காஃபி வித் கிட்டு - 135 - ப்ராந்தன் - சிறுகதை - நெய்வேலி - அப்பா - போட்டி - மகிழ்ச்சி - உணவகம்

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட மதுரை பயணம் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

ஒருவரையொருவர் அன்பினால் தாங்குங்கள்; கோபம், வெறுப்பு, கௌரவம், போட்டியென இல்லாமல் ஒவ்வொருவரையும் தட்டிக் கொடுத்தும், விட்டுக் கொடுத்தும், வாழ்ந்து பாருங்கள்; வாழ்க்கை சந்தோஷமாகவே இருக்கும் - முயற்சித்துதான் பாருங்களேன்.  

******

இந்த வாரத்தின் தகவல் - ப்ராந்தன்:

படம்: இணையத்திலிருந்து...

மலையாளத்தில் இந்த ப்ராந்தன் வார்த்தை எத்தனை முறை பயன்படுத்துகிறார்கள்.  என்னுடைய நண்பர் ஒருவர் அடிக்கடி பயன்படுத்துவார்.  நாம் பைத்தியம் என்று சொல்வதே அங்கே ப்ராந்தன்!  சரி எதற்கு இந்த வார்த்தை இப்போது?  நமக்குத் தெரியாமலேயே இந்த ப்ராந்து நம்மை பிடித்து ஆட்டக்கூடும்!  அவ்வப்போது இது மாறிக் கொண்டே இருக்கும்! ஏதோ ஒன்று மீது ப்ராந்து பிடித்து விடுகிறது.  சில நாட்களாக சுடோக்கு (SUDOKU) மீது அப்படி ஒரு ப்ராந்து! இணையத்தில் அடிக்கடி இதை விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறேன்.  பைசாவிற்கு பிரயோஜனம் இல்லை என்று தெரிந்தே இருந்தாலும் இதனை விடமுடியவில்லை! விட்டுவிட வேண்டும்! 

******

இந்த வாரத்தின் ரசித்த சிறுகதை- இருக்கு ஆனா இல்லை:

படம்: மின்கைத்தடி தளத்திலிருந்து...

மின்கைத்தடி தளத்தில் தொடர்கள், சிறுகதைகள், கவிதைகள் என தொடர்ந்து வெளிவருகிறது. இது பற்றி முன்னரும் இங்கே எழுதி இருக்கிறேன்.  அவ்வப்போது அந்த தளத்தில், நரசிம்மா அவர்களின் தொடர்கதை தவிர வேறு சில கதைகள், கவிதைகள் என எதையாவது படிப்பதுண்டு.  அப்படி சமீபத்தில் படித்த ஒரு சிறுகதை - இருக்கு ஆனா இல்லை.  அவசரமாக ஊருக்குச் செல்ல வேண்டிய ஒரு பெண்மணி வேறு வழியின்றி லாரியில் பயணிக்கிறார்.  அப்போது அவருக்குக் கிடைத்த அனுபவம் - பேய் இருக்கா இல்லையா என ஓட்டுனர் கேட்டு, தனது அனுபவத்தினைச் சொல்கிறார்.  கடைசியில் முடிவு எதிர்பாராதது! படித்துப் பாருங்களேன். சிறுகதையை எழுதியவர் உமா அபர்ணா அவர்கள்.

******

பழைய நினைப்புடா பேராண்டி: என் இனிய நெய்வேலி!

2012-ஆம் ஆண்டு இதே நாளில் வெளியிட்ட பதிவு - என் இனிய நெய்வேலி!

பதிவிலிருந்து சில வரிகள் இங்கே! முழு பதிவினையும் படிக்க, மேலே உள்ள சுட்டியைச் சொடுக்கலாம்! 

நெய்வேலி ஆரம்பித்தது பற்றி  அவ்வூர் பேருந்து நிலையத்தில் பிச்சை எடுத்த ஒருவர் பாடிய பாட்டென என் அம்மா சொன்ன பாடல் கீழே:-

கடலூருக்கு நேர் மேற்கு நெய்வேலிதாங்க!

அங்கே நிலக்கரியின் வேலை ரொம்ப பிரமாதம் தாங்க!

ஆதியிலே ஜெம்புலிங்க முதலியார்தாங்க

அங்கே நிலத்தில் ஒரு கிணறு வெட்ட கரியைக் கண்டாங்க!

முதல் நான்கு அடி மட்டுமே கேட்ட நிலையில் பேருந்து அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட அவர் பாடிய முழு பாடலும் கேட்க முடியவில்லையே என்ற வருத்தம் அம்மாவுக்கு இன்னமும் உண்டு – நாற்பது வருடங்கள் கடந்த பின்பும்! அந்த வருத்தம் எனக்கும் – தெரிந்திருந்தால் முழுப் பாடலையும் உங்களுடன் பகிர்ந்திருக்கலாமே என்று... நெய்வேலி மேல் கொண்ட காதலினால் பாடலின் இந்த நான்கு வரிகளும் பசுமரத்தாணி போல இன்னமும் அம்மாவின் நினைவிலிருக்கிறது!

சுத்தமான காற்று, நிறைய மரங்கள் [தானே புயலில் பல மரங்கள் விழுந்தது என்னை மனதளவில் மிகவும் பாதித்தது!], வேலை பார்க்கும் தொழிலாளிகளின் பிள்ளைகள் படிக்க நல்ல பள்ளிகள், மருத்துவமனை, கல்லூரி, எல்லா மதங்கள் சார்ந்தவர்களின் வழிபாட்டுத் தலங்கள், பொழுது போக்கிற்கு திரையரங்கம், விளையாட்டு அரங்கம் என்று ஒரு நல்ல ஊர். 

நெய்வேலி குறித்து எழுதிய இந்த பதிவும் வேறு சில பதிவுகளும் தொகுப்பாக, மின்புத்தகமாகவும் வெளியிட்டு இருக்கிறேன். மின்புத்தத்திற்கான சுட்டி கீழே!

என் இனிய நெய்வேலி: மனச் சுரங்கத்திலிருந்து... (Tamil Edition) eBook : Nagaraj, Venkat: Amazon.in: Kindle Store

******

இந்த வாரத்தின் ரசித்த கார்ட்டூன் - அப்பா :

சில கார்ட்டூன்கள்/படங்கள் நம் மனதை அசைத்துப் போட்டு விடும். அப்படியான ஒரு படம் தான் இந்தப் படம்.  பொதுவாக அப்பாவின் அருமையும் உழைப்பும் பல குழந்தைகளுக்கு புரிவதில்லை.  அம்மாவின் உழைப்பும் அப்படியே என்றாலும் அப்பாக்களின் உழைப்பு பல சமயம் அங்கீகரிக்கப்படுவதே இல்லை என்று தோன்றுவதுண்டு.

******

இந்த வாரத்தின் ரசித்த வாசகம் - போட்டி:

யாருடனும் போட்டி போட வேண்டிய அவசியமே இல்லை. நீங்கள் நீங்களே. நீங்கள் சிறப்பாக செயல்படுகிறீர்கள். உங்களை நீங்கள் ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள். 

******

இந்த வாரத்தின் ரசித்த வாட்ஸப் நிலைத்தகவல் - மகிழ்ச்சி :

ஹிந்தியில் எழுதி இருப்பதன் அர்த்தம் - அடுத்தவர்களின் மகிழ்ச்சியில் தனது மகிழ்ச்சியைத் தேடுவது என்பது இது தான்! 

******

இந்த வாரத்தின் அனுபவம் - தில்லி உணவகம் :

சமீபத்தில் கரோல் பாக் பகுதியில் இருக்கும் ஒரு உணவகம் சென்றேன்.  புதிய உணவகமாக தெரிந்தாலும் ஏனோ சென்று சாப்பிடலாம் என்று தோன்றியது. பொதுவாக  தில்லியில் இருக்கும் தென்னிந்திய உணவகம் நமக்கு ஒத்து வராது - தென்னிந்திய உணவின் சுவை குறித்த அனுபவம் இல்லாத தில்லி மக்களுக்கே அது ஒத்து வரும்! ஆனாலும் ஏதோ ஒரு வேகத்தில் உள்ளே சென்று விட்டேன்.  Quick Lunch என்று இருக்க, அதை சொன்னேன்.  சிப்பந்தி முழு உணவு வேண்டுமா என்று கேட்ட போதே சுதாரித்து இருக்க வேண்டும் - ஆனாலும் விடாப்பிடியாக Quick Lunch தான் வேண்டும் என்று சொன்னேன். இரண்டு சப்பாத்தி (நம் ஊர் சப்பாத்தி!), தொட்டுக்கொள்ள உப்பில்லாத குருமா, மூன்று சிறு கிண்ணங்களில் புளியோதரை, எலுமிச்சை சாதம் மற்றும் தயிர் சாதம், அதை விட சிறு கிண்ணத்தில் ரவா கேசரி! அவ்வளவு தான். கிண்ணத்தின் அளவு - நான்கு ஸ்பூன் கொள்ளக் கூடியது மட்டுமே! அதற்கான விலை 160/- ரூபாய். சுவை ஓரளவு இருந்தாலும் உணவின் அளவு மிகக் குறைவு!  உணவகத்தின் பெயர் நெல்லை அன்னபூர்ணா! பசியும் அடங்கவில்லை, மனதும் நிறையவில்லை! காஃபி ஒன்று 40 ரூபாய் கொடுத்து சுவைத்தேன் - மனதைத் தேற்றிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன்.

******

இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டம் வாயிலாக சொல்லுங்களேன்.  மீண்டும் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து….