கதம்பம் – மேத்தி பூரி – நட்பு – நீட் கோச்சிங் – ஹரே ராமா – கென்யா காஃபி

சாப்பிட வாங்க – மேத்தி பூரி – 27 ஃபிப்ரவரி 2019

Hebbar's kitchen தளத்தில் பார்த்து செய்த மேத்தி பூரி ஆலு சப்ஜியுடன்! வெந்தயக்கீரையை மேத்தி என்று ஹிந்தியில் சொல்வார்கள். உருளைக்கிழங்கை ஆலூ என்று சொல்வார்கள். சாப்பிடலாம் வாங்க!

நட்பு – மார்க் நினைவுபடுத்திய விஷயம் – 1 மார்ச் 2019

இரண்டு வருடங்களுக்கு முகநூலில் எழுதியதாக மார்க் நினைவு படுத்திய விஷயம் இது…

சென்ற வாரத்தில் தில்லி நண்பர் ஒருவரை சந்தித்து சற்று நேரம் பேசிக் கொண்டிருக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது. ஒரு திருமணத்திற்காக திருவரங்கம் வந்திருப்பதாகச் சொல்லி, கிளம்புவதற்கு முன் எங்கள் இல்லத்திற்கும் வந்திருந்தார். தில்லியில் எல்லோரும் ஒரே ஏரியாவில் இருந்தோம். வார இறுதியில் நான்கைந்து குடும்பங்களாக சந்தித்துக் கொள்வோம். மாதத்தில் ஒரு நாள் "கெட் டு கெதர்" ஏற்பாடு செய்து, ஒவ்வொருவர் வீட்டிலோ, அல்லது தாபாவுக்கோ சென்று சாப்பிடுவோம். குளிர்காலங்களில் ஆளுக்கொரு அயிட்டமாக செய்து எடுத்துக் கொண்டு பூங்காக்களில் குழந்தைகளை விளையாட விட்டு, அரட்டை அடித்து ஒருவருக்கொருவர் பரிமாறி சாப்பிடுவோம்.

இப்போது ஆளுக்கொரு திசையில். தில்லி, சென்னை, மும்பை, திருச்சி என. தில்லி வாழ்க்கை போல வராது என அலைபேசியில் video call மூலம் பேசிய நண்பரின் மனைவி தெரிவித்தார். அந்த செட் போல கிடைக்காது. உரிமையுடன் அடுப்படி வரைக்கும் வந்து என்ன சமைச்சிருக்கிற?? எனக் கேட்ட நண்பர்களை திருமணமான புதிதில் அப்போது மிரள பார்த்திருக்கிறேன்...:) குடு ஒரு கிண்ணத்தில் போட்டு என்று எடுத்துச் செல்வார்கள்..:) சில மணிநேர பேச்சில் தில்லி நாட்களின் நினைவுகளை மீட்டெடுத்தோம். அழைப்பு விடுத்திருக்கிறார்கள் மும்பைக்கு. அவரும், அவர் குடும்பமும். "உன் வீடு அது! எவ்வளவு நாள் வேண்டுமானாலும் வந்து இரு! என்று.

இரண்டு வருடங்கள் ஆகிவிட்டது! இன்னமும் அங்கே செல்லும் வாய்ப்பு அமையவில்லை! அமைத்துக் கொள்ளவும் இல்லை!

கென்யா காஃபி – 26 ஃபிப்ரவரி 2019

நேற்று தோழியிடமிருந்து அழைப்பு. கென்யாவிலிருந்து அவரது தம்பி காஃபி பொடி கொண்டு வந்ததாகவும், அவரின் அம்மா அதை எனக்கும் தரும் படி சொன்னதாகச் சொன்னார்!!

இல்லப்பா!! நான் காஃபி குடிக்க மாட்டேன் எனச் சொன்னேன்..

குடிக்கறதை விட்டுட்டீங்களா???

ம்ம்ஹூம்ம்ம்!!! இதுவரை நான் காஃபி குடிச்சதேயில்லை..:) நான் பழகாததால ரோஷிக்கும் பழக்கவே இல்லை..என்றேன்.

இல்ல. நீங்க ஃபில்டர் எல்லாம் வெச்சிருப்பீங்களே!!! என்றார்.

அவருக்கு மட்டும் தான், அதுவும் அவர் வரும் போது காபிப் பொடி வாங்குவேன்..:)) மீதியிருந்த பொடியைக் கூட போகும் போது குடுத்து விட்டுட்டேன்..:) என்றதும், ஓ!!! சரி!! என்றார்.

என்னையும் மகளையும் தவிர புகுந்த வீட்டிலும், பிறந்த வீட்டிலும் காஃபி பிரியர்கள் தான். நான் காஃபி இதுவரை குடித்ததே இல்லையே! எந்த நாட்டிலிருந்து வந்தாலும் நான் என்ன செய்வது.

இந்த விஷயத்தினை முகநூலில் பகிர்ந்த போது வந்த ஒரு கருத்துக் கோர்வை: Uma Sundar: நான் உங்காத்துக்கு வரும்போது இனி ப்ளாஸ்க்-ல காபி போட்டு எடுத்துண்டு வந்துடறேன். Adhi Venkat: அது ரொம்ப நல்ல விஷயம். அதை நான் டபரா டம்ளரில் விட்டு ஆத்தி தரேன். அப்படியே ஒரு சின்ன ஃபிளாஸ்க்கில நல்ல மசாலா டீ போட்டு கொண்டு வந்தா… ஆஹா!!! Uma Sundar: அடிப்பாவி!

ஹரே ராமா ஹரே கிருஷ்ணா – 26 ஃபிப்ரவரி 2019

ஞாயிறன்று எங்கள் குடியிருப்பில் ஒரு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. ஏறக்குறைய பத்து வீடுகளிலாவது, பத்து நிமிடங்களாவது ஒரு குழுவால் ஹரே ராமா! ஹரே கிருஷ்ணா! கோஷம் செய்ய ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.

எங்கும் ஹரே ராமா கோஷம்!! மாலை 3:30 மணி முதல் இரவு 9 மணி வரை எந்த வித கவலைகளோ, சிந்தனைகளோ இல்லாமல் கடவுள் நாமத்தை அக்கம் பக்கத்தாரோடு சேர்ந்து நாமாவளி கோஷம் செய்து கொண்டு, எங்கள் வீட்டிற்கும் எல்லோரும் வாருங்கள் என்று அழைப்பு விடுத்து, இருப்பதை வைத்து எல்லோருக்கும் தாம்பூலம் தந்து என அன்றைய நாள் இனிதே கடந்தது. ஒவ்வொரு வீட்டிலும் அந்த வீட்டில் உள்ளவர்களின் நலனுக்காக கூட்டுப்பிரார்த்தனை செய்யப்பட்டது. விரைவில் எல்லோரும் சேர்ந்து சத்சங்கம் ஏற்பாடு செய்ய வேண்டும் என்றும் திட்டமிட்டு இருக்கிறார்கள். நல்லதே நடக்கட்டும்!

ஹரே ராமா! ஹரே கிருஷ்ணா!

ரோஷ்ணி கார்னர் – NEET Coaching – 25 ஃபிப்ரவரி 2019

இன்று மகளின் பள்ளியில் பெற்றோர் ஆசிரியர் சந்திப்பு என நேற்றே பள்ளியிலிருந்து குறுஞ்செய்தி வந்திருந்தது. அதுவும் எட்டாம் மற்றும் ஒன்பதாம் வகுப்பு மாணாக்கர்களின் பெற்றோருக்கு மட்டும். என்னவாக இருக்கும் என யோசித்துக் கொண்டே சென்றேன். சிறிது நேரக் காத்திருப்புக்குப் பின் பள்ளி முதல்வருடன் மூவர் வந்திருந்தனர். அவர்கள் Pinnaacle இலிருந்து IIT JEE/NEET கோச்சிங் பற்றி விவரிக்க வந்திருந்தனர். ஒன்பதாம் வகுப்பிலிருந்து Pre foundation கோர்ஸ் ஆரம்பித்தால் தான் இந்த போட்டி நிறைந்த உலகில் சமாளிக்க முடியுமென்று சொல்லி அவர்களின் கட்டண விவரங்களை பற்றி சொன்னார்கள்.

இதைப் பற்றியெல்லாம் எதுவுமே யோசிக்காத என் மனதில் அதைக் கேட்டுக் கொண்டே பலவித எண்ணங்கள்!! குழப்பங்கள். மகளின் எதிர்காலத்திற்கு செய்ய வேண்டியது என்ன? இந்தக் கோர்ஸெல்லாம் கட்டாயம் சேர்ந்தே ஆகணுமா? மருத்துவமும், பொறியியலும் தவிர வேற எதுவும் முக்கியமில்லையா?? போட்டி நிறைந்த உலகில் ஒன்பதாம் வகுப்பிலிருந்தே ஓடணுமா?

வெளியில் வந்து சில பெற்றோர்களை சந்தித்தால், ஒருவர் இவங்களுக்கு வேற வேலை இல்லையா! இனிமே மீட்டிங் இருக்குன்னு சொன்னா யோசிக்கணும்! என்றார். மற்றொருவரோ "என் பையன் பாவம் இன்ஜினியரிங் வேண்டாம், வேற ஏதாவது கோர்ஸ் படிக்கிறேன்னு அவன் அப்பாக்கிட்ட சொன்னான். அவர் கேட்காம பணத்தை கட்டி சேர்த்து விட்டுட்டார். இப்போ கஷ்டப்படறான்" என்றார். ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு விதம்!! என்னவோ போங்க!!!

என்ன நண்பர்களே, இந்த நாளில் பகிர்ந்து கொண்ட கதம்பம் பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறதா? பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்களேன்....

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்