அந்தமானின் அழகு – பரத்பூர் கடற்கரை – Bபனானா ரைடு…

Bபனானா ரைட்...
படம்: இணையத்திலிருந்து...

அந்தமானின் அழகு – பகுதி 30

 

முந்தைய பதிவுகள் – பகுதி 1 பகுதி 2 பகுதி 3 பகுதி 4 பகுதி 5 பகுதி 6  பகுதி 7 பகுதி 8 பகுதி 9  பகுதி 10 பகுதி 11 பகுதி 12 பகுதி 13 பகுதி 14 பகுதி 15 பகுதி 16 பகுதி 17 பகுதி 18 பகுதி 19 பகுதி 20 பகுதி 21 பகுதி 22 பகுதி 23 பகுதி 24 பகுதி 25 பகுதி 26 பகுதி 27 பகுதி 28 பகுதி 29  

 

அனைத்து நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம்.  இந்த நாளை, கவிஞர் பிரியன் எழுதிய நல்லதொரு கவிதையுடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

 

எத்தனை நாளாயிற்று

உன்னைப் பார்த்தென

ஆசையோடு நான் சென்று நின்ற வேளை…

 

சுடச்சுட சூரியனை

தின்று கொண்டிருந்தது கடல்…

 

ஆனாலும் மறக்கவில்லை

என் கால்களை வருடிக் கொஞ்ச…

 

பரத்பூர் கடறகரையில் நாங்கள் மகிழ்ச்சியிலும், உற்சாகத்திலும் திளைத்திருந்தபோது, அங்கே இருந்த படகோட்டி ஒருவருடன் இருந்த இளைஞர் எங்களிடம் பேச்சுக் கொடுத்தார்.  அவர் ஒரு தமிழர் என்பதை முந்தைய பதிவில் சொல்லி இருந்தேன்.  அது உங்களுக்கு நினைவிருக்கலாம்.  முந்தைய பதிவுகளை படிக்காதவர்கள் மேலே உள்ள சுட்டிகளைத் தட்டி படித்து வரலாம்.  சரி இந்தப் பகுதிக்கு வருகிறேன்.  Bபனானா ரைடு போலாம் வாங்களேன் – ஒரு ஆளுக்கு 600 ரூபாய் என்று சொல்ல, குளித்துக் கொண்டிருந்த எங்களின் உடைமைகள் கரையில் இருந்த நண்பர்கள் வசம் இருப்பதைச் சொன்னோம்.  அதுனால என்ன சார், ரைடு முடிந்த பிறகு பணம் அவர்களிடம் வாங்கிக் கொடுத்தால் போதும் என்று சொன்னார்.  சரி Bபனானா ரைடுன்னா என்னப்பா அதையும் சொல்லிவிடு என்று அவரிடம் கேட்டுக் கொண்டோம்.  நல்ல ரப்பரில் நீண்ட வாழைப்பழம் போல ஒரு ட்யூப் – அதனுள் வாயு/காற்று அடைத்து வைத்து இருக்கிறார்கள்.  அதன் ஒரு முனையில் கயிறு கட்டியிருக்க அந்தக் கயிற்றின் மறுமுனை ஒரு மோட்டார் படகின் பின்னர் கட்டி இருக்கிறார்கள். 

 

அந்த Bபனானா மாதிரியான ரப்பர் ட்யூப் மீது ஐந்து முதல் ஆறு பேர் வரை அமர்ந்து கொள்ளலாம்.  கடைசியாக அங்கே இருக்கும் உதவியாளர் ஒருவர் அமர்ந்து கொள்வார்.  ஒவ்வொருவர் அமர்ந்து கொண்டதும் அவருக்கு முன்னால் கயிறு கொண்டு கைப்பிடி மாதிரி அமைப்பு உண்டு – அதனை நன்கு பிடித்துக் கொண்டு அமர்ந்து கொள்ள வேண்டியது உங்கள் பொறுப்பு.  எல்லோரும் அமர்ந்து கொண்டதும், பாதுகாப்பு உடைகளை அணிந்து கொள்ள அந்த உதவியாளர் உங்களுக்கு உதவி செய்வார்.  பின்னர் அவரும் Bபனானா வடிவ ரப்பர் ட்யூபில் கடைசியாக ஏறி அமர்ந்து கொண்டு, நாம் செய்ய வேண்டியதை நமக்குச் சொல்லித் தருவார்.  அப்படி என்ன செய்ய வேண்டும் – கயிற்றை கெட்டியாக பிடித்துக் கொள்ள வேண்டும் – அதைத் தவிர என்ன செய்ய வேண்டும் – சொல்லும்போது கயிற்றை விட வேண்டும்! அது எப்போது சொல்வார் – சொல்லும் போது நானும் உங்களிடம் சொல்கிறேன்!  ஏன் விடச் சொன்னார் என்பதையும் சொல்கிறேன் – எல்லாம் தயார் என்று சொன்ன பிறகு எங்களுடன் இருந்த உதவியாளர் படகை ஓட்டிக் கொண்டிருக்கும் நண்பரிடம் All Set சைகை காண்பிக்க படகு புறப்பட்டது!

 

படகுடன் இணைக்கப்பட்ட கயிறு நீண்ட கயிறு! படகு புறப்பட்ட உடன் நாங்கள் அமர்ந்திருந்த Banana-வும் கடலில் மிதந்தபடியே நகர்ந்தது.  படகின் வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க, நாங்களும் தண்ணீரைக் கிழித்துக் கொண்டு பயணித்தோம். நடுநடுவே அலைகள் வர, Banana மேலும் கீழும் ஆடி எங்களை உற்சாகப் படுத்தியது! கூடவே கடல் அலைகள் எங்கள் மீது நீரை வாரி இறைக்க அப்படி ஒரு மகிழ்ச்சி எங்களுக்கு!  நாங்கள் மொத்தம் ஐந்து பேர் – முதலாவதாக நான் – அதன் பின்னர் எங்கள் குழுவினரில் நால்வர் – கடைசியாக உதவியாளர் – மொத்தம் ஆறு பேர் இருந்தாலும், அலைகள் அடிக்கும்போதும், படகு வேகத்தில் நாங்கள் அமர்ந்திருந்த Banana வடிவ மிதவையும் பயணிக்கும் போதும் எப்போது நடுக்கடலில் குடைசாய்ந்து விழுந்து விடுவோமோ என்ற பயம் வராமல் இல்லை! பயத்தினைப் போக்க உற்சாகக் குரல் எழுப்பிய வண்ணம் இருந்தோம். ரொம்பவே நன்றாக இருந்தது இந்த Banana Ride!  இப்படி சில நிமிடங்கள் தொடர்ந்து பயணித்துக் கொண்டே இருந்த எங்களுக்கான சமயம் முடிவுக்கு வர இருந்தது. படகும் கரையை நோக்கித் திரும்ப நாங்கள் அமர்ந்திருந்த Banana-வும் வட்டமடித்துத் திரும்பியது.

 

மிதவைப் பாலம் இருக்கும் இடத்திற்கு அருகே வரும்போது மீண்டும் ஒரு வட்டம் அடித்தார் படகோட்டி. நாங்கள் Banana-வும் திரும்பியது. அந்தச் சமயத்தில் எங்கள் பின்னர் அமர்ந்திருந்த உதவியாளர் எங்களை பிடிகளை விடச் சொன்னார்! நாங்கள் விட்ட அதே சமயத்தில், அவர் ரப்பர் மிதவையைத் திருப்ப நாங்கள் அனைவரும் தண்ணீரில் வீழ்ந்தோம்! கைவிட்டதும் கீழே விழுந்து கடலில் முங்கி மிதந்து எழுந்திருந்தபோது அப்படி ஒரு மகிழ்ச்சி எங்களுக்கு! விழுந்து எழுந்து உற்சாகக் குரல் எழுப்பி சிரித்தபடியே எழுந்திருந்தோம்.  ஒரு சிறுமி மட்டும் கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டார்.  ஆனால் இப்படி வேண்டுமென்றே – எங்களிடம் சொல்லிய பிறகு இப்படிச் செய்வார்கள் என்பதை கடலில் கொஞ்சம் தள்ளி குளித்துக் கொண்டிருந்த எங்கள் குழுவில் இருந்த பெண்மணிகள் அறிந்திருக்கவில்லை!  அவர்கள் நாங்கள் பயணிப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் திடீரென தண்ணீரில் விழுவதைப் பார்த்தவுடன் அலறி அடித்துக் கொண்டு எழுந்து – எங்களைக் காப்பாற்றும் எண்ணத்துடன் கடல் அலைகளைத் தள்ளிக் கொண்டு எங்களை நோக்கி ஓடி வருகிறார்கள் – அலறியபடியே!

 

நாங்களோ சிரித்துக் கொண்டிருக்கிறோம் – அவர்களுக்கு பயம் விலகவே இல்லை – சில நொடிகளுக்குப் பிறகே அவர்களுக்குப் புரிந்தது எங்களுக்கு எந்த ஆபத்தும் இல்லை என்பது! ஆனாலும் கடலில் நடந்து அவர்களும் பாதி தூரம் வந்திருந்தார்கள்.  வேண்டுமென்றே தான் இப்படிச் செய்கிறார்கள், எங்களிடம் சொல்லி இருந்தார்கள் என்பதையும் நாங்கள் சொல்ல, அவர்களும் அவர்களது எண்ணங்களை எங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள, அங்கே ஒரே சிரிப்பு அலை – கடல் அலையை விட அதிகமாக இருந்தது எங்கள் சிரிப்பலை! அனைவரும் சேர்ந்து சிரித்துக் கொண்டிருக்க, எங்கள் குழுவில் ஒருவர் மட்டும் படகோட்டி/உதவியாளருக்கு உரிய கட்டணம் கொடுப்பதற்காக கரையை நோக்கிச் சென்றார்.  படகோட்டியின் உதவியாளர் Banana/படகை மிதவையில் இணைத்து விட்டு நண்பருடன் சென்றார்.  அதற்குப் பிறகும் நாங்கள் கடலில் குளித்து கும்மாளம் அடித்துக் கொண்டிருந்தோம்.  கடலை விட்டு விலக மனதே இல்லை.  ஆனாலும் விலகத்தானே வேண்டியிருந்தது.  அதற்குள் சூரியனும் சுட்டெரிக்க ஆரம்பித்திருந்தான்.  கடல் நீர் கூட சூடாக இருந்தது. 

 

காலையில் மிதவை வழி சென்ற எங்கள் குழு, மணல் வழியே நடக்க முடிந்தது – ஏன் என்றால் கடல் நன்கு உள்வாங்கியிருந்தது – கரையை நோக்கி நடந்தோம்.  அங்கே இருந்த சில குழுவினர்களில் சிலர் கடற்கரையில் இருந்த ஒரு குளியலறை வசதி பற்றிச் சொல்லி  எங்களை அங்கே அனுப்பி வைத்தார்கள்.  ஆந்திரப் பிரதேசத்திலிருந்து வந்து அங்கேயே தங்கிய ஒரு குடும்பத்தினர் சிறப்பாக குளியலறை வசதிகளை செய்து வைத்திருந்தார்கள் – ஒருவருக்கு இருபது ரூபாய் கொடுத்தால் குளியலறைக்குச் சென்று நல்ல நீரில் குளித்து உடை மாற்றிக் கொள்ளலாம்!  ஏற்கனவே எங்கள் குழுவினரில் சிலர் அங்கே சென்று இருந்ததால் ஒருவர் ஒருவராக உள்ளே சென்று நல்ல நீரில் குளித்து உடை மாற்றிக் கொள்ள முடிந்தது.  கடலில் குளித்த பிறகு இந்த நல்ல நீர் குளியல் நிச்சயம் தேவையான ஒன்று. இங்கே கடல் நீர் அத்தனை உப்பு கரிக்கவில்லை என்றாலும் நல்ல நீரில் குளிக்க வேண்டியது மிகவும் அவசியம்.  அதுவும் இல்லாமல் கடற்கரையிலிருந்து நாங்கள் துறைமுகத்திற்குச் சென்று அங்கிருந்து கப்பலில் பயணிக்க வேண்டியிருந்தது. அதனால் இந்தக் குளியல் மிகவும் தேவையாக இருந்தது. 

 

எல்லோரும் அவரவர் தேர்வு செய்திருந்த Activity முடித்து முன்னரே முடிவு செய்திருந்த இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம்.  குழுவினர் கொண்டு வந்த உடைமைகளைச் சரி பார்த்துக் கொண்ட பிறகு தான் அங்கேயிருந்து அகல வேண்டும்.  நாங்கள் கடலில் இப்படி உற்சாகமாக இருக்க, எங்கள் குழுவினரில் சிலர் கடற்கரைக் கடைகளில் பொருட்களை வாங்கியும், இளநீர் பருகியும் பொழுதைக் கழித்தார்கள்.  நாங்களும் வந்து கொஞ்சம் கொரித்தோம்.  இளநீரும் உண்டு!  அதன் பிறகு என்ன செய்தோம், எங்கள் அடுத்த இலக்கு என்னவாக இருந்தது என்பதை எல்லாம் வரும் பகுதியில் சொல்கிறேன்.  நண்பர்களே! இந்த நாளின் பதிவு பற்றிய உங்கள் என்ணங்கள் என்ன என்பதை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்களேன். நாளை வேறு ஒரு பதிவுடன் மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்...

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லி

பின்குறிப்பு: இந்தப் பகுதியில் இணைக்க படங்கள் இல்லை - நான் கடலுக்குள் இருந்ததால் படம் எடுக்கவில்லை!