வலைப்பூவிற்கு புதிய அறிமுகம் - அன்னையர் தினம் - ஜீவி (GV)

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நன்நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.  

இதற்கு முன்னர் வெளியிட்ட கங்கையில் படகு உலா பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கு மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

*******

என்னையும் எனது இல்லத்தரசியையும் தவிர அவ்வப்போது வேறு சில நண்பர்களையும் இங்கே எழுத வைப்பது நீங்கள் அறிந்த விஷயம் தான். சமீப மாதங்களாக நானே இங்கே எழுதாமல் இருந்ததால் வேறு நட்புகளும் இங்கே எதுவும் பகிராமல் இருக்கிறார்கள். சமீபத்தில் கூட நண்பர் பத்மநாபன் அவர்களிடம் ஏதேனும் எழுதி அனுப்புங்கள் என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.  அவர் எழுதி அனுப்ப வேண்டும் என்று காத்திருக்கிறேன்.  எனது பதிவுகள் சிலவற்றை உறவினர் ஒருவருக்கு அனுப்பியபோது அவரது திறமைகள் குறித்தும் சொன்னார். அவரிடம் நீங்களும் என் பக்கத்தில் எழுதலாமே என்று கேட்டுக் கொண்டதற்கு இணங்க, அவர் எழுதிய சில இடுகைகளை எனக்கு அனுப்பித் தந்தார்.  அவ்வப்போது இங்கே வெளியிடுகிறேன் என்று சொல்லி இருக்கிறேன். 

இன்றைய தினம் அவரது எழுத்தாற்றலுக்கு ஒரு அறிமுகமாக, சென்ற மாதம் கொண்டாடப்பட்ட அன்னையர் தினம் அன்று எழுதிய பதிவொன்றை அனுப்பி இருக்கிறார் திருமதி ஜீவி - அதாவது ஜீ. விஜி! சில தினங்களாக எனது பதிவுகளில் விஜி வெங்கடேஷ் என்ற பெயரில் பின்னூட்டம் இடுபவரும் இவரே. பல வருடங்களாக மும்பை வாசி - தற்போது தமிழகத்தில் இருக்கிறார். அனைத்து நண்பர்களும் அவரை வரவேற்று அவர் எழுத்தினை ரசிப்பதோடு ஊக்கமும் உற்சாகமும் அளிக்குமாறு வேண்டுகிறேன்.  வாருங்கள் திருமதி விஜி அவர்களின் அன்னையர் தினம் குறித்த பதிவை ரசிக்கலாம் - நட்புடன் வெங்கட் நாகராஜ்.  ஓவர் டு விஜி!

******

தெருவிலும் வீட்டிலும் இலவசமாக நமக்கு வக்காலத்து வாங்கும் வக்கீல்;

கையில் scale உடன் ஆனால் அடிக்காமலே பாடம் நடத்தும் முதல் ஆசிரியை;

அவளை பாடாய்ப் படுத்தும்போதும், அடித்துவிட்டு பின் தானே அழும்போது (dh)தயையின் உருவம்;

நாம்தான் எல்லோரிலும் உசத்தி எனும் நம்பிக்கையின் வடிவம்;

வயதானபின் மறதியால் சொன்னதையே சொல்லும்போது குழந்தை;

மழையில் நனைந்த நம் தலையை திட்டிக்கொண்டே துவட்டிவிடும் கரம் நமக்கெல்லாம் வரம்!

தனது கடைசி தினங்களில் குச்சிக் கையால் வா நான் தடவி விடறேன் என்று moov ointment-ஓடு நம் முதுகு மேல் படரும் அவள் ஸ்பரிசம் கோடி குடுத்தாலும் இனி கிடைக்காது;

தனக்கென எதுவும் கேட்காது,

பசிக்கும்போது சாப்பிடாது;

நோயுற்றபோதும் அதைப் பாராட்டாது;

நம் பசியாற்றாமல் கண் துஞ்சாது;

நாம் நோயுற்றால் மனம் தாளாது;

வேலை செய்து சலிக்காது;

அன்பைப் பொழிந்து மாளாது; 

அனைத்திற்க்கும் ஒரே பெயர் அன்னை.அவள் பாசத்துக்கு ஏது அணை?

வெய்யிலில் அமர்ந்து காய்கறி விற்கும் அன்னையின் கையில் கூடுதல் பணம் குடுக்க, நெகிழ்ந்து நமைப் பார்த்து 'சாப்டியா தாயி' எனும் குரலில் நம் தாய்!

ரயில் நிலையத்தில் தனியே படியிறங்கும் ஓர் அன்னையின் கைச்சுமையை நாம் எடுத்துக்கொள்ள,  நல்லாயிரு கண்ணு எனும் குரலில் நம் தாய்!

பூ விற்கும் அன்னையின் கையில் புடவையைக் குடுக்க, பொக்கை வாயுடன் சீக்கா இருந்தியே, உடம்பு இப்போ சுகமா இருக்கியா தாயி எனும் கரிசனத்தில் நம் தாய்!

அடுத்த உயிர் மீது கருணை கொள்ளும் ஒவ்வொருவர் வடிவிலும் அவளே;  அவளை ஆராதிப்போம்;

அவளிடமிருந்தே சுயநலமில்லா அன்பைக் கற்று, அளவில்லாமல் பெற்று அவளுக்குச் சொரிவோம்,ஆசிகள் பெறுவோம்🙏🏻🙏🏻🙏🏻

G.V.

12.05.2024.

*******

இந்த வலைப்பூவில் புதிய அறிமுகமாக இன்றைக்கு எழுதி இருக்கும் விஜி அவர்களின் பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லி

25-06-2024