வயித்து பொழப்பு - சிறுகதை

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.  

இதற்கு முன்னர் வெளியிட்ட கதம்பம் பதிவினை  படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி. இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள்.

******

அக்கா! வீட்டுல வேலை எதுனா செய்யணும்னா சொல்லுங்க! நா வந்து சுத்தமா செஞ்சி தாரேன்.

ஒரு வீட்டின் வாசலில் நின்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் முத்துமீனா!

அப்படியாம்மா! எங்க வீட்டுலயும் ஒரு ஆள் தேவைப்படுது தான்! ஆமா நீ எங்கேர்ந்து வரன்னு சொல்லு?

தோ! கொள்ளிடக்கரை பக்கத்துல தான் இருக்கேன்க்கா! எங்கிட்ட சைக்கிள் கூட இருக்கு! நிமிஷமா வந்து செஞ்சு குடுத்துடுவேன்!

உங்களுக்கு எந்த நேரம் வேணும்னு மட்டும் சொல்லுங்க!

சாயங்காலத்துல வந்து செஞ்சு  தருவியா??

அக்கா கோபிச்சுக்காதீங்க! 4 மணிக்கு புள்ளய பள்ளிக்கூடத்துல இருந்து கூப்புட்டுட்டு வரணும்! அதுக்குள்ள வந்து செஞ்சு குடுத்திடட்டுமா!

ஆமா உனக்கு எத்தன புள்ளைங்கம்மா??

ரெண்டு பொட்ட புள்ளைங்கக்கா! அதுகளுக்கு ஏதாவது சேக்கலாம்னு தான் வேலை கேட்டு வந்தேன்!

சரிம்மா! எவ்வளவு கேட்கிறன்னு சொல்லு??

எல்லாப் பக்கமும் கேட்டுப் பாருங்கக்கா! அவங்க கேட்கிறத விட 100ரூ கொறைச்சுக் குடுங்க! சந்தோசமா வாங்கிக்கிறேன்!

சரிம்மா! இன்னைக்கே வந்து வேலை செஞ்சு தந்துடறியா!

நிச்சயமா வந்துடறேன்க்கா! நீங்க கவலையே படாதீங்க! என்று சொல்லி விட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினாள்!

சைக்கிளை ஓட்டிக் கொண்டு செல்லும் போது சைக்கிளின் வேகத்தைப் போலவே அவளின் மனதிற்குள்ளும் சில திட்டமிடல்கள்!

வர சம்பளத்த கொஞ்சம் கொஞ்சமா மிச்சம் பிடிச்சு சீட்டு போடணும்! வர தீவாளிக்கு இந்த புள்ளைங்களுக்கு துணிமணி, பட்டாசு, சுவீட், காரம்னு எல்லாத்தையும் வாங்கிக் கொடுக்கணும்!

என்று பலவாறு யோசித்தவாறே சைக்கிளை மிதித்து முன்னேறினாள்!

மாலை சரியான நேரத்திற்கும் வேலைக்குச் சென்று செய்து கொடுத்தாள்!

ஆமா! உன் வீட்டுக்காரரு என்ன வேலை செய்யறார்??

அந்த வீட்டுப் பெண்மணி இவளிடம் கேட்கவும் அவளின் முகமே மாறிப் போனது!

தயங்கியபடியே ‘அது வந்து’ என்று இழுத்தவாறே … கொத்தனார் க்கா! என்றாள்;

அதுக்கு ஏம்மா இவ்வளவு தயங்கிற! உழைச்சு சம்பாதிக்கிற எந்த வேலையும் கொறஞ்சது இல்லை! தெரியுமா!  

அத ஏன்க்கா கேட்கறீங்க! அது வேலைக்கே போவாதுக்கா! குடி குடின்னு எங்கேயாவது வுழுந்து கெடக்கும் ! கைல காசில்லன்னா தான் வேலைக்கு போகும்! என்னத்த சொல்ல… அப்படியே ஓடுதுக்கா வயித்து பொழப்பு! என்று புலம்பினாள்!

அடடா! குடிய நிறுத்த ஏதாவது முயற்சி பண்ணினியா??

அது எதுக்கும் ஒத்து வராதுக்கா! என் தலையெழுத்து! புள்ளைங்களுக்காக தான் எல்லாத்தையும் பொறுத்துகிட்டு போறேன்! தன் நிலையை எண்ணி வேதனை கொண்டாள்!

வேலையை சுத்தமாக செய்து கொடுத்து விட்டு ‘நாளைக்கு பார்க்கலாம்க்கா’! என்று சொல்லி அங்கிருந்து கிளம்பினாள்!

மகளை பள்ளியிலிருந்து அழைத்துக் கொண்டு வீட்டுக்குத் திரும்பி தன் வீட்டின் வேலைகளிலும் ஈடுபட்டாள்!

அவளின் மனதில் தன் வாழ்க்கை இப்படியே இருந்து விடப் போவதில்லை என்பதை மட்டும் உணர்ந்து கொண்டு செயல்பட்டாள்!

இதுவும் கடந்து போகும்!

******

இன்றைய பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்

பின் குறிப்பு:  எனது முகநூல் பக்கத்தில் எழுதிய இற்றைகள், வலைப்பூவில் எனக்கான சேமிப்பாகவும் முகநூலில் வாசிக்காதவர்கள் வசதிக்காக இங்கே ஒரு பகிர்வாகவும்…