உழைப்பாளிகள் – எலுமிச்சை/பனீர் சோடா – கொடுக்காப்புளி - ஜிகிர்தண்டா

சீனிப் புளியங்கா, கோணப்புளியங்கா, கொடுக்காப்புளி - எந்தப் பெயரில் அழைத்தாலும் ஒரே சுவை!

தலைநகரிலிருந்து வந்திருக்கும் சமயத்தில் தலைநகர் நண்பரும் அவரது மனைவியும் திருச்சிக்கு வந்திருக்கிறார்கள். நான் அடிக்கடி சந்தித்தாலும் எனது குடும்பத்தினரும் அவர்களும் சில வருடங்கள் கழித்து சந்திக்கிறார்கள். கடந்த இரண்டு மூன்று நாட்களாக, திருச்சியின் சில இடங்களுக்கு தினம் தினம் பயணம், ஊர் சுற்றல் என தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு இடத்திலும் ஒவ்வொரு அனுபவம். நீண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு சந்திக்கிறார்கள் என்பதால் இந்த இடைவெளியில் நடந்த அனைத்தும் பேசுவதற்கே எத்தனை நேரம் தேவை! ஒரே அரட்டையும் சிரிப்பும் மகிழ்ச்சி ததும்பும் நாட்களாக இருந்து கொண்டிருக்கின்றன!

தலைநகரிலேயே பிறந்து வளர்ந்த நண்பருக்கு நமது ஊரில் உள்ள சிறப்பான விஷயங்களைச் சொல்லி, அவர்களுக்கு முடிந்த சிலவற்றை உண்ண வாங்கிக் கொடுத்து புதிய அனுபவங்கள் தர முடிந்ததில் மகிழ்ச்சி. அப்படி புதிதாக அவர்கள் ருசித்தது மதுரை புகழ் ஜிகிர்தண்டா, பொடி தோசை, இங்கே கிடைக்கும் கொடுக்காபுளி, பனீர் சோடா, லெமன் சோடா! திருச்சி மலைக்கோட்டை, NSB ரோடு அழைத்துக் கொண்டு சென்று அங்கேயும் சில அனுபவங்கள். 

சீனிப்புளியங்கா:

முதிய உழைப்பாளி....

நேற்றைய உழைப்பாளிகள் தினம் அன்று திருவரங்கம் ராஜகோபுரம் அருகே ஒரு மூதாட்டி அமர்ந்து கொடுக்காப்புளி, வேப்பம்பூ, மாங்காய், வேர்க்கடலை, முழு நெல்லிக்காய் என கலந்து கட்டி பலவற்றை விற்றுக் கொண்டிருந்தார். தலைநகரிலிருந்து வந்திருந்த நண்பருக்கும் அவரது மனைவிக்கும் கொடுக்காப்புளி வாங்கி, சுவைக்கத் தந்தேன். இதுவரை அவர்கள் இதை பார்த்தது கூட கிடையாது என்பதால் அவர்களுக்கு இது பற்றி சொல்லிக் கொண்டிருக்க, மூதாட்டி சிரித்தவாறே, “மரம் எல்லாத்தையும் வெட்டிடறாங்களே இப்பல்லாம், இன்னும் கொஞ்சம் நாள்ல இதெல்லாம் கிடைக்குமா என்பதே சந்தேகம் தானப்பா!” என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.

கூடவே கொடுக்காப்புளியை வேறு பெயர்களிலும் அழைப்பார்கள் என்று சொன்னதோடு, அதன் வேறு பெயர்களையும் – “சீனிப் புளியங்கா, கோணப் புளியங்கா” என்று அழைப்பார்கள் என்று சொல்லிக் கொடுத்தார். சீனிப் புளியங்கா 20 ரூபாய்க்கு வாங்கி அனைவரும் உண்ட பிறகு, எனக்கு மிகவும் பிடித்த அரிநெல்லிக்காய் இருக்கிறதா என்று கேட்க, “பங்குனி மாசம் தான் கிடைக்கும்பா, அப்ப வந்தா தரேன்” என்று பாசத்தோடு சொல்ல, உழைப்பாளிகள் தினம் அன்று மட்டுமல்லாது வருடத்தின் எல்லா நாட்களிலும் உழைத்துக் கொண்டிருக்கும் அந்த மூதாட்டியை வணங்கி அங்கிருந்து புறப்பட்டோம்.

லெமன் சோடா:

திருச்சி என்றாலே கோவில்கள், கோவில்கள், கோவில்கள் மட்டுமே! வேறு சுற்றுலாத் தலம் என்றால் காய்ந்து போன முக்கொம்பு, கல்லணை தான்! அங்கேயும் பெரிதாக ஒன்றும் இல்லை. ஒவ்வொரு முறை வரும்போதும் முக்கொம்பு, கல்லணை என்று போனதால் இப்போது முக்கொம்பு போகலாம் என்றாலே முறைக்கிறார்கள் வீட்டில்! நல்ல வேளையாக கடந்த சில முறையாக ஆசியாவின் மிகப் பெரிய Butterfly Park [இன்னும் அமைப்புப் பணிகள் தொடர்ந்த வண்ணமே இருக்கிறது!] செல்ல முடிகிறது.  தில்லியிலிருந்து வந்திருந்த நண்பர்களையும் அங்கே அழைத்துச் சென்றோம்.

வீட்டிலிருந்து சற்றே அருகில் இருப்பதால் வீட்டு வாசலிலிருந்து மினி பஸ் பயணம் – பூங்கா வாசல் வரை! இந்த மினி பஸ் பயணமும், அந்த ஓட்டுனர் போடும் பழைய பாடல்களும் – அதுவும் அரத பழசான பாடல்களும் எனக்கு மிகவும் பிடித்தவை! இந்த முறை கேட்ட பாடல்கள் – “ஆஹா நம் ஆசை நிறைவேறுமா, கடல் அலைபோல”, வேறு ஒரு பாடல் – நடுவே “கல்கண்டு நாணும் மொழியாள்!” என்று வந்தது! ஆஹா என்ன ஒரு சுவை பாடலில்! இனிப்பான கல்கண்டே நாணும் அளவுக்கு இருக்குமாம் அந்த காதலியின் மொழி! என்ன சுவை பாடலில்.  இப்படி பாடல் கேட்டபடியே வண்ணத்துப் பூச்சி பூங்காவிற்கு ஒரு பயணம்!

பூங்காவில் இறக்கி விடும்போதே, மினி பஸ் நடத்துனர், அடுத்த ட்ரிப் எப்போது என்பதை கேட்காமலேயே நமக்காகச் சொல்லிச் செல்கிறார்! இங்கே அரசுப் பேருந்துகள் வருவதில்லை. திருவரங்கத்திலிருந்து மேலூர் வழியாக இந்த மினி பஸ் மட்டும் தான். என்னதான் அங்கே ஆட்டோ இருக்கிறது என்றாலும், பேருந்து நேரத்தினைச் சொல்லிப் போகும் நல்ல மனது கொண்ட அந்த நடத்துனருக்கு ஒரு நன்றியைச் சொல்லி பூங்காவிற்கு உள்ளே செல்ல உண்டான கட்டணம் [ஒரு நபருக்கு ரூ.10/-]மற்றும் கேமராவிற்குரிய கட்டணம் [ரூ.20/-] கொடுத்து உள்ளே நுழைந்தோம்.  பூங்காவில் ஒரு மணி நேரம் இருந்தபிறகு வெளியே வர, வெய்யிலுக்கு இதமாய் லெமன் சோடா குடிக்கலாம் என்று வெளியே மரத்தடியில் இருந்த கடைக்கு வந்தோம்.

இளம் உழைப்பாளி....

கடைக்காரருடன் ஆறாம் வகுப்பிலிருந்து ஏழாம் வகுப்பிற்குச் செல்லும் அவரது செல்ல மகளும் அப்பாவுக்கு உதவியாக [பள்ளி விடுமுறை என்பதால்] இருக்கிறார். லெமன் சோடா சொல்ல, அப்பாவுக்கு உதவியாக சோடா உடைப்பது, உப்பு போடுவது என்று எல்லாம் செய்கிறார். சிரித்த முகம், மனதைக் கவரும் அழகு, கூடவே அகத்தின் அழகும் தெரியும்படி அப்பாவுக்குச் செய்யும் உதவி என்று பார்த்தவுடனேயே பிடித்துவிட்டது. உழைப்பாளிக்கு உதவி செய்யும் சின்ன உழைப்பாளி! அவரது பெயரைக் கேட்க – மனதுக்குள் மகிழ்ச்சி! எனது மகளின் அதே பெயர் கொண்டவள்! ”நல்லா படிக்கணும் கண்ணா” என்று வாழ்த்தி லெமன் சோடாவைக் குடிப்பதற்குள் பேருந்து வந்துவிட, ருசித்துக் குடிக்காமல் வேகமாகக் குடித்து புறப்பட்டோம்!

சரி சரி, லெமன் சோடாதான் ரசித்து ருசித்து குடிக்க முடியவில்லையே என வடக்கு வாசல் பக்கம் செல்லும் போது, அங்கே ஒரு பனீர் சோடா வாங்கி ரசித்து, ருசித்து குடித்தாயிற்று! 

திருவரங்க நாட்கள் இனிதாய், மகிழ்ச்சியாய் சென்று கொண்டிருக்கிறது. நண்பர்கள் வரவும் சேர்ந்து கொள்ள மகிழ்ச்சி இரட்டிப்பாய்!  உழைப்பாளிகள் தினமான நேற்றே இந்த உழைப்பாளிகள் பற்றி பகிர்ந்து கொண்டிருக்க வேண்டியது – சற்றே தாமதமாய் இன்று!

தொடர்ந்து சந்திப்போம்....

நட்புடன்

வெங்கட்

திருவரங்கத்திலிருந்து...