காஃபி வித் கிட்டு – உயிர்வலி – பெண் – கச்சேரியும் உணவும்

காஃபி வித் கிட்டு – பகுதி – 22

ராஜா காது கழுதைக் காது - கச்சேரியும் உணவும்

சென்ற வாரம் சனிக்கிழமை தலைநகரில் உள்ள சண்முகானந்தா சங்கீத சபா TTD பாலாஜி மந்திர் வளாகத்தில் இருக்கும் த்யான மந்திர் அரங்கில் ”ரஞ்சனி-காயத்ரி” கச்சேரி ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள். நிகழ்வு பற்றி முன்னரே அறிந்திருந்தாலும், சரியாக மறந்து விட்டது.

எப்போதும் போல இரவு எட்டே முக்கால் மணிக்கு கோவில் செல்லும்போது கச்சேரி நடப்பது பார்த்து அரங்கிற்குள் சென்றேன். கடைசி இரண்டு பாட்டுகளும், மங்களமும் கேட்க முடிந்தது. அபங்க் ஒன்று அருமையாக பாடினார்கள் – எப்போதும் குறை சொல்லும் ஒரு அரைகுறை ஞானஸ்தர் “பாட்டு அவ்வளவு நல்லா பாடலை” என்றார். அவரின் அடுத்த குறை – “இரவு ஒன்பதரை மணி வரை பாட்டு நிகழ்ச்சி – சாப்பாடு போட வேண்டாமோ? [இலவச சாப்பாடு என்பதையும் சொல்ல வேண்டும்!] Khகானா-விட Gகானா தான் முக்கியம் இல்லையா! [ஹிந்தி பாடம் – Khகானா – உணவு…. Gகானா – பாடல்]

உயிர்வலி – படித்ததில் பிடித்தது:

சுந்தர்ஜி – இவரும் வலையுலகில் எழுதிவந்தவர் தான். சுந்தர்ஜி, ரிஷபன் ஜி, மோஹன் ஜி என வலையுலகில் எழுதி வந்த பலரும் இன்றைக்கு முகநூலில் மூழ்கிவிட்டார்கள். முகநூலில் நானும் உண்டு என்பதால் அவர்கள் வெளியிடும் தகவல்களை படித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். சமீபத்தில் சுந்தர்ஜி அவரது “நூற்றாண்டு உறக்கம்” கவிதைகள் தொகுப்பு கிண்ட்லில் வெளியானது பற்றி எழுதி இருந்தார். சில நாட்களுக்கு மட்டும் இலவசமாக தரவிறக்கம் செய்து கொள்ள வசதி இருக்க, தரவிறக்கம் செய்து படித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். அப்படி படித்த ஒரு கவிதை கீழே….

உயிர்வலி….

எறும்புக்கு ஒற்றை விரல்.

கொசுவுக்கு ஒரு கை.

ஓணானுக்கு ஒரு சுருக்கு.

குருவிக்கு ஒரு சிறுகல்.

பாம்புக்கு ஒரு கழி.

தவளைக்கு ஒற்றை அடி.

நத்தைக்கு ஒற்றை மிதி.

நாய்க்கோ கல்லெறி.

மாட்டுக்கும் பன்றிக்கும்

ஆட்டுக்கும் கோழிக்கும்

காடைக்கும் அணிலுக்கும்

அதனதற்கேற்றார் போல்.

மீனுக்கு வலைவீச்சு.

யானைக்கு பெரும்பள்ளம்.

மானுக்கு ஒற்றைக்குறி.

காளைக்கும் கழுதைக்கும் பெரும்பாரம்.

ஒட்டகத்துக்கு முடிவில்லாப் பாலை.

குதிரைக்கோ விதவிதமாய்.

வாழாதிருந்து சாகிறான் மனிதன்.

சாகாதிருக்க வாழ்கின்றன உயிர்களெல்லாம்…

ஒரு குறும்படம் – எத்தனை பிரச்சனைகள் பெண்களுக்கு:

சமீபத்தில் பார்த்த ஒரு குறும்படம்.  எத்தனை பிரச்சனைகள் இந்தப் பெண்களுக்கு…..  மனதைத் தொட்ட குறும்படம். நீங்களும் பாருங்களேன்…

திருநங்கைகள் – பேருந்துப் பயணத்தில்:

நெய்வேலி செல்லும்போது பெரம்பலூர் பேருந்து நிலையத்தில் கடை கேட்பது போல பஸ் கேட்பதை ஆறு திருநங்கைகள் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களுக்குள் வாய்ச் சண்டை – வரிசைக் கிரமமாக ஒவ்வொரு பேருந்து வந்ததும் ஒவ்வொரு திருநங்கை அப்பேருந்தில் ஏறிக்கொண்டு காசு கேட்கிறார். வரிசை மாற்றி பேருந்தில் ஏறிவிட்டார் என அவர்களுக்குள் சண்டை. எங்கள் ஓட்டுனரும் நடத்துனரும் உணவகத்தில் உணவு சாப்பிட்டு வரும்வரை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். பத்து நிமிடம் ஆனாலும் சண்டை தீர்ந்தபாடில்லை. நடுவே ஒரு நடத்துனர் அவர்களில் ஒருவரிடம் சில்லரை கேட்க, நூறு ரூபாய்க்கு சில்லரை கொடுத்தார். காலையில் குளித்து அலங்கரித்து வந்திருந்தவர்களில் மிகச் சிறியவருக்கு இருபது வயதுக்குள் தான் இருக்கும். இவர்களுக்கும் வாழ்க்கை ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது.

இந்த வாரத்தின் நிழற்படம்:

சமீபத்தில் எங்கள் பகுதியில் ஒரு நிகழ்வு – அங்கே நிழற்படங்கள் எடுத்துக் கொண்டிருந்தேன். வெளியே அப்பகுதி கூர்க்காக்களின் குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களை படம் எடுக்கக் கேட்க, சில படங்கள் எடுத்தேன். செங்கல்களை வைத்து விளையாடிக் கொண்டிருந்ததால் கைகளில் உள்ள மண்ணைத் தட்டிக் கொண்டார்கள். அப்போது எடுத்த படங்களில் ஒன்று…

இந்தப் படம் உங்களுக்குள் ஏற்படுத்தும் எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லலாமே… 

முகநூலில் இருந்து - குறுஞ்செய்தி:

உன்னை யார் வேண்டுமானாலும் ஒதுக்கி வைக்கலாம் ஆனால் நீ ஒதுக்கி வைக்க வேண்டியது ஒன்றே ஒன்று மட்டும் தான் – “என்னால் முடியாது” என்ற வார்த்தையை.

என்ன நண்பர்களே, இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறதா? உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு சில செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி