மேகங்களின் ஆலயம் மேகாலயா - பயணத் தொடர் பகுதி நான்கு - சுப்ரமணியன்

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

இதற்கு முன்னர் வெளியிட்ட பதிவினை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

THE KITE GIVES US A WONDERFUL MESSAGE, FLY HIGH BUT STAY CONNECTED TO THE GROUND TO OUR ROOTS OR ELSE WE ARE LOST. 

******

நண்பரின் மேகாலயா பயணம் தொடர்பான கட்டுரையின் முதல் மூன்று பகுதிகளை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டிருந்தது நினைவில் இருக்கலாம்.  நினைவு இல்லாதவர்கள் இந்தப் பக்கத்தில் முதல் பகுதியையும், இந்தப் பக்கத்தில் இரண்டாம் பகுதியையும் இந்தப் பக்கத்தில், மூன்றாம் பகுதியையும் படித்து முடித்த பின்னர் இந்த நான்காம் பகுதியைத்  தொடரலாம். இனி பயணத் தொடர் நண்பர் சுப்பு எனும் சுப்ரமணியன் அவர்களின் வார்த்தைகளில்! - வெங்கட் நாகராஜ் 

******

குகையிலிருந்து சில காட்சிகள்...

சென்ற பகுதிகளில் பார்த்த சில இடங்கள் குறித்து நினைவில் இருக்கலாம்.  NOHKALIKAI அருவி பார்த்த பிறகு, நாங்கள் சென்ற அடுத்த இடம் MAWSMAI குகை கூட்டம். உள்ளே செல்லச் செல்ல நீண்டுகொண்டே போனது. உள்ளே நுழைந்து, தவழ்ந்து, பிறண்டு, உருண்டு சென்றோம். ஒரு மிக மனநிறைவான தோற்றம். மின் விளக்குகள் பொருத்தப்பட்டுள்ளன. எனவே குகையை நன்றாக ரசிக்கலாம். நாங்களும் ரசித்தோம். ஒரு சில படங்களும் க்ளிக்கினோம். துவக்கத்தில் சொன்னவாறு தில்லியில் செய்து எடுத்துச் சென்ற உணவினை வெளியே வாகன நிறுத்தத்தில் வாகனத்தில் அமர்ந்தபடி உண்டோம்.  காகம் இல்லை. அதற்கு பதிலாக பங்கு கேட்க பைரவர் வந்தார். அவருக்கு பகிர்ந்தளித்து உண்டோம். மகள் அவருடன் புகைப்படம் எடுத்தார்.

சிரபுஞ்சி குறித்த தகவல் பலகை ஒன்று...

தங்குமிடத்தின் முகவரி...

அதை அடுத்து அன்றைய கடைசி ஏழு சகோதரிகள் அருவி (SEVEN SISTER FALLS) சென்றோம். ஆனால் அருவி இருக்கும் சுவடு கூட தெரியவில்லை. மேகக்கூட்டங்கள் போர்வை போர்த்தி விட்டன. எனவே சற்றே ஏமாற்றத்துடன் சிரபுஞ்சியில் தங்குமிடமான LAIAIKER INN வந்து சேர்ந்தோம். எளிமையான ஆனால் நேர்த்தியான அறை. ரம்மியமான சூழலில் இருந்தது அந்தத் தங்குமிடம். உடமைகளை அறையில் வைத்துவிட்டு சற்று இளைப்பாறிய பின்னர், தேநீர் குடித்து மூவரும் நீண்ட நடை பயணம் செய்தோம். என்ன ஒரு அமைதியான இடம் - அங்கேயே தங்கி விடலாம் என அனைவரையும் எண்ண வைக்கும் அட்டகாசமான இடம். மீண்டு வந்து இரவு உணவுக்குப் பின் மீண்டும் காற்றோட்டமாக நடைபயணம். படுத்து உறங்கிய சற்று நேரத்தில் சிரபுஞ்சியின் தனித்துவமான, வருண பகவானின் வற்றாத ஆர்ப்பரிப்பு, மழையாய் பொழிந்து தள்ளியது. ஆனந்தமாய் உறங்கினோம். 

வாகன நிறுத்தம் ஒன்றின் அருகே...

எங்கள் பயணத்தின் அடுத்த நாள் 12 ஏப்ரல் 2021 - இந்த நாள் எங்களுக்கு மட்டற்ற மகிழ்ச்சியான நாள். ஏனெனில் முதன்முறையாக நாள் முழுதும் என் மகளுடன் இருந்தேன். என்னடா பீடிகை போடுகிறானே என எண்ண வேண்டாம். அன்று என் மகளின் பிறந்தநாள். கடுமையான அலுவல் சுமையால் காலை வாழ்த்துக்கள் கூறி சென்றுவிடுவேன். இரவு வீடு திரும்பும் முன் பல வருடங்கள் மகள் உறங்கி விடுவது உண்டு. இரவு 9 மணிக்கு மேல்தான் அலுவலகத்தில் இருந்து புறப்படுவது வழக்கம். அதை மேகாலயா முறியடித்தது. சிரபுஞ்சியிலிருந்து காலை 9 மணிக்கு சிற்றுண்டிக்கு பின் (உண்மையிலேயே சிற்றுண்டி தான்! ஆளுக்கு நாலு வில்லைகள் ரொட்டித் துண்டுகளுடன் தேநீர்!) சிரபுஞ்சியில் இருந்து MAWLYNNONG 75 KM,  MAWLYNNONG TO DAWKI 30 KM. 

ரம்மியமான காட்சி - சாலையில் குண்டுகுழி!

இதுதான் அன்றைய பிரதான பயணத்திட்டம். விடுதியில் இருந்து புறப்பட்டோம். அட்டகாசமான ஒரு சாலை பயணம்! மலைகளின் நடுவே கரும் பட்டையாய் சாலை. சுற்றுப்புறம் முழுக்க மேகமூட்டம்!  நிறுத்த விளக்குகள் (PARKING LIGHTS) மற்றும் முகப்பு விளக்குகள் (HEADLIGHTS) ஒளிர விட்டபடியே தான் செல்ல முடியும். அப்படி ஒரு மனதிற்கு இனிய பயணம். மலைப்பாதை ஆதலாலும் மிதமான இதமான வெப்பநிலை காரணமாகவும் குளிரூட்டி (AIR CONDITIONER) இயக்கப்படவில்லை. எனவே கதவுகளின் இடை கண்ணாடி தடுப்புகள் இறக்கிவிடப்பட்ட குளிரான சுத்தமான காற்றை அனுபவித்தபடியே அட்டகாசமான ஒரு பயணம். ஆனால் விரைவிலேயே வேறொரு அனுபவம் எங்களுக்காகக் காத்திருப்பதை அறியாமல் நாங்கள் சென்றோம். 

சாலைப் பயணத்தில் - பிரம்மாண்ட மரங்கள்...

சற்று நேர ரம்யமான பயணத்தின் பின் ஒரு திறந்தவெளி தாண்டிச் செல்ல, நெடுக சரக்கு வாகனங்கள் கல்லுடைக்கும் ராட்சத இயந்திரங்கள். அருகே கம்பீரமாய் இருந்த ஒரு மலைப்பகுதி மாமிசக் கடைகளில் (மேகாலயாவில் பற்றி கேட்கவே தேவையில்லை)  உரித்து தொங்க விடப்பட்ட விலங்கினங்களை போலவே, அறுபட்டு, குன்றளவு சிறிய மலையாக உருமாறி இருந்தது.  பாறைகள் முழுக்க முழுக்க சூறையாடப்பட்டு, ஆயிரக்கணக்கான சரக்கு வாகனங்களில் பங்களாதேஷ் நாட்டிற்கு ஏற்றுமதி செய்த வண்ணம் உள்ளார்கள். அரசுக்கு கோடிக்கணக்கில் அதுவும் அந்நிய செலாவணியில் வருமானம் வரலாம் ஆனால் அரசே முன்னின்று இயற்கை வளங்களை எப்படி அழிப்பது சற்றும் ஒவ்வாத விஷயம். ஆனால் இந்த தேசத்தின் பாமர மக்களால் வருந்த மட்டுமே முடியும். எந்த பூனைக்கு யார் மணி கட்டுவது? 

சாலைப்பயணத்தில் - மற்றொரு காட்சி...

சற்றே கனத்த மனத்துடன் அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்ட குறு(கிய) மலைகளை கடந்து ஓரிடத்தில் நிறுத்தினார். அது ஒரு அழகான கிராமம்.  நாலு ஐந்து கடைகள் வாகன நிறுத்தத்தில் இருந்தன. மனோஜ் ஒரு பாதையைக் காட்டி இது வழி செல்லுங்கள் என்றார். நாங்களும் என்ன ஏது என்று பு(தெ)ரியாமல் லகான் கட்டிய குதிரைகளைப் போல் சென்றோம். சற்று தூரம் கான்கிரீட் நடை பாதையில் சென்றோம். அங்கே என்ன பார்த்தோம், அந்த அனுபவம் என்ன, எப்படி இருந்தது என்பதையெல்லாம், அடுத்த பகுதியில் சொல்லட்டா?  தொடர்ந்து வாசித்து வரும் அனைவருக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.

மேலும் பயணம் தொடரும்…

ஆர். சுப்ரமணியன் 

******

நண்பர்களே, தில்லி நண்பரின் மேகாலயா பயணத் தொடரின் நான்காம் பகுதி உங்களுக்கும் பிடித்திருக்கலாம்!  பதிவு குறித்த உங்கள் எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.  அவர் தொடர்ந்து எழுதுவது உங்கள் ஆதரவில் தான் இருக்கிறது! மீண்டும் நாளை வேறொரு பதிவுடன் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

திருவரங்கம்.