பறவைகள் பலவிதம்….

தினம் தினம் பல மனிதர்களை நாம் சந்த்திக்கிறோம். ஒவ்வொருவரிடமும் சில தனித்தனமைகள் இருக்கும். பொதுவாக சில விஷயங்களில் எல்லோருடைய நடவடிக்கைகளும் ஒரே மாதிரியாகத் தான் இருக்கின்றன. வேறு சில விஷயங்களில் மிகுந்த வேறுபாடுகள் காண முடிகின்றது. அப்படி நான் சந்தித்த சில வித்தியாசமான சிலரைப் பற்றியே இப் பதிவு.

இப்பொழுதெல்லாம் தேனீர் கடைகளில் டீ-பேக் போட்டு தேனீர் தருகிறார்கள். அதற்கு முக்கிய காரணமே யாருக்கு எவ்வளவு ஸ்ட்ராங்கா வேணுமோ அது மாதிரி டிப் செய்து கொண்டால் போதும் என்பதே. அன்னிக்கு ஒரு ஆள பார்த்தா – பலமுறை டிப் செய்த பிறகு, டீ-பேகை கையில் எடுத்து கசக்கிப்பிழிந்து கப்பில் விட்டுக்கொண்டு இருந்தார், தேன்கூட்டில் இருந்து தேன் பிழிந்து எடுப்பதைப்போல. “கடைசி சொட்டு வரை எடுக்காம விடமாட்டோம்ல” என்று முத்தாய்ப்பு வேறு.

தமிழ்நாட்டில் நமக்கு ப்ரெட் என்பது ஜுரம் வந்தால் மட்டுமே சாப்பிடக்கூடியது. தில்லில அப்படி இல்லை, இங்க மக்கள் தினம் தினம் ப்ரெட் மூஞ்சீல தான் முழிக்கிறாங்க தெரியுமா? ப்ரெட் டோஸ்ட், ப்ரெட் ஜாம், ப்ரெட் சாண்ட்விச் என்று பலவிதங்களில் ப்ரெட்-ப்ரெட்-ப்ரெட் தான் காலை உணவு. நம்ம ஊர்ல இருந்து வந்த ஒருத்தர் வித்தியாசமா ப்ரெட் டோஸ்ட்-க்குக் காரக்குழும்பு ஊத்தி அடிச்சுட்டு இருக்காரு … என்னே அவரது சுவை!!

வெய்யில் கொடுமை தாங்காம நேற்று அலுவலகத்தில் இருந்து வீடு திரும்பும்போது ”மதர் டைரி”ல ஒரு குல்ஃபி வாங்கி சாப்பிட்டபடியே வீடு செல்லலாம் என தள்ளுவண்டியிடம் நின்றபோது, அங்கே ஒருவர் கோன் ஐஸ் வாங்கி மேலுள்ள பேப்பரைப் பிரித்தபடி கடைக்காரரிடம் ”ஒரு ஸ்பூன் குடுங்க”ன்னு கேட்டுட்டு இருக்கார். அவரை மேலும் கீழும் பார்த்துவிட்டு ஸ்பூன் கொடுத்தா, கோன் ஐஸ்ஸை ஸ்பூனால எடுத்து சாப்பிட்டு இருக்கார் மனுஷன் – ”இது புது மாதிரியா இருக்கே, உக்கார்ந்து யோசிப்பாரோ?”ன்னு நினைத்தபடி குல்ஃபி சுவைத்தேன்.

எல்லாம் புதுசு புதுசா யோசிப்பாய்ங்க போலிருக்கு!