ஃப்ரூட் சாலட் – 167 – மனிதம் – தன்னம்பிக்கை – பலி!

மனிதம் மகத்தானது:

ஜூன் 16, 2016: இன்று காலை கடலூரிலிருந்து சிதம்பரம் செல்ல பி.முட்லூர் இறங்கி எனது பைக்கில் சிதம்பரம் அரசு கலைக்கல்லூரியை நெருங்கும்போது ஒரு விபத்தில் அடிபட்டு ஒரு இளைஞன் துடித்துக்கொண்டிருந்தான். உடனடியாக ஆம்புலன்சுக்கும் கவல்துறைக்கும் போன் செய்துவிட்டு காத்திருந்தோம். அந்த நேரம் சொல்லிவைத்தார்போல ஒரு தனியார் அம்புலன்ஸ் அப்பக்கம் வந்தது.

அந்த ஆம்புலன்ஸில் மருத்துவ உதவியாளர்கள் இல்லாமல் ஓட்டுனர் மட்டுமே இருந்தர். உடன் சொந்தங்கள் யாராவது வரவேண்டும் இவ்வுளவு பணம் வேண்டும் என பேரம் பேச துவங்கினார்.

அதே நேரம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழக ஆம்புலன்ஸ் ஒன்று வந்தது. அந்த வண்டியை கைகாட்டி நிறுத்தியபோது அதில் வந்த ஓட்டுனர் அங்கே நின்ற தனியார் ஆம்புலன்ஸ் வண்டியை பார்த்துவிட்டு அந்த வண்டியில எடுத்து வாருங்கள் என சொல்லிவிட்டு நிறுத்தாமல் சென்றுவிட்டார்.

திரும்பி வருவதற்குள் அங்கு உதவி செய்ய நின்றவர்களிடம் பேரம் பேசிவிட்டு தனியார் ஆம்புலன்சும் சென்றுவிட்டது. நாங்கள் போன் செய்த வண்டியும் வரவில்லை. அடிபட்ட இளைஞனுக்கு ரத்தம் கொட்டிக்கொண்டே இருந்தது.

அப்போது சி.முட்லூர் கிராமத்தை சார்ந்த விஜி எனும் வாலிபன் தனது நண்பர்களுடன் வந்தான். உடலெல்லாம் இரத்தம் ஒழுக வலியால் துடித்துக்கொண்டிருந்த அந்த இளைஞனை அள்ளி எடுத்தனர், ஒரு பைக்கின் நடுவில் அவனை அமரவைத்து அணைத்து பிடித்துக்கொண்டு சிதம்பரம் அண்ணாமலை நகர் மருத்துவமணை நோக்கி சென்றனர்.

அந்த இளைஞனை இடித்த காரில் இருந்தவர்கள் யாரும் ஓட வாய்ப்பிருந்தும் ஓடவில்லை. அவனை எப்படியும் காப்பாற்ற துடித்தனர். எங்களோடு மருத்துவமணைக்கு வந்தனர்.

நாங்கள் 6 கிலோ மீட்டர் கடந்து மருத்துவமணையில் அவசர சிகிச்சை பிரிவில் சேர்த்து முதலுதவி ஏற்பாடு செய்து அங்கு முடியாது பாண்டி ஜிப்மர் கொண்டு செல்லுங்கள் என கூறியதால் அதற்கும் ஆம்புலன்ஸ் ஏற்பாடு செய்தோம்.

முகம் தெரியாத ஒருவனை காப்பாற்ற உதவிய, தங்களது உடைகளில் தோய்த இரத்த வாடையோடு விஜியும் அவனது நண்பர்களும் "அண்ணா நாங்க கிளம்பரறோம்" என இரத்தம் உலர்ந்த கையை நீட்டினார்கள்.

அடிபட்ட இளைஞனை சுமந்த ஆம்புலன்ஸ் சைரன் ஒலியோடு புதுச்சேரியை நோக்கி செல்ல துவங்கியது. .

ஏனோ கண்ணீர் சுரந்து விஜியும் அவரது நண்பர்களும் மங்களாக தெரிந்தனர்.

அவர்களது கரங்களை இறுக பற்றிக்கொண்டேன். "தம்பி நீங்கள் நம்பிக்கை. நல்லா இருப்பீங்க . . பார்த்து பத்திரமா போய் வாருங்கள்" என அனுப்பிவைத்தேன்.

இளைஞர்கள் எப்போதும் இளைஞர்கள்தான்.

-          ஃபேஸ்புக்கிலிருந்து.  எழுதியவர் திரு ரமேஷ் பாபு...  பகிர்ந்து கொண்ட நண்பர் ரமேஷ் ராமலிங்கம் அவர்களுக்கு நன்றி.

மனிதனும் இயந்திரமும்:

500 ரூபாயை எண்ணினாலும், 50000 ரூபாயை எண்ணினாலும் ஒரே மாதிரி சத்தத்தோடு நடந்து கொள்ளும் ஏடி எம் மெஷின்..... ஏன்னா அது மெஷின், மனிதன் இல்லை.

தன்னம்பிக்கை....:

உதவிக்கு யாருமே இல்லை என வருந்தாதே.... உனக்கு துணையாக நான் இருக்கிறேன், தைரியமாக போராடு.... – இப்படிக்கு தன்னம்பிக்கை!

 

சாலைக் காட்சிகள்:

சென்ற ஞாயிறன்று நண்பருடன் பல்சர் பைக்கில் சென்று கொண்டிருந்தேன்.  வழியே சிக்னலில் நிற்க வேண்டியிருந்தது. எங்களுக்கு முன்னர் ஒரு கார் நின்று கொண்டிருந்தது. பச்சை விளக்கு எரிந்த பிறகும் கார் நகரவில்லை.  பின்னாலிருந்த அனைத்து வாகனங்களும் விதம் விதமாக ஒலிப்பான்களை அழுத்த காதில் ரணம்.  முன்னால் நின்றிருந்த வாகனம் நகருவதாய் இல்லை....  என்ன பிரச்சனை என கொஞ்சம் கூர்ந்து கவனிக்க, வாகனத்தில் இருவர் – ஒரு இளைஞர், பக்கத்தில் ஒரு இளைஞி....

அந்தப் பெண் பீர் பாட்டிலிலிருந்து பீர் குடித்துக் கொண்டிருக்க, வண்டியைக் கிளப்பினால் பீர் சிந்தி விடுமாம்! அதனால் குடித்து முடித்த பிறகு வண்டியை எடுப்பாராம்....  பாட்டில் கீழே வைத்த பிறகு தான் வண்டி புறப்பட்டது! நல்ல முன்னேற்றம் தான் போங்க!

   

ஒளிந்திருக்கும் திறமை:

திறமை எங்கேயும் இருக்கலாம்....  இவரது திறமையைப் பாருங்கள்.... ஓவியம் வரைவதில் என்ன ஒரு லாவகம்!

https://www.facebook.com/bharath.vembu/videos/vb.100003172228631/1008977372551327/?type=2&theater

படித்ததில் பிடித்தது:

ஒரு பானை செய்பவரை சந்திக்க குரு சென்றார். பானைகளை செய்து கொண்டிருந்தார் குயவர். பக்கத்தில் ஒரு காட்டுஆட்டை கட்டி போட்டிருந்தார். குரு எதற்கு அந்த ஆட்டை கட்டி போட்டிருக்கிறாய் என்று கேட்டார்.

அதற்கு குயவன் இது காட்டு ஆடு, இதை கடவுளுக்கு பலி குடுக்க போகிறேன் என்றான். உடனே குரு அவன் செய்த பானைகளில் இருந்து இரண்டை அவன் முன் போட்டு உடைத்தார். இதை பார்த்த குயவனுக்கு கோவம் வந்துவிட்டது.

எதற்கு பித்துபிடித்ததை போல உடைக்கிறீர் என்று கேட்டான்.அதற்கு குரு உனக்கு பிடிக்குமே என்றுதான் என்று சொன்னார். நான் உருவாகியதை உடைத்தால் எனக்கு எப்படி பிடிக்கும் என்று கேட்டான். அதற்கு குரு ஆண்டவன் கஷ்ட பட்டு படைத்த உயிரை அவன் முன்னால் கொல்கிறாயே அது மட்டும் எப்படி ஆண்டவனுக்கு பிடிக்கும் என்று கேட்டார்.

அவன் ஆட்டை கயிற்றை அவிழ்த்து விட்டுவிட்டான். ஆண்டவன் படைத்ததை அவனுக்கே குடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால் நல்ல எண்ணங்களை கொடுங்கள்.அன்பை கொடுங்கள். இல்லாதவர்க்கு உதவி செய்யுங்கள். ஆண்டவன் மகிழ்ச்சி அடைவான்.

மீண்டும் அடுத்த வெள்ளியன்று வேறொரு ஃப்ரூட் சாலட்-ல் சந்திக்கும் வரை….

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.....