பீஹார் டைரி – உழைப்பாளி – தேநீர் தந்த தேவன்

தேநீர் தந்த தேவன்

பீஹார் டைரி...

பீஹார் டைரி என எழுதியதில் இதுவரை ஒன்பது பதிவுகள் எழுதியாயிற்று. இன்னும் எழுத செய்திகளும் பார்த்த இடங்களும் உண்டு. முடிந்தபோது எழுதுகிறேன். முந்தைய பயணங்கள் பற்றிய பகிர்வுகளை தொடராக எழுதிய போது, பலராலும் தொடர்ந்து படிக்க இயலவில்லை – தொடர்ச்சி விடுபட்டால் படிக்க முடியவில்லை என்று சொன்னார்கள். நண்பர் ஒருவர் ஒரு பயணம் போனா, நீங்க பாட்டுக்கு இருபது முப்பது பதிவு எழுதறீங்க, எல்லாத்தையும் தொடர்ந்து படிக்க முடியல, நடுவில் விடுபட்டால் அப்புறம் படிக்கத் தோன்றுவதில்லை என்றும் சொல்லி இருந்தார். அவர் சொன்னது மட்டுமல்ல, எனது பதிவுகளைப் படிப்பதையே விட்டுவிட்டார் எனத் தோன்றுகிறது! பதிவுகள் அனைத்தையும் படிப்பதென்பது கொஞ்சம் கடினமான வேலை தான்! நானும் எல்லோருடைய பதிவுகளையும் இடைவெளி விட்டுதான் படிக்க முடிகிறது!

உழைப்பாளி பற்றி சொல்ல வந்து விட்டு, வேறு எதையோ பற்றி பேசிக் கொண்டிருக்கிறேன். பீஹார் டைரி பதிவில் இந்த உழைப்பாளி பற்றி பிறகு சொல்கிறேன் எனச் சொல்லி இருந்தேன். அதை நினைவூட்டலாம் என ஆரம்பித்து எங்கேயோ போய்விட்டது பதிவின் ஆரம்பம்! பீஹார் டைரி – கண்ணாடி ஜாடியில் தின்பண்டம் பதிவு எழுதிய போது, தேநீர் கடையைத் தேடிப் போனபோது பார்த்த ஒரு கடை ஒன்றில் கண்ணாடி ஜாடியில் தின்பண்டங்கள் இருப்பதைப் பார்த்தது பற்றிச் சொல்லி இருந்தேன். அப்பதிவில் தேநீர் கடை பற்றி பிறகு எழுதுகிறேன் எனவும் சொல்லி இருந்தேன். இதோ அந்த தேநீர் தந்த தேவன் பற்றிய பகிர்வு இன்றைய பதிவாக….

நாங்கள் தங்கி இருந்த ஹாலிடே ஹோமில் உணவகம் நடத்துபவர்கள் பயங்கர உழைப்பாளிகள் – காலையில் எழுந்திருப்பதே ஏழு மணிக்கு மேல் தான்! எங்களுக்கோ காலையில் சீக்கிரம் புறப்பட வேண்டும். சரி வெளியே சென்று தேநீர் கிடைக்கிறதா பார்க்கலாம் என வெளியே சென்றோம். ஆசியானா – தீகா சாலையில் தான் எங்கள் ஹாலிடே ஹோம் இருந்தது. காலை நேரம் என்பதால் பெரும்பாலான கடைகள் திறந்திருக்கவில்லை. ஒரே ஒரு கடையில் மட்டும் இந்த மனிதர் – எங்களுக்குத் தேநீர் தந்த தேவன் – இருந்தார். குர்தா – பைஜாமா, குளிருக்கு இதமாக ஒரு பெரிய ஜாக்கெட், தலையில் கம்பளிக் குல்லாய் சகிதம், கடையைத் திறந்து வைத்துக் கொண்டு வரப் போகும் வாடிக்கையாளருக்காகக் காத்திருந்தார். 

ஒரு சிறிய கேஸ் ஸ்டவ் – நான்கு அல்லது ஐந்து கிலோ அளவுள்ள சிலிண்டர் – அதன் மேலேயே ஒரு பர்னர் பொருத்திய அடுப்பு இங்கெல்லாம் கிடைக்கிறது. பெட்ரமாக்ஸ் லைட்டுக்கு பதிலாக, இந்த மாதிரி சிலிண்டர்களில் லைட் பொருத்தியது கிடைக்கும் வட இந்தியாவில். அதே சிலிண்டரில் ஒற்றை அடுப்பும் இணைக்கலாம். அப்படி ஒரு அடுப்பில் தேநீர் தயாரித்து கெட்டிலில் வைத்திருக்கிறார். சுடச் சுட ஒரு கப்பில் – அந்த சிறிய கப்பில் 75 எம்.எல். அளவு தான் பிடிக்கும்! – தேநீர் – ஐந்து ரூபாய் தான் விலை. என் கேரள நண்பருக்கு காலையில் தேநீர் குடிக்காவிட்டால் கஷ்டம்! அதுவும் நல்ல பெரிய குடுவையில் கொடுத்தாலும் குடிப்பவர்! இந்த கப் பார்த்த உடனேயே “சிறிய கப், வலிது கிட்டுமோ” என்று என்னிடம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். கடைக்காரர் சிறியதில் கொடுத்துவிட்டதால், கவலைப்படாதே, எவ்வளவு வேண்டுமானாலும் வாங்கிக் கொள்ளலாம் என சொன்னேன்!

இந்தப் படத்திலிருந்து கப் அளவு உங்களுக்குப் புரியும்...

தேநீர் அருந்தியபடியே அவரிடம் பேச்சுக் கொடுத்தோம். காலை நான்கு மணிக்கே எழுந்து கடையைத் திறந்து விடுவாராம். கங்காஜியின் [கங்கை நதி] அப்புறத்தில் அவருடைய வீடு. மனைவி, மக்கள் அங்கேயே இருக்க, இவர் மட்டும் இங்கே இந்த சாலையோரக் கடை நடத்துகிறார். காலை நான்கு மணிக்குக் கடை திறந்தால் இரவு பதினொன்று மணி வரை கடை திறந்து வைத்திருப்பாராம். தேநீர், பிஸ்கெட், குட்கா, பான்மசாலா, சிகரெட் போன்றவற்றை விற்பனை செய்கிறார். கடை என்றால் பெரிய கடை ஒன்றும் இல்லை. நான்கு குச்சிகள் நட்டு ஒரு சிறு கொட்டகை. மரச் சட்டங்களை வைத்து அதன் மேல் பொருட்களை வைத்திருக்கிறார். இரவு அங்கேயே தங்கி விடுவாராம்.

அச்சாலை பிரதான சாலை என்பதால் கொஞ்சம் போக்குவரத்து இருக்கும். சாலையில் போவோர் வருவோர் தேநீர் குடிக்க வருகிறார்களோ இல்லையோ, பான், குட்கா, சிகரெட்/பீடி போன்றவற்றிற்காக நிச்சயம் வருவார்கள் என்கிறார். கூடவே தேநீர் பிஸ்கெட் இருந்தால் விற்பனை ஆகிறது என்கிறார். ஐந்து ரூபாய் ஒரு கப் – இவ்வளவு சிறிய கப்-பில் தருகிறீர்களே, இது போதுமா? எனக் கேட்க, இங்கே இப்படித்தான், ஐந்து ரூபாய்க்கு மேலே விலை என்றால் வாங்க மாட்டார்கள். அதனால் ஐந்து ரூபாய்க்கு தேநீர் விற்கிறேன். ஐந்து ரூபாயில் பெரிய கப்பில் கொடுத்தால் கட்டுப்படியாகாது என்று சொல்ல, எங்களுக்கு மீண்டும் இரண்டாம் முறையாக கப்பில் தரச் சொன்னோம். இன்னுமொரு சிறிய கப்பில் அளந்து எங்களுக்கு ஊற்றினார்!

சின்ன கப்பில் தேநீர் – எனக்கும் நண்பருக்கும் போதவில்லை. அதனால் இரண்டு முறையாக வாங்கிக் குடித்த பிறகும் நண்பருக்கு திருப்தி இல்லை! மூன்றாம் முறையாக இன்னுமொரு கப் தேநீர் வாங்கிக் குடித்தார் – அந்தச் சிறிய கப் தேநீர் தொண்டை நனைவதற்குள் தீர்ந்து போன மாதிரி இருந்தது! குஜராத் அர்தி சாய், மஹாராஷ்ட்ரா கட்டிங் சாய் மாதிரி இங்கே சின்னக் கப் சாய்! எப்படியோ, காலை நேரத்தில் கடை திறந்து, அதுவும் குளிர் நேரத்தில் காலையிலேயே எழுந்து கடை திறந்து வைத்து உழைக்கும் அந்த உழைப்பாளிக்கு நன்றி சொல்லி, அவரது வியாபாரம் நன்கு நடக்க வாழ்த்தும் சொல்லி, குடித்த தேநீருக்கான காசு – 25 ரூபாய் [ஐந்து சிறிய கப்] கொடுத்து அங்கிருந்து புறப்பட்டோம். அந்த உழைப்பாளிக்கு எங்கள் சார்பிலும் உங்கள் சார்பிலும் ஒரு பூங்கொத்து!

வேறு சில செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி