அவரும் நானும் - தொடர் - பகுதி பதினாறு

 

 

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

நேற்று வெளியிட்ட மாசுத் தொல்லை பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

மனம் தளராமல் முயற்சி செய், வென்ற பின் அனைத்தும் மாறும். ஒதுக்கிச் சென்றவன் தேடி வருவான். குறை சொன்ன வாய்கள் நிறைகள் சொல்லும். உலகமே உன்னை உதாரணமாக்கும்.

 

******

அவரும் நானும் - பகுதி ஒன்று  பகுதி இரண்டு பகுதி மூன்று 

பகுதி நான்கு பகுதி ஐந்து பகுதி ஆறு பகுதி ஏழு பகுதி எட்டு

பகுதி ஒன்பது பகுதி பத்து பகுதி பதினொன்று

பகுதி பன்னிரெண்டு பகுதி பதிமூன்று பகுதி பதினான்கு

பகுதி பதினைந்து

 

சென்ற பகுதியில் அவருக்கு பயணத்தின் மீதுள்ள தீராக் காதலைப் பற்றியும், எங்களின் புரிதலைப் பற்றியும் சற்று பகிர்ந்து கொண்டிருந்தேன். வாழ்வில் உற்ற துணைவனிடம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டியதும்  இருக்கிறது! உற்ற துணை நமக்கு ஆசானாகவும் ஆகலாம்! இந்தப் பகுதியில் நான் கற்றுக் கொண்ட விஷயங்கள் பற்றி சற்றே பார்க்கலாம்.

 

அவ்வப்போது நட்புவட்டத்தில் உள்ளவர்களை வீட்டிற்குச் சாப்பிட அழைத்து விருந்தோம்பல் செய்வது அவரின் வழக்கம். அதற்கு தேவையானவற்றை வாங்கி வந்து தருவதும், எனக்கும் கூடமாட உதவியும் செய்து தருவார். இப்படி சமைத்து தான் நானும் பழகிக் கொண்டேன். அதன் பின் எட்டு, பத்து பேருக்கு என்றாலும் திட்டமாக சமைக்க முடிந்தது.

 

இன்னைக்கு 'சத்பால்' நீ பண்ணித் தந்த சப்ஜி அவா பண்ற மாதிரியே இருந்ததுன்னு சொன்னான். 'கபூர்' சார், Bபாபிஜி பண்ண 'சோலே' பஞ்சாபீஸ் பண்றா மாதிரி இருந்ததுன்னு சொன்னார்.  இன்னைக்கு என்ன சமைக்கப் போற! பருப்புசிலியா! கொஞ்சமா டப்பால போட்டுக் குடு! சுரேந்தருக்கும், சென்குப்தாவுக்கும் குடுக்கிறேன்! என்று எடுத்து செல்வார்.

 

இப்ப இருக்கற செக்‌ஷன்ல மாசம் ஒருதரம் அவங்கவங்க ஸ்டேட் சாப்பாட எல்லாருக்கும் எடுத்து வரணும்னு முடிவு பண்ணியிருக்கா! இந்த மாசம் என்னோட டெர்ன்! நீ ஒண்ணும் பண்ண வேண்டாம்!  இழுத்து விட்டுக்காத!  குழந்தை வேற இருக்கா! நா வெளியில ஆர்டர் குடுத்துடறேன்! என்று சொன்னார். 

 

பரவாயில்ல! நா பண்ணித் தரேன்! எத்தனை பேருக்கு வேணும்?? 10 பேரா!  சரி! சரி! பண்ணிடலாம்! ஸ்வீட் மட்டும் முதல் நாளே பண்ணிடறேன்! அப்புறம் புளிக்காச்சலும்! அப்ப தான் காலைல ஈஸியா இருக்கும்! அன்றைய நாள் புளியோதரை, கொத்தமல்லி சாதம், லெமன் சாதம், தயிர்சாதம், தொட்டுக்கையாக உருளைக்கிழங்கு ரோஸ்ட், அப்பளம், வெங்காய தயிர்ப்பச்சடி, ஊறுகாய் மற்றும் ஸ்வீட்டுக்காக கடலைப்பருப்பு போளியும் பண்ணித் தந்தேன்...🙂 எல்லாரும் நன்னா இருந்ததுன்னு சாப்பிட்டா! என் ஃப்ரெண்ட் சரிதா Bபாபிஜிகிட்ட குடுங்கன்னு சொல்லி இந்த ஸ்வீட் பாக்ஸ குடுத்து விட்டா! 

 

அவருக்கு பாராட்டவும் தெரியாது..அதேசமயம் குறை சொல்லவும் தெரியாது..🙂 எப்படியிருக்கு?? ஓகேவா?? என்று கேட்டால் 'ஓஓகே' என்று சற்று இழுத்தால், போறும்! இனிமே பண்ணாத! என்று அர்த்தமாக்கிக் கொண்டேன்..🙂 எப்படியிருக்கு?? என்று கேட்கும் போது ம்ம்ம்! என்று சொன்னால் 'நன்னாயிருக்கு! ஆனா இத நான் சொல்ல மாட்டேன்! புரிஞ்சுக்கோ! என்பதாக எடுத்துக் கொண்டேன்..🙂 இந்தப் புரிதல் போறாதா..:))

 

பொடிப்பொடியாக கத்தியில் காய்கறிகளை நறுக்க, ஃபுல்கா ரொட்டி செய்ய, பொதுவான சில சப்ஜிகள் செய்ய அவரிடத்தில் தான் தெரிந்து கொண்டேன். அப்பப்போ முடியும் போதெல்லாம் பாத்திரத்த தேய்ச்சிடணும்! சிங்க்ல போட்டு வெக்காத! என்று அட்வைஸ்களும் கிடைக்கும்..🙂

 

தையற்கலையில் என் ஆசானும் அவர் தான்! அவரே ஒருநாள் மெஷினை வாங்கி வந்து, அதில் தைத்து பார்த்து, எனக்கும் கற்றுக் கொடுத்தார். ஹோம்வொர்க்கும் கொடுத்து விட்டு அலுவலகம் செல்வார். மாலைக்குள் அதை முடித்து வைக்க வேண்டும். 'மெஷினை ஒண்ணும் எடுக்கறதில்ல போலிருக்கு!' எனும் போதே நாம தைக்கறதே இல்லையேன்னு எடுப்பேன்..🙂

 

யார் மனதையும் காயப்படுத்தாத குணம், உதவும் மனப்பான்மை, விட்டுக் கொடுத்து போவது இவை அவரிடம் இருக்கும் சிறப்பான குணங்கள். சில வருட இல்லற வாழ்வில் அவரின் பார்வைக்கும், கண் ஜாடைக்கும், ஒற்றை வார்த்தை பதிலுக்கும் என்ன அர்த்தம் என்பதை தெரிந்து கொண்டேன்..🙂 இந்த விஷயத்திற்கு என்ன பதில் சொல்வார்! என்று யூகிக்கவும் முடிந்தது..🙂

 

மீதிக்கதைகள் அடுத்த பகுதியில்...

 

******

 

பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

ஆதி வெங்கட்