று தில்லியில் நடந்த சுற்றுலா பருவம் நிகழ்ச்சி பற்றி எழுதும்போது, அங்கே பார்த்த விஷயங்கள், எடுத்த படங்கள் ஆகியவற்றை ஞாயிறில் வெளியிடுகிறேன் என்று சொல்லி இருந்தேன். இன்றைக்கு அந்தப் பதிவு அல்ல என்றாலும், இன்றைக்கு இங்கே விதம் விதமாய் இனிப்பு தான் தரப் போகிறேன் – இதில் சில இனிப்பு வகைகளை நீங்கள் கேட்டிருக்க/ சுவைத்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்ற எண்ணம் எனக்குள் இருந்ததால் தான் இப்படி. எதற்காக இத்தனை வகை இனிப்பு என்ற கேள்வி பிறந்தால் உங்களுக்கு ஒரு சபாஷ்! காரணம் இருக்கிறது – கடைசியில் சொல்கிறேன்! முதல் இனிப்பாக உத்திராகண்ட் மாநிலத்திலிருந்து ஒரு இனிப்பு!

சிங்கோரி...

1. சிங்கோரி - மேலே இருக்கும் இனிப்பின் பெயர் சிங்கோரி! உத்திராகண்ட் மாநிலத்தின் Gகdட்வால் மற்றும் குமாவ்ன் பகுதிகளில் இந்த இனிப்பு செய்கிறார்கள். அங்கே இருக்கும் ஒரு மரத்தின் இலையில் சுற்றி வைத்து தரும் இந்த இனிப்பினை இது வரை சுவைக்க வாய்ப்பு அமையவில்லை! நண்பர் ஒருவர் இந்த இனிப்பின் சுவை பற்றி சொல்லி இருக்கிறார் என்பதால் தெரியும்.

ஷூப்தா...

2. ஷூப்தா - ஜம்மு காஷ்மீர் மாநிலத்தில், குறிப்பாக காஷ்மீர் பகுதியில் உலர் பழங்கள் நிறையவே கிடைக்கும். அந்த மாநிலத்தில் செய்யப்படும் ஒரு இனிப்பில் உலர் பழங்கள் நிறைய உண்டு! பாதாம், முந்திரி, பிஸ்தா, வாதுமை கொட்டை [Walnut], திராட்சை மற்றும் பனீர் கொண்டு தயாரிக்கப்படும் மேலுள்ள இனிப்பின் பெயர் ஷூஃப்தா!

சக் ஹாவ் கீர்...

3. சக் ஹாவ் கீர் [Chak Hao Kheer] எனும் இனிப்பு வடகிழக்கு மாநிலங்களில் ஒன்றான மணிப்பூரில் மிகவும் பிரபலம். அங்கே கிடைக்கும் கருப்பு அரிசியில் செய்யப்படும் இந்த இனிப்பு – நம் ஊர் பாயசம் மாதிரி தான் என்றாலும் கருப்பு அரிசியில் செய்யப்படுவது. இணையத்தில் இந்த இனிப்பின் செய்முறை உண்டு.

டப்ரூ...

4. Dabbroo – இது ஹிமாச்சலத்து இனிப்பு – பார்க்க தோசை மாதிரியே இருக்கே என்று நினைத்தால் தோசை மாதிரி தான் – ஆனால் இனிப்பு தோசை – கோதுமை, சர்க்கரை மற்றும் நெய் சேர்த்து தயாரிப்பது. ஹிமாச்சலப் பிரதேசத்தில் இந்த இனிப்பு வகை விழாக் காலங்களில் கண்டிப்பாக இடம் பெறும்.

பால் மிட்டாய்...

5. Bபால் மிட்டாய் – ஹிந்தியில் Bபால்-னா முடியாச்சே…. முடில கூடவா மிட்டாய் செய்வாங்க…. கேட்கவே முடில! என்று நினைத்ததுண்டு – இந்தப் பெயர் கேள்விப்பட்ட போது. ஆனால் முடியில் செய்யும் மிட்டாய் இல்லை இந்த Bபால் மிட்டாய். கோயா/மாவாவில் செய்யும் இனிப்பு இந்த Bபால் மிட்டாய்! இதுவும் உத்திராகண்ட் மாநில இனிப்பு தான்!

மாவா பாட்டி...

6. மாவா Bபாட்டி – மத்தியப் பிரதேசத்திலிருந்து ஒரு இனிப்பு மாவா Bபாட்டி – பார்க்க குலோப்ஜாமூன் மாதிரி இருந்தாலும், இது வேறு.  உள்ளே உலர் பழங்கள் வைத்து செய்யப்படும் இந்த மாவா Bபாட்டி மத்தியப் பிரதேசத்தின் பகுதிகளில் மிகவும் பிரபலம்.

சிரோட்டி காஜா...

7. சிரோட்டி காஜா: இந்த காஜா ஆந்திரப் பிரதேசத்திலும் செய்வார்கள் என்றாலும் பீஹார் மாநிலத்தவர்கள் சொல்வது இது எங்கள் ஊர் ஸ்பெஷல் என! ஆந்திர காஜாவும் சாப்பிட்டதுண்டு, பீஹார் மாநிலத்தின் சிரோட்டி காஜாவும் சாப்பிட்டதுண்டு – அலுவலகத்தில் இப்போதெல்லாம் நிறைய பீஹார் மாநிலத்தவர்கள்! :)

குலாப் பீதா...

8. Gகுலாப்b பீதா -  பெங்காலி இனிப்பு – மைதா, சர்க்கரை மற்றும் நெய் கொண்டு தயாரிக்கப்படும் இனிப்பு இது. பார்க்க ரோஜாப்பூவைப் போல இருக்கும் இந்த இனிப்பு செய்வதற்கு கொஞ்சம் வேலை அதிகம் என்றாலும் பார்க்கவே அழகு! ஹிந்தியில் Gகுலாப்b என்றால் ரோஜா!

தேஹ்ரோரி...

9. தேஹ்ரோரி – சத்தீஸ்கட் மாநிலத்தில் ஹோலி சமயத்தில் செய்யப்படும் இனிப்பு இது. அரிசி, தயிர் மற்றும் சர்க்கரை கொண்டு தயாரிக்கப்படும் இனிப்பு இது. பார்த்திருந்தாலும் இதுவரை சுவைத்ததில்லை.

சென்னா போடா...

10. சென்னா போடா:  ஒடிஷா மாநிலத்தின் இனிப்பு இந்த சென்னா போடா! என்னங்க இது மரியாதை இல்லாம போடான்னு சொல்றீங்க! என்று கோபம் கொள்ள வேண்டாம் – இந்த இனிப்பின் பெயர் தான் போடா! சென்னா என்றால் வேறு ஒன்றுமில்லை – பனீரை தான் இவர்கள் சென்னா என்று சொல்கிறார்கள். மைக்ரோவேவ் அவனில் செய்யப்படும் கேக் போன்ற இனிப்பு இது!

என்ன நண்பர்களே, இந்தியாவில் பல மாநிலங்களிலிருந்து கொண்டு வந்த இனிப்பினை ருசித்தீர்களா…. பதிவின் ஆரம்பத்தில் சொன்னது போல இந்த இனிப்பிற்கான காரணத்தினைச் சொல்லும் தருணம் வந்து விட்டது. இன்றைக்கு 30 செப்டம்பர். 2009-ஆம் ஆண்டு இதே நாளில் தான் வலைப்பூ தொடங்கி இணையத்தில் எழுத ஆரம்பித்தேன். ஒன்பது வருடங்கள் முடிந்து பத்தாம் வருடத்தில் அடி எடுத்து வைத்திருக்கிறது இந்த “சந்தித்ததும் சிந்தித்ததும்” வலைப்பூ! வலைப்பூவினை ஆரம்பிக்கும் போது இத்தனை வருடங்கள் தொடர்ந்து எழுதுவேன் என நினைத்தது இல்லை. எனக்கென்று வலைப்பூ ஆரம்பித்து, என்னை எழுத ஊக்குவித்த எனது சித்தப்பா ரேகா ராகவன் இப்போதெல்லாம் வலைப்பூவில் எழுதுவதே இல்லை.

வலைப்பூவில் எழுதத் துவங்கிய போது எழுதிக்கொண்டிருந்த பலர் இப்போதெல்லாம் எழுதுவதே இல்லை. தொடர்ந்து எழுதிக் கொண்டிருப்பவர்களை விரல் விட்டு எண்ணிவிடலாம். முகநூல், வாட்ஸப், ட்விட்டர், இன்ஸ்டாக்ராம் என பல தளங்களுக்கு மாறி விட்ட இணைய நண்பர்கள் பலர். 369 தொடர்பவர்கள், 11 லட்சத்து 65 ஆயிரம் பக்கப் பார்வைகள், 1740 பதிவுகள், ஆயிரக் கணக்கில் பின்னூட்டங்கள் என எனது வலைப்பயணம் இன்னமும் தொடர்கிறது. இன்னும் எத்தனை நாள் இந்தப் பயணம் தொடரும் என்பது ஆண்டவனுக்கே வெளிச்சம். முகநூல் அந்த அளவுக்கு என்னை ஈர்க்கவில்லை என்பதும் இங்கே தொடர்வதற்கு காரணம். இத்தனை வருடங்களாக தொடர்ந்து ஆதரவு தந்து வரும், படித்து தங்கள் கருத்துகளைப் பரிமாறிக்கொள்ளும் அனைத்து நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.

தொடர்ந்து நட்பில் இணைந்திருப்போம்…

மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி