கதம்பம் – ஃப்ரூட் புட்டிங் – நாளும் தாம்பூலம் – மெஹந்தி – அஞ்சாங்கல் ஆட்டம்

சாப்பிட வாங்க – ஃப்ரூட் புட்டிங் – 8 மார்ச் 2019

மகளிர் தினம் ஸ்பெஷலாகச் செய்த ஃப்ரூட் புட்டிங்…. சாப்பிடலாம் வாங்க!

 

365 – மார்க் நினைவுபடுத்திய விஷயம் – 10 மார்ச் 2019

இன்று தோழியின் வீட்டில் வைபவ லஷ்மி பூஜை செய்து சாப்பிட அழைத்திருக்கிறார்கள். அழைக்க வரும் போதே என்ன பூஜை என்று முதலில் பாய்ந்து கொண்டு கேட்டுவிட்டேன். ஏனென்றால் அதற்கு ஒரு காரணமும் உண்டு.

எத்தனையோ வீடுகளில் தாம்பூலம் வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறேன். ஆனால் தில்லியில் ஒருவர் வீட்டுக்கு தாம்பூலம் வாங்கிக் கொள்ள சென்றது. மறக்க இயலாது. சிரிப்பையும் அடக்க இயலாது. அந்த பெண்மணிக்கு ஒரு பழக்கம், தினமும் ஒருவருக்காவது தாம்பூலம் தருவது போலும். தலைப்பின் காரணம் உங்களுக்கு இப்போது புரிந்திருக்கும்.

நான் அப்போது பிரசவம் முடிந்து மகளை மூன்றரை மாத குழந்தையாக தில்லிக்கு எடுத்துச் சென்றிருக்கிறேன். என்னையும் குழந்தையையும் கொண்டு விட என் மாமனாரும் மாமியாரும் வந்திருந்தார்கள். என்னையும் மாமியாரையும் தாம்பூலம் வாங்கிக் கொள்ள அழைப்பு விடுத்தார் அந்தப் பெண்மணி. என்ன பூஜை?? எதற்காக என்று ஒன்றும் சொல்லவில்லை!!! நாங்களும் ஒருநாள் செல்ல, பின்னியிருந்த எங்களின் தலை முடியை அவிழ்த்து அவரே பின்னி விட்டு, கண்களில் புணுகு என்னும் வஸ்துவை வைத்து, இன்னும் பல சடங்குகள், பின்பு தாம்பூலம் தந்து கூடவே இரண்டிரண்டு ஊதுபத்திகளும், ஆளுக்கொரு ஒரு தம்ளர் பாலும்!! வீட்டிற்கு எடுத்துப் போய் கணவனிடம் தந்து தானும் பருகும் படி!!!

என் மாமியார் பாவம்!! அவரிடம் மாட்டிக் கொண்டு எல்லாவற்றையும் செய்து கொண்டார். நான் குழந்தை அழும் என்ற காரணத்தை காட்டி, ஒருசிலவற்றிலிருந்து தப்பித்துக் கொண்டேன். வீட்டிற்கு வந்த பின்பு இருவரும் என்னவரிடம் நன்கு வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டோம். அதன் பின்பு அந்தப் பெண்மணியை எங்கு பார்த்தாலும் தலை தெறிக்க ஓட்டம் தான். சில மாதங்களுக்கு முன்னால் அவரை திருவரங்கத்தில் பார்த்து பயந்து போய் ஒளிந்து கொண்டேன்.

மாமியாரிடம் பார்த்ததைப் பற்றிச் சொல்ல, "ஐயோ!! என்னால ஆகாதுடிம்மா!! கண்களில் காட்ராக்ட் பண்ணிண்டாச்சு" என்றார்.

கல்யாண வரவேற்பு – 8 மார்ச் 2019

நேற்று நட்புவட்டத்தில் ஒரு திருமண வரவேற்பு! அவர்களது பக்கத்து வீட்டில் மூன்று வருட வாசம். கொடுக்கல், வாங்கல் மற்றும் அன்பு பரிமாற்றங்கள். வீட்டிற்கு வந்து அழைப்பிதழ் கொடுத்து விட்டுச் சென்றார்கள்.

நான் போட்டுக் கொடுத்த தேநீரிலும் "இன்னும் கொஞ்சம் சர்க்கரைப் போடுங்க புவனா!" டப்பா எது?? நானே போட்டுக்கறேன்! நான் கொஞ்சம் தூக்கலா சர்க்கரை போட்டுப்பேன்னு மறந்திடுச்சா!! என்று உரிமையுடன் உரையாடல்.

என் புத்தக வாசிப்பிற்கு வித்திட்டவர். போட்டி போட்டுக் கொண்டு புத்தகங்களை பரிமாறி வாசித்திருக்கிறோம். என்னிடமிருந்து அவரும் அவர்களிடமிருந்து நானும் கற்றுக் கொண்டது ஏராளம்.

அவர்களது மகளுக்குத் தான் திருமணம். அவளை எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும். அன்பான, அடக்கமான, புத்திசாலிப் பெண். கல்லூரியில் படித்த போதும் எந்த பந்தாவும் இருக்காது. ஆடம்பரங்களை விரும்ப மாட்டாள். எல்லோரிடமும் மரியாதை. நன்றாகப் படித்தாள், நல்ல வேலைக்கு தேர்வானாள். சில காலம் பணிபுரிந்து தன் குடும்பத்தை முன்னேற்றி, இன்று திருமணம் செய்து கொண்டிருக்கிறாள்.

மணமேடையில் நின்ற போதும் எங்களுடன் அன்புடன் பேசினாள். புகைப்படம் எடுத்துக் கொள்ள நிற்கச் சொன்னாள். அன்பளிப்பை கொடுத்து விட்டு வாழ்த்தி உணவருந்தச் சென்றேன்.

விடைபெறும் போது அங்கு தந்த துளசிச் செடிகளை இன்று வாட்ச்மேனிடம் கொடுத்து ஊன்றி விடச் சொன்னேன்.

இன்று திருமண வாழ்வில் இணைந்துள்ள அபிநயாவுக்கும் அகிலனுக்கும் எல்லா நலனும் வளமும் கிடைக்கப் பெறட்டும்.

பி.கு.... மெனு என்னவென்று சொல்லாமல் விட்டுவிட்டால் என் ஜென்மம் சாபல்யம் அடையாது! குலாப்ஜாமூன், அசோகா ஹல்வா, ஊத்தாப்பம் சட்னி சாம்பாருடன், சப்பாத்தி சன்னா மசாலா, வெஜிடபுள் புலாவ் வெங்காய தயிர்பச்சடியுடன், அடை அவியலுடன், குழிப்பணியாரம் மற்றும் தயிர்சாதம்.  மாலை வரவேற்புக்கு சென்ற உடனே வெயிலுக்கு இதமாய் தர்பூசணி ஜூஸ் தரப்பட்டது.

ஐந்தாங்கல் ஆட்டம் – 9 மார்ச் 2019

நேற்று பெரிய மாமியார் வீட்டிற்குச் சென்ற போது ஆடிய ஐந்தாங்கல் ஆட்டம்! – எத்தனை வருடம் ஆகிவிட்டது. இந்த விளையாட்டெல்ல்லாம் போயே போச்! Its gone!

ரோஷ்ணி கார்னர் – மெஹந்தி – 10 மார்ச் 2019

மகள் தன் கையில் போட்டுக் கொண்டது!! நன்றாக இருக்கிறதா???

என்ன நண்பர்களே, இந்த நாளில் பகிர்ந்து கொண்ட கதம்பம் பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறதா? பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்களேன்....

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்