திருவரங்கம் ‘[G]கோ ரதமும் ஆண்டாளும்

திருவரங்கம் ஆண்டாள்!

திவ்யதேசங்களில் முதலாம் தலமான திருவரங்கம். இங்கே உற்சவம் இல்லாத நாளே குறைவு. எல்லா நாட்களும் திருவிழா கோலம் தான். புறப்பாடு, உலா வருதல், தேர், பல்லக்குகள் என ஏதாவது ஒரு நிகழ்ச்சி நடந்து கொண்டே இருக்கும் அணுதினமும். 

இப்படி நடக்கும் திருவிழாக்களில் ஒவ்வொரு வருடமும், பங்குனி மாதத்தில் “ஆதி பிரம்மோத்ஸவம்” எனப்படும் பங்குனி உத்திர திருவிழா நடக்கும். இந்த வருடம் மார்ச் மாதம் 18ஆம் தேதி அன்று பங்குனி உத்திர திருவிழா தொடங்கியது.  பங்குனி உத்திரமான மார்ச் 27-ஆம் தேதி திருவரங்கத்தில் ”சேர்த்தி” எனப்படும் சிறப்பான விழா நடக்கும். இதன் கதை எல்லோருக்கும் தெரிந்திருக்குமென நம்புகிறேன். தெரியாதவர்களுக்காக இங்கே ஒரு கதைச் சுருக்கம்:

திருச்சி அருகிலிருக்கும் இரண்டாவது திவ்யதேச ஸ்தலமான உறையூரில் கமலவல்லி நாச்சியார் கோவில் இருக்கிறது. இங்கே இருக்கும் கமலவல்லி நாச்சியாருக்கு தனது கணையாழியை அன்பளிப்பாகக் கொடுத்துவிட்டு திருவரங்கம் திரும்புகிறார் நம்பெருமாள். நம்பெருமாளிடம் கணையாழி இல்லாதது தாயாரின் கண்களிலிருந்து தப்பிவிடுமா என்ன? ஆரம்பித்தது பிரச்சனை! அவர் அது பற்றி கேட்க, நம்பெருமாள் சாமார்த்தியமாக, கொள்ளிடக் கரையில் தொலைந்து விட்டது என பொய் சொல்கிறார்.

தேர் ஒரு தோற்றம்!

”தேடிக் கொண்டுவந்தால் தான் ஆச்சு” என நம்பெருமாளை விரட்ட அவரும் தங்கக் குதிரையில் சென்று கொள்ளிடக் கரையில் தேடுவதாக பாவனை செய்துவிட்டு சித்திரை வீதியில் ”வையாளி” ஆட்டம்போட்டு வெறும் கையோடு திரும்புகிறார். சும்மா இருப்பாரா தாயார்! மட்டையடி தான். ஒவ்வொரு வருடமும் இது போல் மட்டையால் அடித்து விளாசும் “மட்டையடி உற்சவம்” நடக்கும்.

அதன் பிறகு ஊடல் முடிந்து பக்தர்களுக்கு திருவரங்கத்தில் நம்பெருமாளும் தாயாரும் சேர்ந்து ‘சேர்த்தி’ தரிசனம் தருவார்கள். வருடத்தில் ஒரு முறை தான் ”சேர்த்தி” தரிசனம் என்பதால் நிறைய பக்தர்கள் இங்கே கூடுவார்கள். இந்த வருடம் சேர்த்தி அன்று நான் திருச்சியில் இருந்தாலும் திருவரங்கத்தில் இல்லை! அருகே உள்ள வேறு ஒரு ஊருக்குச் சென்று விட்டேன். அது பற்றி வேறொரு பகிர்வில்!

தேரோட்டம்!

அடுத்த நாள் தான் கோ ரதம்! ”கோ ரதம்” எனச் சொல்லப்படும் பங்குனி மாத ரதத்தில் பெருமாள் வீதிவுலா நடைபெறும். திருவரங்கத்தில் இந்த ரதம் நிறுத்தி வைத்திருக்கும் இடத்தில் ஒரு ‘[G]கோ சாலை’ இருந்ததாலும் இப்பெயர். காலை 06.30 மணிக்கே தேரோட்டம் தொடங்கி இருக்கவேண்டியது. ஏதோ பிரச்சனையால், பொறுமையாக பத்து மணிக்கு தான் ஆரம்பித்தது. அதுவே பிரச்சனையாகவும் ஆனது! என்ன பிரச்சனை என்றால் வெய்யில் தான்!

தேரில் சில சிற்பங்கள்!

தேர் இழுப்பவர்களுக்கும், தேரின் முன் செல்லும் கோவில் யானையான ஆண்டாளுக்கும் வெய்யிலின் கொடுமை! ஆனால் மனிதர்கள் சக மனிதனுக்கு உதவுகிறார்களோ இல்லையோ ஆண்டாளுக்கு உதவி செய்தார்கள். ஒவ்வொரு வீட்டின் முன்னரும் மூன்று நான்கு பக்கெட்டுகளில் தண்ணீர் வைக்க அதை தனது தும்பிக்கையால் உறிஞ்சி நடுத் தெருவில் குளியல் போட்டாள் ஆண்டாள். ஆண்டாளுக்குக் குளிர்ச்சி! இங்கே பாருங்களேன் அதன் ஆனந்தத்தினை!  

நரசிம்மர் வேடம் அணிந்த பெரியவர்!

தேர் ஓட்டத்தின் போது ஒரு பெரியவர் நரசிம்மர் வேஷமணிந்து கொண்டு தேரின் முன் வந்து கொண்டிருந்தார். சிலர் அவருக்குக் காசு கொடுக்க, சிலர் புகைப்படங்கள் எடுத்துக் கொண்டார்கள். நானும் அவரை புகைப்படம் எடுக்க, எனது அருகே வந்து சிங்கமுகத்தினைக் கழட்டி விட்டு புகைப்படத்தினைக் காண்பிக்கும்படி கேட்டார். பார்த்துவிட்டு மகிழ்ச்சியுடன் நான் இப்படி வேஷம் கட்டிக்கொண்டு திருப்பதி, திருவரங்கம் என பல இடங்களுக்கு சென்றபடியே இருப்பது வழக்கம். ”தமிழகம் முழுவதும் என்னையறியும்!”  என்று சொன்னபடியே சிங்கமுகத்தினை மாட்டிக்கொண்டு மீண்டும் நடக்க ஆரம்பித்தார்!

புகைப்படம் பிடிக்க எப்படியெல்லாம் கஷ்டப்பட வேண்டியிருக்கு!

தேர் இழுப்பது என்பது ஒன்றும் சுலபமான காரியம் அல்ல! எத்தனை பேர் சேர்ந்து இழுக்கிறார்கள். அதுவும் தேரைத் திருப்பும்போது மனிதர்கள் படும் கஷ்டம். நான் கூட சில அடிகள் தேர்வடம் பிடித்து வந்தேன்! அதைவிட படம் பிடித்தது தான் அதிகம் என்பது உண்மை. நான் தெருவில் நின்று படம் பிடித்தால் ஒருவர் [ஏதாவது பத்திரிக்கைக்காரராக இருக்கலாம்!] தெருவினில் தண்ணீர் கொட்டியபடிச் சென்ற தண்ணீர் லாரி மேல் உட்கார்ந்து புகைப்படம் எடுத்தார்! இப்படியாக நிறைய காட்சிகளைக் கண்டபடியே  நாங்கள் சென்றோம்!

திருவிழாக்கள் என்றாலே மகிழ்ச்சி தானே! நாங்கள் ரசித்த திருவிழாவினை நீங்களும் ரசிக்க வேண்டாமா? தேரோட்டத்தினை நீங்களும் காண வேண்டி தேரோட்டத்தின் ஒரு காணொளி கீழே!

 

 

என்ன நண்பர்களே, நீங்களும் பங்குனி உத்திர திருவிழாவின் ஒரு பகுதியான தேரோட்டத்தினை ரசித்தீர்களா? மீண்டும் வேறொரு பகிர்வில் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை.....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.