யாரிவள் தொடரின் பயணங்கள் - பகுதி மூன்று

 

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

இதற்கு முன் வெளியிட்ட பதிவினை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

THERE IS NO ENEMY OUTSIDE OUR SOUL; THE REAL ENEMIES LIVES INSIDE US - ANGER, PRIDE, GREED AND HATE; AVOID THEM ALL AND ENJOY A PEACEFUL LIFE.

 

******

 

யாரிவள் தொடரின் பகுதிகள் அனைத்தும் இந்தச் சுட்டி வழி படிக்கலாம்.

 

இந்தத் தொடரை எழுதலாம் என்று நினைத்த போது தலைப்பு என்ன வைப்பது என்று யோசனையாக இருந்தது! ஆதியின் கதையை ஆதியாக இல்லாமல் பொதுவில் ஒரு மனுஷியாக அதாவது வேறொருவளாக சித்திரிக்க நினைத்தே துவங்கினேன்! அதனால் யார்+இவள் = யாரிவள்!!

 

இவள் பிறந்தது முதல் அவளின் வாழ்க்கை, உணர்வுகள், கனவு, எதிர்பார்ப்பு, பக்குவம் என அனைத்தையும் வெளிப்படுத்தலாம் என்ற எண்ணம்! கல்லூரி வாழ்க்கை, திருமண வாழ்க்கை என ஏற்கனவே எழுதியிருந்தாலும் இது சராசரியான ஒரு பெண்ணின் வாழ்வை சித்தரித்து காட்டும் தொடராக அமைய வேண்டும் என்று நினைத்தேன்!

 

தொடரை தொடர்ந்து வாசித்து வந்தவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையோடு இணைத்துப் பார்க்க முடிந்ததாகச் சொன்னார்கள்! நிறைய விஷயங்களை ஞாபகப்படுத்திக் கொள்ள முடிந்ததாகவும் சொன்னார்கள்! நம் எல்லோரின் வாழ்வும் ஏறக்குறைய ஒன்று போல தானே இருக்கிறது!

 

சொல்லாமல் விட்டுப் போன விஷயங்களும் நிறைய உண்டு! நினைவுக்கு வந்த போது அந்த நிலையைக் கடந்து விட்டது! ஒரு சில விஷயங்களை அப்போது எழுதிக் கொண்டிருக்கும் பகுதியில் இணைத்ததும் உண்டு! நல்ல நினைவுத் திறன் உள்ளதாக சொன்னார்கள்! மனதில் படிந்து போன நினைவுகளை அவ்வளவு எளிதில் மறக்க முடியுமா!!! சொல்லுங்கள்!!

 

தொடர் துவங்கியது முதலாக வீட்டிலும் பல இக்கட்டான சூழ்நிலைகள், மகளின் தேர்வுகள், வீட்டுப் பெரியவர்கள் மாற்றி மாற்றி கீழே விழுந்து படுக்கையில் இருப்பதும், வீட்டு வேலைகளுடன் அவர்களையும் கவனித்துக் கொள்வதுமாக தான் நாட்கள் நகர்கின்றன. எப்போதும் ஒரு பரபரப்புடன் தான் நேரங்கள் கடந்து செல்கின்றன.

 

இந்த மாதிரியான சூழலில் தான் தொடர் எழுதிக் கொண்டிருக்கும் போதே கதைகளும் சில எழுதினேன். சில பகுதிகளை எழுதும் போது மிகவும் மகிழ்ச்சியாகவும், சிலவற்றை எழுதும் போது கண்கள் குளமாகியும், சிலவற்றை எழுதும் போது தன்னம்பிக்கையால் பெருமை கொண்டும் என உணர்ச்சிக் குவியலால் பிணைத்துக் கொண்ட தொடராக அமைந்ததில் மகிழ்ச்சி!

 

இதுவரை இந்தத் தொடருக்கு ஆதரவு கொடுத்து தொடர்ந்து எழுத ஊக்கப்படுத்திய அனைவருக்கும் என் அன்பான நன்றிகள்! இடையில் சற்றே சோர்வு ஏற்படும் போதும் 'கொஞ்சம் ப்ரேக் எடுத்துண்டு எழுதும்மா!' என்று ஊக்கப்படுத்தும் என்னவரும், இன்னிக்கு அடுத்த பகுதியை போட்டுட்டயாம்மா?? கொண்டா! என்று ஆவலுடன் வாசிக்கும் மகளும் என அனைவராலும் இது சாத்தியமாயிற்று!

 

வாய்ப்பு கிடைக்குமானால் மீண்டும் நல்லதொரு பகிர்வுடன் சந்திக்கிறேன்.

 

*****

 

இன்றைய பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

ஆதி வெங்கட்