காஃபி வித் கிட்டு - 181 - காங்க்ரீட் காடுகள் - பொழுது எப்படி போகும்? - பெண் லாரி ஓட்டுநர் - மரணத்தை நேசிப்பவர்கள் - ஓவியம் - கவிதை - முன்னோர்

 

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

இதற்கு முன்னர் வெளியிட்ட கோயில் உலா - ஒரே நாளில் மூன்று சிவன் கோயில் பதிவினை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

******

 

இந்த வாரத்தின் எண்ணங்கள் : காங்க்ரீட் காடுகள்

 

ஒரு காலத்தில் தோப்பும் துறவுமாக இருந்த திருவரங்கம் ஏற்கனவே காங்க்ரீட் காடாக மாறிவிட்டது என்றாலும் இன்னும் பல தோப்புகள், காலி நிலங்கள் சமன்படுத்தப்பட்டு அடுக்கு மாடி குடியிருப்புகள் வந்து கொண்டே இருக்கின்றன - அதுவும் மேலூர் சாலை என்று சொல்லக்கூடிய சாலையில் பத்து பதினைந்து  வருடங்களுக்கு முன்னர் கூட நிறைய தோப்புகளைப் பார்த்திருக்கிறேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வீடுகள், அடுக்கு மாடி குடியிருப்புகள் வந்து விட்டன.  இந்த முறை இங்கே வந்திருக்கும்போது வழக்கம் போல மேலூர் வரை நடந்து சென்ற ஒரு நாளில் பார்த்தால் இன்னும் சில இடங்கள் சமன்படுத்தப்பட்டு வீடுகள், அடுக்கு மாடி கட்டிடங்கள் வரப்போகிறது என்கிற தகவல் பதாகைகள் பார்க்க முடிந்தது. இன்னும் சில வருடங்களுக்குள் இந்த சாலை முழுவதுமே வீடுகள் ஆகிவிடும் என்று தோன்றுகிறது. பழமையுடன் இருக்கும் சில வீடுகள் தவிர எல்லாமே நவீனமான வீடுகள் ஆகிவிடும் என்றே தோன்றுகிறது. கோயிலைச் சுற்றி இருக்கும் வீதிகளில் இருந்த அழகான, புராதனமான வீடுகள் கூட இடித்துவிட்டு, புதிதாக அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளாக மாற்றிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள் என்பதைப் பார்க்கும்போது மனதுக்குள் ஒரு வலி.  கூட்டுக்குடும்ப முறை ஒழிந்து தனித்தனியாக வாழ ஆரம்பித்து விட்ட பலரும் இதற்கு காரணமாக இருக்கிறோம் என்பதையும் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. எங்கே போய் முடியப்போகிறதோ இந்த காங்க்ரீட் காடுகள் மயமாக்கம் ? ஆண்டவனுக்கே வெளிச்சம். 

 

******

 

திருவரங்கத்தில் பொழுது எப்படி போகும்? 

 

எனக்குத் தெரிந்த சிலர் இங்கே பொழுது போக்க ஒரு விஷயமும் இல்லை என்று அபிப்பிராயம் சொல்கிறார்கள்.  என்னைக் கேட்டால் இங்கே பொழுது போக்க தனியாக ஒரு விஷயமே வேண்டாம். கோயிலுக்குள் சென்று அமர்ந்து கொண்டால், வீதிகளில் ஒரு உலா வந்தால் பொழுது சுலபமாகச் சென்று விடும்.  வீதிகளில் உலா வரும்போது பார்க்கக்கிடைக்கும் விஷயங்கள் தான் எத்தனை எத்தனை. நேற்று கூட வீதி உலா வந்தபோது நிறைய விஷயங்கள் பார்க்க முடிந்தது. சில இங்கே எழுதமுடியாதவை என்றாலும் எழுத வேண்டிய விஷயங்களும் நிறையவே இருக்கின்றன.  ரங்கா ரங்கா கோபுரத்திலிருந்து ராஜ கோபுரம் வரை உள்ள சாலை குறுகிய ஒன்று.  அதிலே பக்தர்கள் கூட்டம் தவிர நிறைய இரு சக்கர வாகனங்களும் வருகின்றன. ஒரு நொடியில் ஒரு குழந்தை இன்று வாகனம் ஒன்றில் அடிபட்டிருக்கும் -  பார்த்த உள்ளூர் மூதாட்டி ஒருவர் குழந்தையின் அம்மாவை நன்கு திட்டி விட்டார் - “ஏம்மா குழந்தையை பார்த்துக்கோ! குழந்தைக்கு அடிபட்டப்புறம் புலம்பினா பயனிருக்குமா சொல்லு!”.  ஒரு தெலுகு குடும்பம் - நல்ல ஃபில்டர் காபி எங்கே கிடைக்கும் எனக் கேட்க, முரளி காஃபி கடைக்கு அனுப்பி வைத்தேன்!  இப்படியே ஏதேனும் ஒன்று - பொழுது போக வழியா இல்லை! 

 

******

 

இந்த வாரத்தின் அறிமுகம் - PUTHETTU TRAVEL VLOG:

 

சமீபத்தில் பார்த்த ஒரு Youtube Shorts காணொளி, இந்தப் பக்கத்தினை இன்னும் பார்க்கத் தூண்டியது. கேரளத்தைச் சேர்ந்த Jelaja Ratheesh என்பவரின் தளம் இது.  சொந்தமாக லாரி வைத்துக் கொண்டு ஓட்டி வருகிறார்.   இவரது அனுபவங்களை தொடர்ந்து காணொளிகளாக வெளியிட்டு வருகிறார்.  பயணத்தில் இவரது கணவரும் கூடவே செல்கிறார். சில சமயங்களில் மகளும் கூடவே செல்கிறார் போலும். ஒரு சில காணொளிகள், Shorts பார்த்தேன்.  மிகவும் சிறப்பாக தகவல்களைச் சொல்கிறார்.  தொடர்ந்து இந்தியாவின் பல பாகங்களுக்கும், பொருட்களை லாரியில் எடுத்துக் கொண்டு  செல்வதால் கிடைக்கும் அனுபவங்களை, பயணத்தில் செய்யும் விஷயங்களை, வழியில் செய்யும் சமையல் பற்றிய தகவல்கள் என நிறைய காணொளிகள் இருக்கின்றன.  நீண்ட காணொளிகள் - அதுவும் ஒவ்வொரு பயணத்தினையும் பல நீண்ட பகுதிகளாக வெளியிட்டு வருகிறார்.  ஒரு சில காணொளிகளை பார்த்து ரசித்தேன். மும்பை பயணத்தின் ஒரு பகுதியை கீழே உள்ள முதல் சுட்டி வழி பார்க்கலாம். நீங்களும் பார்த்து ரசிக்க எதுவாக அவரது பக்கத்திற்கான சுட்டி கீழே தந்திருக்கிறேன்.  சவாலான பணியைச் செய்து வரும் Jelaja அவர்களுக்கு மனம் நிறைந்த வாழ்த்துகள். 

 

മകളുമായുള്ള യാത്രയുടെ രണ്ടാം ദിനം | Mumbai Trip (Maharashtra) | Day-02 | Part -02 | (youtube.com)

 

Puthettu Travel Vlog - YouTube

 

******

 

பழைய நினைப்புடா பேராண்டி : மரணத்தை நேசிப்பவர்கள்

 

2014-ஆம் ஆண்டு இதே நாளில் வெளியிட்ட பதிவு - மரணத்தை நேசிப்பவர்கள் - அந்தப் பதிவிலிருந்து சில வரிகள் இங்கே.  

 

செங்கல்பட்டு வரை செல்லும் ஒரு தொடர் மின்வண்டி வந்ததும், அந்த பெண் குழந்தை, ”அம்மா வண்டி வந்துடுச்சு, வா கீழே இறங்கி சீக்கிரம் போகலாம் வா” எனச் சொல்ல, ஒரு முறை மறுத்த அம்மா, பெண் மீண்டும் சொல்லவே, மூன்று பேரும் கீழே குதித்து விட்டார்கள்.  அம்மா மட்டும் மூட்டை முடிச்சுகளுடன் மேலே ஏறிவிட, அந்தப் பெண்ணும், ஐந்து வயது மகனும் ரயில் பாதையில் நின்று கொண்டிருக்கிறார்கள்.

 

அதற்குள் பீச் செல்லும் வண்டி அந்தப் பாதையில் வேகமாக வந்து கொண்டிருக்கிறது. நடைமேடையில் நின்று கொண்டிருந்த அனைவரும், ”சீக்கிரம், சீக்கிரம் மேலே ஏறு!” என கத்தியபடியே அந்த இடத்திற்கு ஓட, அம்மா தவிக்க, அந்த 10 வயது பெண், மேலே தாவி ஏற முடியாத தனது தம்பியை ஏற்றி விடுகிறார்.  அதற்குள் பீச் செல்லும் ரயில் வேகமாக முன்னேறி வந்து கொண்டிருக்கிறது – பெண்ணுக்கும் ரயிலுக்கும் 500 மீட்டர் இடைவெளி மட்டுமே…..

 

அனைவரும் வேகமாக முன்னேறி அந்த பெண்ணுக்கு கையை நீட்ட தட்டுத் தடுமாறி அந்தப் பெண் மேலே தாவி நடைமேடையில் ஏறி உட்காரவும் அந்த மின்சார தொடர்வண்டி அந்த இடத்தினைத் தாண்டி நிற்கவும் சரியாக இருந்தது.  சில நொடிகள் தாமதித்திருந்தால் கூட மரணம் சம்பவித்து இருக்கும் அபாயம். அனைவரும் அந்த தாயைத் திட்டிக்கொண்டிருக்க, அவரோ, குழந்தைகளை இழுத்துக் கொண்டு நிலையத்திலிருந்து நகரத் துவங்கிய ரயிலில் தாவிக் கொண்டிருந்தார்.

 

முழுப்பதிவினையும் மேலே உள்ள சுட்டி வழி படிக்கலாமே!

 

******

 

இந்த வாரத்தின் ரசித்த ஓவியம் : முதுமை 

 

முகநூலில் நான் இருக்கும் மத்யமர் குழுவில் (இருக்கிறேன் அவ்வளவு தான் - எனது பங்களிப்பு அங்கே ஒன்றுமே இல்லை. ஒரே ஒரு இடுகை மட்டுமே பகிர்ந்தேன்!) பல திறமையாளர்கள் இருக்கிறார்கள்.  அப்படி ஒரு சிறப்பான திறமையாளர் ரவீந்தர் ஊட்டி என்ற பெயரில் இடுகைகள் தரும் நபர். இவர் ஒரு ஓவியர்.  சமீபத்தில் அவர் வெளியிட்ட இடுகையும், ஓவியமும் உங்கள் பார்வைக்கு. 

 

ஒரு பென்சில், ஒரு பேப்பர், இரண்டு வண்ணங்கள் (சிகப்பு மற்றும் கருப்பு), ஏழு தூரிகைகள் மற்றும் ஒரு கப்பில் தண்ணீர் ,இவை போதும் ஓர் ஓவியம் உருவாக...

 

இந்த வாரமும் நீர் வண்ண ஓவியம் தான் ...

 

எப்போதும் நீர் வண்ணங்களையே உபயோகிக்கிறேன்.. ஏனெனில் ஒரே காரணம் மிக விரைவில் உலர்ந்து விடுவதால், தொடர்ந்து வரைந்து கொண்டே இருக்கலாம், மூன்று மணி நேரத்தில் முழு படத்தையும் முடித்துவிட்டு, எட்டி நின்று பார்த்து ரசிக்கலாம். ஆனால், இதில் ரிஸ்க் இருக்கிறது. தவறு நேர்ந்து விட்டால், அல்லது தேவை இன்றி அருகில் உள்ள கலருடன் கலந்து விட்டால் திருத்தி அமைக்கவோ, மாற்றவோ முடியாது. மற்றொன்று, வெள்ளை வண்ணமும் உபயோகிக்க கூடாது. வெள்ளை வண்ணம் தேவையான இடங்களுக்கு காகிதத்தின் வெள்ளையை அப்படியே விட்டு வைக்க வேண்டும். இந்த இரண்டும் மிகப் பெரிய சேலஞ்ச் தான்.

 

ஆனால் வரைந்து முடித்தபின் பார்க்கும் பொழுது கிடைக்கும் சந்தோசம், ஐந்து கிலோ மீட்டர் மராத்தானில் மூச்சு வாங்க, நெஞ்சு வெடிக்க, ஓடி  வெற்றிக்கோட்டை 43 நிமிடத்தில் தொடும் போது ஏற்படும் சந்தோஷம், மகிழ்ச்சி, பூரிப்பு வரும் பாருங்கள்.... அதை எழுதித் தீர்க்க முடியாது.

 

தொடர்ந்து உற்சாகமூட்டும் மத்தியமர்களுக்கு என் நெஞ்சார்ந்த நன்றி. வாராவாரம், விமர்சிப்போர் எண்ணிக்கை அதிகரிப்பது சந்தோஷமே. மீண்டும் நாளை வேறொரு ஓவியத்துடன் சந்திப்போம். 

 

உங்கள்,

 

ரவீந்தர் ஊட்டி.

 

******

 

இந்த வாரத்தின் ரசித்த கவிதை : 

 

இந்த வாரத்தின் ரசித்த கவிதையாக கவிஞர் மகுடேசுவரன் அவர்களின் கவிதை ஒன்று. 

 

நெடும்பிரிவின்

தொடக்க நொடிகட்கு அருகில்

அம்மாவும் மகனும்

கட்டியணைத்துப்

பொங்கியழுதபடி நின்றதை

வானூர்தி நிலையத்தில்

பார்த்தேன்.

 

இனியந்தப் பிள்ளை

பயிலா நிலத்தில்

மான்குட்டிபோல்

ஒவ்வொரு காலடியாக

எடுத்து வைத்துப் பழகவேண்டும்.

 

நெடும்பிரிவின்

முதிர்நொடிகளின் அருகில்

நாடு திரும்பும் மகளை

வரவேற்கச் சென்றிருந்த எனக்கும்

உள்ளே உறைந்திருந்த

கண்ணீர்க்கட்டிகள்

உருகிச் சொட்டத் தொடங்கியிருந்தன.

 

உறவுகள்

தத்தம் பிரிவு தாளாமல்

ஈர்த்துக்கொண்டேயிருக்கும் ஓரிடத்தில்

ஒரு தரப்பு அன்பினரை

அள்ளியேற்றிக்கொண்டு

வானூர்தியொன்று

ஓடுதளத்தில்

எவ்வளவு விரைவில் தப்பியோடுகிறது, பார். 

 

******

 

இந்த வாரத்தின் ரசித்த நிழற்படம் : முன்னோர் 

 

அலுவலகத்தில் உடன் பணிபுரியும் மருத்துவர் கீர்த்தி சஹாரன் அவர்கள் புகைப்படம் எடுப்பதிலும் ஆர்வம் உள்ளவர்.  நிறைய வித்தியாசமான கோணங்களில், சோதனை முயற்சிகள் செய்வார். அவ்வப்போது என்னிடமும் அவர் எடுத்த படங்களை பகிர்ந்து கொள்வார்.  அப்படி பகிர்ந்து கொண்ட படம் ஒன்று உங்கள் பார்வைக்கு! 

 

******

 

இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டம் வாயிலாக சொல்லுங்களேன்.  மீண்டும் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

திருவரங்கத்திலிருந்து…