மதிய உணவு - திம்சா நடனம் – அரக்கு பள்ளத்தாக்கு

அரக்கு பள்ளத்தாக்கு – பகுதி 13

அரக்கு பள்ளத்தாக்கு பயணத்தொடரின் முந்தைய பதிவுகளை படிக்க வலைப்பூவின் இடது ஓரத்தில் “அரக்கு பள்ளத்தாக்கு” என்ற தலைப்பில் ஒரு Drop Down Menu இருக்கிறது. அதில் ஒவ்வொன்றாக க்ளிக்கி படிக்கலாமே…..!

பழங்குடி மக்களின் அருங்காட்சியகத்தினைப் பார்த்த பிறகு பேருந்து எங்களை ஏற்றிக் கொண்டு புறப்பட்டது! அது அடுத்ததாய் நின்ற இடம் ஆந்திரப் பிரதேசம் சுற்றுலாத் துறை நடத்தும் ஒரு தங்குமிடம்/உணவகம் – புன்னாமி ரிசார்ட்/மயூரி ஹோட்டல்.  அங்கே எங்களுக்காக மதிய உணவு தயாராக இருந்தது.  ஆந்திரப் பிரதேச சுற்றுலாத் துறையின் மூலமாக இப்பயணத்தினை ஏற்பாடு செய்யும்போது இரயில்/சாலை பயணங்கள், உணவு, என பலவும் அந்த செலவிலேயே முடிந்து விடுகிறது. காலையில் புறப்படும்போதே காலை உணவு இரயிலில் கொடுத்தது பற்றி எழுதி இருந்தது நினைவில் இருக்கலாம்.  மதிய உணவு – சைவ உணவு – ஆந்திரா காரத்துடன் தென்னிந்திய உணவு! Buffet தான் – யாருக்கு என்ன வேண்டுமோ அதை வாங்கிச் சாப்பிடலாம்.

நானும் நண்பர் குடும்பமும், கூடவே இப்பயணத்தில் எங்களுடன் நட்பான பெண்கள் குடும்பமும் எங்களுக்குத் தேவையான உணவை எடுத்துக் கொண்டு பக்கத்தில் இருந்த கூடத்தில் இருக்கைகளில் அமர்ந்து கொண்டோம். காரம் கொஞ்சம் அதிகம் என்று சொன்னாலும் நன்றாகவே இருந்தது. சாம்பார், ரசம், மோர், ஆவக்காய் ஊறுகாய், இரண்டு வித பொரியல், கூட்டு, அப்பளம் என நிறையவே உண்டு. பயணத்தில் வந்திருந்த வட இந்தியர்கள் கொஞ்சம் பிகு பண்ணிக்கொண்டார்கள்! சப்பாத்தி இல்லையா, அரிசி சாதத்துடன் இப்படி ஓடும் ரசத்தை எப்படி பிசைவது, ஸ்பூன் இல்லையா என்றெல்லாம் கொஞ்சம் ஓவராகவே பிலுக்கு ஷோ காண்பித்தார் ஒரு பெண்மணி! பேசாம ஃபோர்க் கொடுக்கச் சொல்லி இருக்கலாம்! :) ரொட்டியைக் கையால் – அதுவும் இரண்டு கைகளால் பிய்த்து, இடது கையால் வாயில் போட்டுக்கொள்ளும் பழக்கம் கொண்ட இவர்கள், தென்னிந்தியர்களைக் கிண்டல் செய்வது ஏனோ! போங்கடா/டீ நீங்களும் உங்க கொள்கைகளும் என்று சொல்லியே எனக்கு வாய் வலித்து விட்டது!

குழுவினர் நின்று நிதானித்து சாப்பிடும்போதே, எங்கள் வழிகாட்டி, சீக்கிரம் சாப்பிட்டு வெளியே வர வேண்டும் என்று சொல்லிக் கொண்டு இருந்தார். அடுத்த நிகழ்வு ஒரு ஸ்வாரஸ்யமான நிகழ்வு என்று சொல்லி சீக்கிரம் வந்தால் நல்லது என்பதையும் வேண்டுகோளாக வைத்தார். பெரும்பாலும் இப்படி Guided Tours போகும்போது நம் இஷ்டப்படி நின்று நிதானித்து செல்ல முடிவதில்லை. வழிகாட்டியாக வருபவரின் இஷ்டத்துக்கும், சௌகரியத்திற்கும் தகுந்த மாதிரி தான் பயணம் அமையும். ஆனால் சில இடங்களில் வேறு வழியில்லை. இப்படியும் பயணம் செய்துதான் ஆகவேண்டும். நாங்களும் ருசித்து, சுவைத்து மதிய உணவினை உட்கொண்ட பிறகு உணவகத்திலிருந்து வெளியே வந்தால் – ஆஹா என்ன ஒரு காட்சி! கிட்டத்தட்ட 30 பழங்குடிப் பெண்கள் – அவர்களது பாரம்பரிய உடையில் – சுற்றுலாப் பயணிகளுக்காகக் காத்திருந்தார்கள்.

தலையில் பெரிய பூ – சிலர் இட்லிபூ கூட வைத்திருந்தார்கள்! பாரம்பரிய உடை, பெரும்பாலானவர்கள் ஒரே வண்ணத்தில் உடை அணிந்திருக்க, சுற்றுலாப் பயணிகள் அனைவரும் வந்த பிறகு அவர்கள் நடனம் துவங்கியது. இப்பகுதி பழங்குடி மக்கள் ஆடும் இந்த நடனத்திற்கு திம்சா நடனம் என்ற பெயர்! ஆண்கள் இசைக்கருவிகளில் இசைக்க, பெண்கள் குலுவையிட்டபடியே ஒருவரை ஒருவர் பிடித்துக் கொண்டு நடனமாடுகிறார்கள். அரக்கு பள்ளத்தாக்கு வருவதற்கு ஏறிய பாசஞ்சர் இரயில் போலவே இப்பெண்களின் கூட்டமும் வளைந்து நெளிந்து, ஆடியபடியே செல்வது காண மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. சில சமயங்களில் கீழே உட்கார்ந்தபடியும் இந்த ரயில் பெட்டி ஊர்வலம் செல்கிறது. பார்ப்பதற்குச் சுலபமாகத் தெரிந்தாலும் உட்கார்ந்தபடியே, முன்னிருக்கும் பெண்ணின் தோளில் கைவைத்து, நகர்ந்து கொண்டே இருப்பது கடினமான விஷயம். கொஞ்சம் உட்கார்ந்து கொண்டே நகர்ந்து பாருங்களேன்!

அரை மணி நேரம் அவர்கள் நடனமாடியபிறகு சுற்றுலாப் பயணிகளில் இருந்த பெண்களை மட்டும் அழைத்து தங்களது நடனத்தில் பங்கேற்க வைத்தார்கள்! ஆண்களையும் அழைத்திருந்தால் நாங்களும் சென்று நடனமாடியிருக்க்கலாம்! ஒருவரை ஒருவர் பிடித்துக் கொண்டு ஆடும் ஆட்டம் என்பதால் ஆண்களை அழைக்கவில்லை! ஒரு சில ஆண்கள் நின்ற இடத்திலேயே ஆடிக்கொண்டிருந்தார்கள் – தனியாகத் தான்! இந்த நடனத்தில் பல வகைகள் உண்டு என்பதையும், விழாக்காலங்களில் இந்த நடனம் முக்கிய இடம் பெறுகிறது என்பதையும் எங்களது வழிகாட்டி சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். காணொளியாக எடுக்கவில்லை என்றாலும், நிறைய புகைப்படங்கள் எடுத்திருந்தேன். உங்கள் வசதிக்காக, இணையத்திலிருந்து ஒரு திம்சா நடனம் இங்கே இணைத்திருக்கிறேன்.

நடனம் ஆடுபவர்களுக்கு சுற்றுலாத்துறையினர் ஏதோ கொஞ்சம் பணம் கொடுப்பார்கள் போலும். இருந்தாலும் நடனம் முடிந்தபிறகு சுற்றுலாப் பயணிகளிடம் நடனம் பார்த்து ரசித்த நீங்களும் உங்களால் முடிந்த அளவு அன்பளிப்பை இவர்களுக்கு வழங்கினால் மகிழ்ச்சியடைவார்கள் என்று சொல்ல, ஒரு சிலர் மட்டும் நடனமாடிய குழுவின் தலைவியிடம் அன்பளிப்பாக பணம் வழங்க, அவற்றை எல்லாம் சேர்த்து, தங்களுக்குள் பிரித்துக் கொண்டார்கள். பெரும்பாலான இடங்களில் இம்மாதிரி இருக்கும் கலைஞர்களுக்கு போதிய வருமானம் இல்லை என்பதும் இங்கே குறிப்பிட வேண்டியிருக்கிறது. என்ன தான் அவர்களது பாரம்பரிய நடனம் என்றாலும், சுற்றுலாப் பயணிகளுக்காக நடனம் ஆடும்போது, ஏற்பாடு செய்த சுற்றுலாத்துறையும், பார்க்கின்ற சுற்றுலா பயணிகளும் இவர்களையும் கவனித்துக் கொள்வது மிகவும் தேவையான விஷயம். ஏற்கனவே பல பாரம்பரிய கலைகள் ஆதரிப்பவர்கள் இல்லாத காரணத்தினால் நலிந்து போய்விட்டதே…

பழங்குடி மக்களின் நடனம் கண்டுகளித்த பிறகு எங்கள் பயணம் மீண்டும் துவங்கியது. நாங்கள் அடுத்ததாகச் சென்ற இடம் எது? அங்கே கிடைத்த அனுபவங்கள் ஆகியவற்றை வரும் பதிவில் சொல்கிறேன்.

தொடர்ந்து பயணிப்போம்!

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.

அலைபேசிமுலம் தமிழ்மணம் வாக்களிக்க....